Gra Petera - Jokera

Pokemon nie dawał się zeskanować, odleciał na sporą odległość. Nagle wiatr stał się jeszcze mocniejszy. Wywróciłeś się, a z twojego plecaka wypadł ball gligar-a. Zaczął on się mocno turlać. Tamten stworek zaczął go gonić, może chce go porwać tak jak krickeota? Jeżeli tak to koniecznie powinieneś mu pomóc. Jednak twój ruch może zdenerwować przeciwnika, który i tak już jest zły. Nie wiesz o co może mu chodzić, może uważa że przebywasz na jego terenie? Wiedziałeś jednak że możesz przez niego stracić swojego pokemona.

Natychmiast biegnę za ballem z Gligarem. Chciałem go odzyskać, bo dopiero co go złapałem, a pokemon jest fajny. W czasie biegu rozmawiam z tym czymś.
- Posłuchaj. - Podnoszę ręce. - Jeśli pozwolisz zabrać mi Gligara to odejdę stąd i nigdy nie powrócę. Postaram się też załatwić, żeby nikt nie przebywał w tym lesie, żebyś miał spokój. Tylko czy mógłbyś pozwolić zabrać mi mojego Gligara i dałbyś mi się zeskanować? Jeśli nie dasz się zeskanować to spoko. Proszę tylko, żebyś oddał mi tego Gligara. Proszę. - Uśmiecham się nieśmiało.
Nie wiem czy wkurzam to coś. Nawet nie wiem czy to pokemon. Może to jakiś głupi naukowiec, który testuje swoje maszyny.

Tamten pokemon gonił Ciebie, gdy tylko złapałeś swojego balla zostałeś pchnięty złowieszczym wiatrem i wywróciłeś się. Zacząłeś się turlać, gdy nagle uderzyłeś głową w drzewo i straciłeś przytomność. Obudziłeś się w Centrum Pokemon.
Nie wiedziałeś co to za miasto, i czy masz wszystkie pokemony. Nie mogłeś też wstać. Bolały Cię wszystkie mięśnie, a na głowie miałeś dość dużego guza.
Podeszła do Ciebie siostra Joy i zapytała Cię:
-Pomóc w czymś?

- Przepraszam, ale co ja tutaj robię? - Zapytałem łapiąc się lekko za głowę. - Gdzie moje pokemony? Co z nimi? Jak ja się tutaj w ogóle znalazłem? W jakim jestem mieście? Byłem w Lesie Eterna! Proszę o dokładne wytłumaczenia! Czy to psychiatryk? Pamiętam tylko, że ta maszyna...
Coś tutaj nie gra. Chcę jak najszybciej zobaczyć się z moimi pokemonami i wrócić do Eterna chyba, że jestem w Eterna. No nie wiem. Na razie chcę dokładnych wytłumaczeń jak się tutaj znalazłem. Rozejrzałem się troszkę po sali, żeby ogarnąć, gdzie jestem, ale chyba nie byłem tutaj nigdy.

-Jesteś w Centrum Pokemon w Eterna. Przyniósł cię tutaj nowy lider tutejszej sali pokemon. Twoje pokemony mają profesjonalną opiekę. Ten kto Ciebie tutaj przyniósł opiekuje się nimi w tamtej sali. Siostra Joy wskazała Ci drzwi po czym wygoniła Cię tam. -Muszę posprzątać idź tam!
Wstałeś z łóżka i poszedłeś do wskazanej sali. Zobaczyłeś tam swoje pokemony. Opiekował się nimi ten chłopak z koszykiem którego już spotkałeś. Powiedział on Ci:
-Musimy udać się do opuszczonego domu!

- Co? - Pytam. - Liderką tutejszej sali jest Gardenia i żądam spotkania z nią! Nie jestem w Eterna! Nie udam się do tego głupiego domu, a teraz oddawaj moje pokemony! Pokaż mi Gardenię i to teraz! Daj dowód, że to Eterna! Robi się powoli dziwnie, a do żadnego nawiedzonego domu nie pójdę psychopatyczny draniu! Czy Ty próbujesz mnie zabić!? Pokemony przyjdźcie do mnie! Poza tym ten dom nie jest opuszczony, bo mieszka tam ten facet i kelner, który dał mi takie dziadowe jedzenie! - Kończę.
To wszystko robi się dziwne. Nie jestem pewny czy znajduje się w Centrum Pokemon w mieście Eterna. Zamiast Gardenii jest chłopak z koszykiem.

-Gardenia została porwana! Podejrzewamy że jest w opuszczonym domu. Sierżantka Jenny mówiła że potrzebujemy pomocy i to ty jesteś ostatnią deską ratunku!
Wyjrzałeś przez okno i zobaczyłeś tabliczkę z napisem:
"Witam serdecznie w Etrna! Tyko tutaj masz możliwość walki z wielką Gardenią!"
Twoje pokemony schowały się za tamtym chłopakiem, chyba dobrze się nimi opiekował. Następnie do sali wpadła siostra Joy mówiąc:
-Peterze, jeśli mógłbyś odnaleźć Gardenie to zrób to dla mnie!

- No dobra. - Uśmiecham się. - Moje pokemony bardziej lubią Ciebie to radźcie sobie SAMI! Nie pomogę wam odnaleźć Gardenii! Prędzej umrę! - Krzyczę i biegnę prosto do wyjścia z centrum pokemon po czym szybko biegnę do najbliższego morza i zacznę tam pływać. Nie chcę im pomagać. Wiem, że mnie oszukują. Nie zachowują się realistycznie i kiepscy z nich aktorzy. Wiem jedno. Kończę swoją przygodę pokemon, bo bez pokemonów nic nie zdziałam, a to moi jedyni przyjaciele przynajmniej były. Nie będę od teraz pomagał nikomu! Jestem wolny! Nareszcie! A może zwariowałem? Jeśli tak to nawet fajnie!

Twoje pokemony podeszły pod brzeg razem z siostrą Joy.
-Peterze! Proszę Ci pomóż nam! Policja obiecała nagrodę dla tego kto im pomoże! Twoje pokemony są twoją własnością i nie możemy ich Ci zabrać, jednak liczymy na twe dobre serce. Bez twojej pomocy nie uda nam się. Siostra Joy popłakała się a twoje pokemony popatrzyły na Ciebie z wyrzutem.
Może powinieneś im pomóc? Chyba że wolisz mieć na sumieniu Gardenie i parę innych ludzi porwanych przez ludzi niewiadomego pochodzenia, jednak to twój wybór

Zaciekawiły mnie słowa siostry Joy. Nagroda? Jaka nagroda? Zapowiada się ciekawie może pok?
- Jaka nagroda? - Pytam z uśmiechem. - Jakiś pokemon albo coś? Mogę pomóc, ale muszę wiedzieć o co walczę, bo w końcu nie wiem czy to jest jakaś za dobra nagroda dla mnie, więc mów.
Staram udawać się nie chcącego nagrody chociaż tak naprawdę nie jest. Spojrzałem na moje pokemony z uśmiechem. Nie wiem czy mnie jeszcze lubią, ale mam nadzieje, że tak!
- Chodźcie tutaj! Starly przyleć! Buizel przypłyń! Gligar przyleć! - Kiedy przylecą przytulam ich.