Światełko w tunelu

- To był tylko sen - rzekłem sam do siebie. Od kiedy śnią mi się takie głupoty? Już wolałem sny z dziwnie znajomymi dziećmi. Może i wiało od nich grozą ale nikt mnie nie atakował i nie próbował zabić przy pomocy Charizarda. No nic, pora wstawać. Podniosłem się z łóżka i poszedłem do łazienki by się ogarnąć. Kiedy już skończyłem wypuściłem swojego Caterpie i udałem się do jakieś restauracji czy bufetu by coś zjeść. Musieliśmy nabrać sił. Konkurs się zbliżał a my nie mieliśmy ani opracowanej strategii, ani występu, ani niczego co dawałoby nam jakiekolwiek szanse w tej rozgrywce. Po śniadaniu udam się za miasto. Może spotkam tam jakiegoś trenera lub, lepiej, koordynatora bym mógł potrenować. Jeżeli nie to zawsze możemy poszukać przeciwników wśród dzikich Pokemonów. Jeżeli najbliższy konkurs będzie polegał na współpracy dwóch stworków to przyda nam się jakiś towarzysz podróży. Ta wyspa jest ogromna a to daje duże możliwości, wystarczy się przejść i dać szansę przygodzie. Pełen optymizmu ruszam.

//Kliknąłem minus przy twoim poście przypadkiem xD

Zostawienie za sobą świata koszmarów było dobrym pomysłem i nie przyszło Fernandowi aż tak trudno, jak mogło się wydawać. Zebrał się z łóżka, spakował i zdecydował ruszyć z miejsca. Zjedzenie ciepłego i pysznego śniadania w hotelowym barze kosztowało go 14$, jednak najadł się do syta a nawet dano mu dwie kanapki na drugie śniadanie.
Kiedy wyszedł z hotelu był blady świt. Gdzieś koło jego głowy przemknął maleńki pidgey, po czym bardzo szybko zniknął chłopakowi z oczu. Na dworze panowała zupełna cisza niczym z jakiegoś postapokaliptycznego filmu. Żywej duszy w zasięgu wzroku.
Chłopak szybko doszedł do granicy z lasem. Mimo pory roku o tej porze dnia panował tu zajmujący chłód. Mimo to trzymany na ramieniu caterpie był mocno podekscytowany.

sorry za krótkiego posta, ale nie dałem rady więcej wymyślić. Poprawię się. xD
___________________________________________________________
Chłód. Orzeźwiające uczucie, które nie było zbyt częste tutaj, w tym tropikalnym regionie. Rozejrzałem się. Miałem przed sobą las. Zielony kolor napawał nadzieją, że znajdziemy tu to czego szukamy. Potrzebowaliśmy treningu i kompana dla mojego  małego podopiecznego. Tak więc ruszyłem przed siebie mijając kolejne drzewa i szukając jakieś polanki lub co lepsze jeziorka, w którym mógłbym znaleźć jakiegoś dzikiego Pokemona do złapania. Może będą też tutaj trenerzy, z którym Caterpie mógłby zawalczyć?
- Caterpie, możesz wejść na drzewo i znaleźć jakiegoś trenera albo innego przeciwnika dla nas? - rzekłem do mojego robaczka kiedy byliśmy już głębiej w lesie.

To miała być cicha, spokojna przechadzka a tymczasem doszło do walki. Cóż, damy radę. Może nie walczyliśmy jeszcze tak dużo, ale jak dzicz atakuje to trzeba wziąć to na klatę i z nią walczyć.
- Caterpie, póki siedzisz na drzewie masz przewagę. Strzel Strzałem siecią (String shot) tak by zakleić mu oczy, pysk lub by go związać. Strzelaj do skutku a gdy już to się stanie spadnij na przeciwnika i zaatakuj Pchnięciem (Tackle). Zaraz po tym użyj Jeszcze jednego Strzału siecią by przykleić przeciwnika do podłoża i zaatakuj kolejnym Pchnięciem. Potem znów wykonaj ten atak atakując z różnych stron. Poobijaj trochę przeciwnika - wydałem pierwsze komendy po czym wyciągnąłem Pokeball z torby. W międzyczasie zeskanowałem szczurka by przekonać się z jak silnym przeciwnikiem mam do czynienia. Czarny charakter tego Pokemona jeszcze bardziej zachęcał mnie do wejścia w posiadanie tego stworka. Nie wspominając już o jego szerokiej gamie ataków, których mógłby się nauczyć przy większym treningu. To był idealny stworek konkursowy, z szerokimi możliwościami.
_____________________________________________________
Nie, zostawmy je na później.

Po zeskanowaniu pokemona pokedex wypluł z siebie taką garść informacji na temat fioletowej myszy:

Cytat :

Nazwa Pokemona: Rattata M Remy

Poziom: lvl.8
Typ:Normalny
Łańcuch ewolucji: Rattata(lvl.20) -> Raticate
Obecne Ataki: Pchnięcie (tackle), Biczogon (tail whip), szybki atak (quick attack), focus energy (skupianie energii)
Reszta ataków: - - -
Charakter i historia: Ten rattata miał bardzo trudne życie do tej pory. Kiedy tylko wykluł się z jajka, został rozdzielony od matki przez jakiegoś dzikiego pokemona, który zmordował ją na jego oczach. Od tamtej pory radził sobie sam a jego charakter twardniał z dnia na dzień. Musiał sam zdobywać pożywienie, sam dbać o swoje bezpieczeństwo. Udało mu się nawet zdobyć dwa poziomy zupełnie samemu. Po jakimś czasie spotkał trenera. Był jeszcze młodym pokemonem, dlatego zdecydował się mu towarzyszyć. Jednak ów trener był, powiedzmy sobie szczerze, beznadziejnym trenerem. Rattata, który miał wtedy na imię Remy ciągle mdlał i przegrywał. Wiele z jego blizn miało swój początek właśnie w tym okresie jego życia. Jakoś udało mu się zdobyć jeden poziom podczas współpracy z tamtym trenerem. Mało odpowiedzialny trener któregoś wieczoru zapomniał schować podopiecznego do balla i ten uciekł mu. Od tamtej pory rattata zupełnie nie ufa ludziom, jest egoistyczny i ma bardzo twardy charakter. Myśli tylko o sobie, rzadko uznaje nad sobą czyjąś kontrolę.
Zdolność: Guts - Zwiększa Atak podczas zmiany statusu
Trzymany przedmiot: - - -
Istotne lokacje: Mandarynia - urodzony.
Ball: bez

Walka zaczęła się bardzo szybko i szybko przybrała poważny wymiar. Na szczęście dla caterpie, jego trener miał rację, że póki był na drzewie, był w zasadzie bezpieczny. Nie był jednak odporny na używany przez rattatę atak biczogona, który widocznie obniżył umiejętności obronne poke-robaka. Pajęczyna trafiła rattatę zgodnie z przewidywaniem, jednak zupełnie nie tam, gdzie Fernando zamierzał trafić. Biała, kleista substancja trafiła, bowiem w ogon myszy i skleiła go z jego prawą tylną łapą. Spowolniło go to nieznacznie, ale jednocześnie sprawiło, że nie był on w stanie więcej użyć ataku biczogona. Sytuacja na polu walki miała się nieco zmienić, kiedy caterpie zeskoczył z drzewa i tym samym wystawił się na silne ataki swojego przeciwnika. Nie dał mu jednak póki co skorzystać z okazji i błyskawicznie użył pchnięcia, co z powodu obniżonej prędkości myszy powiodło się, jak najbardziej (20% energii). Mysz jednak nie chciała dać się więcej wodzić za nos i zaczął gromadzić energię poprzez dziwne okrzyki. Kiedy skończył, uderzył w caterpie pchnięciem z taką siłą, że robaczek odleciał półtora metra i wylądował w krzakach (50%). Przed odleceniem robakowi udało się jeszcze raz rzucić w mysz siecią, tym razem zakrył mu jedno oko. To pokryte bliznami.
Tymczasem do walki chciały włączyć się dwa pozostałe rattata, z którymi przybiegł tutaj ten, z którym teraz walczył caterpie. On jednak nie pozwolił im na sprawienie, że walka będzie nierówna. Jednym mocnym uderzeniem łapy odepchnął oba stworki raniąc je niewąsko. Był to niewątpliwie szybki atak użyty we wspaniałym stylu.

Caterpie lvl.6 50%
Stan: Obrona 80%

Rattata lvl.8 70% (odjęto 20 a na początku walki miał 90 przez tą bijatykę)
Stan: Szybkość 60%

Rattata lvl.2 70%
Stan: Zdrowy

Rattata lvl. 1 30%
Stan: Zdrowy

________________________________
Bonus dla ciebie znaleziony w odmętach internetów:

Przeciwnik okazał się silnym zawodnikiem. Tym bardziej chciałem zdobyć go i przyłączyć do swojej drużyny. Niby pospolita myszka ale jednak ma jak widać wielki potencjał. Czas było wykonać jakąś bardziej skomplikowaną strategię.
- Caterpie, strzel Strzałem siecią w gałąź na drzewie i wespnij się na nią. Potem zaatakuj Strzałem siecią tworząc na ziemi lepką pułapkę. Celuj w przeciwnika by w końcu w nią wpadł. Kiedy już się to stanie to zeskocz atakuj Pchnięciem. Nie przykleisz się do własnych nici. Spętaj przeciwnika kolejnymi Strzałami siecią a gdy już Ci się to uda zroluj swoje ciało i zaatakuj kolejnym Pchnięciem jadąc z zawrotną szybkością na przeciwnika. Potem wyskocz i zaatakuj kolejnym Pchnięciem od góry - wypowiedziałem komendę i czekałem na rozwój akcji. Przygotowałem Pokeball tak by zaraz po kilku udanych ciosach mógł rzucić nim w przeciwnika. To miała być ostateczna runda. Potem potrenujemy na reszcie myszy. Tymczasem jednak skupimy się na tej jednej, skrzywdzonej przez życie kruszynce.

Niezbyt pięknym? Mój MG właśnie obraził jednego z moich ulubionych Pokemonów. Podbiegłem do swojego nowego stworka i przytuliłem tak by nie wyrządzić mu większej krzywdy - jesteś cudowny - rzekłem mu na uszko i wziąłem Pokeball z Rattatą i wypuściłem ją na chwilę na zewnątrz.
- Z nami zostaniesz na zawsze, mogę do Ciebie mówić po prostu Rattata? - spytałem myszkę po czym zawróciłem ją do balla i pobiegłem w stronę Centrum Pokemona. Po takiej walce oba moje stworki zasłużyły na dłuższy odpoczynek pod okiem specjalistów. Kiedy tylko je tam zostawię udam się do najbliższego Pokemartu by zakupić film instruktażowy z nauką jakiegoś przydatnego ataku dla Rattaty. Już miałem w głowie pewien zamysł kombinacji ataków jakie mogałby wyklonać z moim pięknym Metapodem. Najpierw Robaczek używa Strzału siecią by stworzyć ogromną formację z pajęczyny a potem Rattata pokryłby nici szronem używając Zamieci (Blizzard). Całość wyglądałaby pięknie. Potem tylko to zniszczyć w pokazowym stylu by wytworzyć cała masę błyszczących odłamków lodu. To byłoby piękne i efektowne.