Gra Petera - Jokera

Ruszyłeś przed siebie by rozejrzeć się za jakimiś Pokemonami. Cóz, w mieście żaden dziki stworek nie pojawiał się przypadkowo więc i teraz żadnego nie było. Hale dalej opustoszałe. Przyszła Ci jednak do głowy myśl - po co masz zostawać w tym mieście. Pokedex i tak zostanie odesłany do boxu i będziesz mógł go odebrać w każdym możliwym PC-ecie w Centrum Pokemona. Mogłeś zatem ruszyć dalej, po następną odznakę i tak dalej.

Postanowiłem, więc ruszyć do innego miasta. Postanowiłem iść na północ. Może po drodze złapię jakiegoś fajnego pokemona i będę miał trzy pokemony w drużynie nie licząc tych co oddałem. Pewnym krokiem ruszyłem na północ z nadzieją złapania jakiegoś fajnego pokemona. Oczywiście wcześniej schowałem mojego Starly, żeby nic mu się nie stało. Przy moim boku zostawiłem jedynie Buizela pilnowałem go oczywiście. W Oreburgh byłem dość długo, a w końcu mam cel. No tak czy siak teraz muszę dotrzeć do innego miasta. Mam nadzieję, że deszcz nie będzie padał ani nie będzie żadnej burzy czy coś w tym stylu.

Poszedłeś więc przez hale na północy miasta a potem po pagórku i następnie musiałeś przejść pod wiaduktem, który był ścieżką rowerową gdyż nie miałeś roweru. Ujrzałeś tam zarośla i kilkadziesiąt drzew, które ciągnęły się aż do przejścia do miasta Eterna. Wkroczyłeś na ten teren i ujrzałeś ku swojemu zdziwieniu ognistego konia, który leżał nieruchomo pod krzakiem. Chyba miał uszkodzoną nogę.

Podszedłem do konika i obejrzałem jego nogę. Po chwili wyciągnąłem karmę i sypnąłem jej trochę  w stronę stworka.
- Mam pomysł, ale musiałbyś dać się złapać. - Powiedziałem i z uśmiechem spojrzałem na pokemona. Ognisty pokemon mi się przyda, ale go też chyba schowam w boxie. Jeśli w ogóle go złapię. Wyciągnąłem, więc ball i rzuciłem nim lekko w konika. Jeśli da się złapać zabiorę go do Centrum Pokemon. Tam na pewno go wyleczą. Ja muszę zdobyć doświadczenie dla moich pokemonów i szybko dotrzeć do następnej sali. Nie zostawię jednak pokemona w potrzebie mam obowiązek mu pomóc. Wystarczy czekać. Rozglądałem również się za Buizelem i pilnowałem go. Na razie musiałem pomóc pokemonowi, a jeśli uda mi się go złapać będę musiał zabrać go do centrum pokemon i dać do opieki lekarskiej. Nie spodziewałem się takiego pokemona w Sinnoh liczyłem na coś innego, ale ten konik nie jest głupi. Mam parę spraw do załatwienia. Znaleźć jakieś informacje na temat Zespołu Detecto, pomóc stworkowi, dotrzeć do miasta, zawalczyć z kimś i podnieść poziom moim stworkom, jeśli znaleziony stworek będzie mój będę musiał go schować do boxu, znaleźć jakiegoś pokemona do walki z liderem. Postanowiłem, że jeśli stworek da się złapać pójdę dalej do miasta. Muszę tam dotrzeć jak najszybciej, bo muszę gdzieś spać no i może tam będą jakieś informację o zespole Detecto? Może nawet znajdę Gligara?

Koń wziłą trochę karmy w pysk a potem dał Ci się złapać. Zdobyłeś nowego, ognistego Pokemona, dość pospolitego w tym regionie. W każdym razie mógł Ci się przydać w walce z przyszłą liderką.
Zarówno do Oreburgh jak i do Eterny była podobna droga, czyli daleko. Na pewno nie zdążysz dojść tam przed zmierzchem a pzoostanie tutaj, pod ścieżką rowerową w otoczeniu krwiożerczych Pokemonów nie byłoby zbyt mądre. Co w takim razie zrobisz?

Postanowiłem rozpalić ognisko. Schowałem moją poke-wydrę do balla. Kiedy uzbieram kilka patyków ułożę, je w odpowiedniej konstrukcji i wypuszczę mojego ognistego konia. Powiem mu, żeby rozpalił ognisko po czym ponownie schowam go do balla, a ja ogrzeję się. Las był straszny i bałem się zostać tutaj bez żadnego światła dlatego postanowiłem rozpalić ognisko. W razie czego mam swoje pokemony i będę walczył, ale nie wiadomo jak silne są tutaj pokemony. Nie chcę też zasypiać, bo w czasie spania jakieś pokemony mogą mnie porwać do swojej kryjówki tak jak to było z Kricketorem. Kiedy będzie już dzień postanowiłem, że wyruszę dalej do Eterna.

Rozpaliłeś ognisko. Ponyta drżała z bólu ale udało jej się. Przesiedziałeś przy ognisku cała noc. Zewsząd było słychać dzikie dźwięki ale żaden stworek nie ważył się podejść do Ciebie bliżej. Widocznie bały się ognia.
Rano byłeś strasznie wyczerpany ale musiałeś zanieść Ponytę do PokeCentrum. Jej obrażenia mogły być poważne i należało ją pokazać komuś odpowiedniemu.

Ruszyłem, więc dalej do mojego celu. Chciałem jak najszybciej dojść do Centrum Pokemon i pomóc rannej Ponycie. Przynajmniej w nocy byłem bezpieczny... Na razie musiałem jak najsyzbciej dojść do Centrm Pokemon i wyleczyć nowo-złapanego stworka trzymanego teraz w ballu. Wypuściłem Buizela i razem z nim poszedłem do miasta Eterna. Wyleczę Ponyte, załatwię wszystkie sprawy, zdobędę odznakę i spróbuje złapać jakiegoś pokemona. Możę znajdę nawet Goldeen albo jakiegoś innego fajnego pokemona... Przydałby się też jakiś przeciwnik z którym mógłbym walczyć i wbić poziom moim podopiecznym. Chciałbym, żeby moje pokemony były silne i równe sile Machopa którego złapałem.

Szedłeś cały dzień. Żaden Pokemon Cię nie atakował. Nawet żadnego nie spotkałeś. Kiedy dzień chylił się ku końcowi wszedłeś w bramy Eterna. Tam od razu udałeś się do Centrum Pokemona. Po zbadaniu Twojej Ponyty tamtejsi specjaliści stwierdzili, że potrzebuje około tygodnia by wydobrzeć. Przez ten czas mogłeś pozwiedzać miasto lub iść do pobliskiego lasu, który był domem dla wielu ciekawych stworków, nie tylko robaczych. Dzisiaj jednak musiałeś już udać się spać.

Uśmiechnąłem się na informację, że Ponyta zostaje w Centrum tylko tydzień.
- Chciałbym wypożyczyć pokój ile zapłacę? - Spytałem z uśmiechem. Postanowiłem, że jutro kiedy będę już wyspany pójdę do pobliskiego lasu. Może spotkam jakiegoś ciekawego pokemona i złapię go? Muszę też nakarmić swoje stworki, ale to wtedy kiedy będę miał już ten pokój i będę mógł spokojnie załatwić wszystkie sprawy. Może lider tutejszej sali coś wie o Zespole Detecto i udzieli mi jakiejś informacji na temat. Nie wiem, ale na razie musiałem wypożyczyć pokój, umyć się i wyspać się. Jutro idę do lasu i szukam jakiegoś pokemona. Byłem zmęczony, bo nie spałem dosyć długo no, ale co poradzić to przygoda pokemon. I tak jestem szczęśliwy, że wyruszyłem i spodziewałem się trudności. To było pewne.