DC Jokera

- Star, STar! - odrzekł ptaszek i znów wesoło kopał kamyczki przed sobą jakby robił to przez cały ten czas. Jakby nie było potwora i wścieklizny i piany...

Postanowiłem pokopać kamyczki razem z nim. Wydaje mi się, że podoba mu się to. Nie mam zamiaru odebrać mu tej przyjemności kopania kamyczków.
- Lubisz to? - Prawda. - Powinieneś polubić stronę o tym.

I tak sobie kopaliście kamyczki aż nastała noc. W oddali coś zawyłu co napawało was lękiem. Naprawdę dużym lękiem. Takim dużym, dużym. Chyba czas się schować.

- Starly musimy się chować. - Szepczę biorąc pokemona na ręce i chowając się w jakiejś kryjówce. Może krzaki, może na drzewie? Nie wiem. Chcę się tylko schować i być bezpieczny ze swoim pokemonem.

nie było tam już żadnych drzew a krzaki to kiepski pomysł. Schowałeś się więc w starej szopie. Truchło trochę śmierdziału więc dałeś kroka nad nim. Spłoszyłeś tym Gastly, które wcinały zwłoki.

Śmierdzi tutaj. Na widok jedzących ciało prowadzącego DayCare prawie zwymiotowałem. Z jednej strony chciałem stąd wyjść, ale z drugiej na zewnątrz nie jest bezpieczniej. Zostaję tutaj.

Wdrapałeś się na jakieś krzesła ułożone w stertę. Gdy już wszystko ucichło do szopy wkroczyły dwa Houndoomy a u ich stóp małe szczeniaki - Houndoury. W końcu tutaj też rozmnaża się Pokemony. Poki te były niebezpieczne więc nie chciałeś z nimi zadzierać. One dokończyły jedzenie ciała po czym zaczęły obgryzać kości.

Trzymałem cały czas mojego Starly. Nie chcę, żeby piszczał czy coś więc nie trzymam go zbyt mocno. Jeśli pokemony mnie zauważą mogą mnie zabić. Wolę z nimi nie zadzierać, bo będzie źle...

I tak przesiedziałeś całą noc aż nad ranem kiedy się obudziłeś psów już nie było. Takie ciche i spokojne miejsce niby to miało być, takie ciche...

Postanowiłem razem z Starlym wyjść z szopy i pobawić się w kopanie kamyczków, bo to najbardziej się podoba poke-ptakowi, a jeśli mu się to znudzi to najwyżej zaprowadzi mnie do tego co chce robić.