Droga przez nieznany region

Jak się okazało Mathew był synem Joya i Jasmine tak jak i Harley, mimo iż nie byli do siebie za bardzo podobni. Mieliście ruszyć na południe szlakiem górskim by dojśc do lasu Taekwood a stamtąd do Coccony. Tak więc szliście sobie grzecznie aż poczuliście jakieś ruchy wśród skał. Nagle otoczyło was stadko Poochyen, Mightyen i Absoli, które ukradły wam torby i pognały przed siebie. Mogliście je zostawić by zjadły sobie wasze rzeczy, lub gonić je by odebrać co wasze.

- Jasna cholera, yyy, Charizard, ruszaj! – rzuciłem się w biegu wypuszczając swojego ognistego stworka. Nakazałem mu dogonić przeciwników i złapać ich jednocześnie nie spalając naszych rzeczy. Biegłem, ile w sił nogach co jakiś czas rzucając przeszkody pod nogi swoich towarzyszów. Gdybym znalazł odpowiedni moment wypuściłbym Chinglina i nakazał użyć Psychokinezy na wrogich stworkach mając na celu odebranie plecaków. Wtedy nakazałbym mu używanie Kuli Cienia, a Charizardowi Podmuchu Ognia, co mogłoby podwyższyć ich poziomy! W dodatku kazałem Chingligowi śpiewać w ten kojący sposób. Usiłowałem złapać jakiegoś Absola.

Jak nakazałeś Charizardowi tak próbowałzrobić. Chwytał jedną Poochyenę, ale kiedy chciał złapać następną to ta pierwsza mu uciekała. Nie miałeś za bardzo co rzucać swoim kolegom, ale podstawiłeś nogę Orange co było strasznie głupie. Dziewczyna sturlała się ze stoku prosto do głębokiego rowu wyzywając Cię sromotnie. Twój plan spaliłby na panewce gdyby nie szybka akcja Mathew, który wypuścił Steelixa, który użył Kamiennego grobowca odcinając drogę ucieczki napastnikom. Stworki stanęły do walki. Po 3 z każdego powyższego gatunku.

- Chingling, użyj Psychokinezy, by odebrać wszystkie plecaki pokemonów! Charizard, wtedy i tylko wtedy zaatakuj każdego pokemona Podmuchem Ognia(Fire Blast)! Następnie, żeby pozbyć się ich szybciej, użyj Niszczącego Płomienia, co pozwoli pozbyć się wszystkich pokemonów na raz! Aby dokończyć dzieło poharataj ich ciała za pomocą Pazura Cienia! Matthew, złapiesz wszystkie pokemony oprócz jednego Absola! – po udanej(lub i nie) akcji rzuciłbym ballem w najsilniejszego Absola.

Pokemony rozpierzchły się porzucają wasze torby. Orange wylazła w końcu z rowu. Nie była zbyt zadowolona.
- Ty ****, co do **** miało to znaczyć? Chcesz **** oberwać w ****? - krzyczała ewidentnie wkurzona. Mathew stwierdził, ze nie będzie wchodził między wódkę i zakąskę i zaczął ze Steelixem sprzątać Kamienny grobowiec, który przecinał drogę. Jednym uchem tylko nasłuchiwał co odpowiesz biednej Orange.

Spojrzałem na dziewczynę i niemal natychmiast puściły mnie nerwy. Zamierzałem pozbyć się tej suki jak najszybciej! Nie dość, że była tysiąc lat starsza to jeszcze nie ogarnęła, że całe moje życie to jakieś gówno!
- Ty ****, **** **** **** **** **** **** – wrzeszczałem do tej pierdzielonej ***i. Nie zamierzałem być dla niej miły. – Wyp** stąd! – rzuciłem w nią jeszcze kamieniem, po czym odszedłem w siną dal. Nie lubiłem jej prawie tak samo jak ie lubiłem tego podsłuchującego gnojka. On przynajmniej potrafił się zachować!

Dziewczyna uciekła z płaczem na swoim Rapidashu. Mathew nie wiedział za bardzo co począć. Miał podrózować z Orange, ale ona się z tego wypisała. Podszedł do Ciebie i pocałował Cię namiętnie. Potem wsadził Ci język w gardło i poczułeś zę drga Ci wajcha. Podobało Ci się choć było to całkiem nowe i nieznane przeżycie. Chwilę później Steelix niósł was kamiennym szlakiem a Wy dalej się całowaliście. Chłopak wsadził Ci rękę pod koszulkę i pieścił Twoje sutki. Byłeś w niebie.

Kopnąłem go w jajcarnie tym samym zrzucając go z Stellixa. Dzięki temu zdobyłem nowy transport, a dodatkowo pozbyłem się niechcianego towarzysza. Mogłem spokojnie podróżować bez obawy, że ten dureń mnie zgwałci. Dlaczego Bracia Joy są takimi idiotami i szmaciskami? Nie mogłem uwierzyć w jego wielką głupotę. Przynajmniej NIE CHCIAŁEM wierzyć.
Gdyby nie udało mu się tego głupka zrzucić za pomocą kopnięcia go w kroczę, złapałbym go za twarzy, wyrwał włosy i uderzył z łokcia w mordę. Następnie zrzuciłbym go z jego własnego poka

Ostatecznie przepychanki zakończyły się tym, ze Mathew razem z Steelixem pognał przed siebie pozostawiając Cię na pastwę stadka piesków, które was wcześniej nawiedziły. Nadeszła noc a Ty musiałeś jakoś przenocować. Poza tym Twoje stworki od rana nie jadły. Jutro musiałeś też rano wstać by pokonać drugą połowę drogi i jeszcze przejść przez las Taekwood. Nie było Ci łatwo patrząc na to, ze porzucili Cię wszyscy. Ukochana Orange i kochanek Mathew. A było tak pięknie i romantycznie.

Uznałem, że najłatwiej byłoby wypuścić Charizarda i polecieć na nim prosto w stronę lasu Taekwood skąd miałbym skrócony czas wędrówki. Niemniej jednak nie zamierzałem go przemęczać, więc zdecydowałem się na najzwyklejsze w świecie nocowanie w namiocie. Poliwrath i cała reszta pokemonów urosła, więc nie chciałem ich wypuszczać.
Po przespanej(lub i nie) nocy wypuściłem Charizarda, wytłumaczyłem, gdzie ma mnie zabrać i nakazałem lecieć wraz ze mną na grzbiecie.