Droga przez nieznany region

ChingLing stworzył Psychokinezą fontannę z ognia ale gdy chciał dodać do niej Ukrytą siłę, musiałem przestać używać Psychkinezy więc ogień się rozleciał. Został pochwycony przez Ukrytą siłę a potem tę kombinację zniszczył Charizard Pazurem Cienia. Nie wyglądało to źle, ale brakowało płynności.
Druga para radziła sobie nawet nieźle. Zamrożona głową Aron błyszczała srebrnym światłem spod lodu, potem mała zaatakowała tym atakiem skały pod sobą tworząc lodowy pył. Następnie razem z Poliwrathem otoczyły się Kamiennym grobowcem, który po chwili znikł w odłamkach skał zniszczony Trującym szturchańcem i Metalowym pazurem. Zderzenie Metalowego pazura i Trującego Szturchańca nie powiodło się, stworki odbiły się od siebie w błysku światła. Ponownie kolejna kombinacja była zwykłą Ochroną przed Łamaczem murów. Na koniec solowa Stalowa głowa, która nic pięknego nie wniosła.

- Okej, Chingling i Charizard, powtórzcie to samo, ale bez drobinek Ukrytej Mocy! – wydałem polecenie pierwszej parze. Przez chwilę obserwowałem ich zmagania, po czym zdecydowałem się na dorzucenie czegoś ciekawego. – Chingling, następnie przeobraź to w coś pięknego i z spływającej ognistej fontanny zrób wielki lasso, na które spróbujesz pochwycić Charizarda! Charizard, aby dodać temu czegoś fajnego, użyj Pazura Cienia i zakręć lassem na pazurze! Ogień zmiesza się z fioletem i stworzy atak z większa ilością obrażeń!
- Aron, Poliwrath! Skoro będzie to walka dwa na dwa, Aron użyje bardzo mocnej Ochrony, a ty Poliwrath wzmocnisz ją i upiększysz przy pomocy Lodowego Ciosu! Stworzy to lodową tarczę błyskającą na różowo! – po treningu(udanym lub i nie) zdecydowałem się zrobić coś, co zaproponuje Mistrz Gry.

Twoje pomysły były efektowne tylko w Twojej głowie. Lasso wyrwało się spod kontroli i podpaliłoby wszystko wokół gdyby nie to, zę były to skały. Tak skończyło się tylko an sadzy wszędzie. Poliwrath za to odbił się od Ochrony przeciwnika. Tak czy owak wszystkie Twoje stworki zdobyły 0.5 lvl. W tym momencie przyszła do Ciebie Orange.
- Gdzie Ty się podziewasz? Tak się martwiłam - rzekła i przytuliła się do Ciebie. Poczułeś ciepło an dnie swojego serduszka które rozgrzało Twój pęcherz.

- Cóż, trenowałem do konkursu – odpowiedziałem szybko. Dalej miałem jej za złe zdradzanie mnie z tym pizdusiem plastusiem, ale nie mogłem także tego długo rozpamiętywać. W końcu dalej nie byliśmy parą. Nie zamierzałem także tworzyć żadnych romantycznych scenek, ponieważ nasz romans i tak nie miał żadnego sensu. Za dużo kłamstw w jednym! Za dużo. – Lepsze pytanie… GDZIE TY SIĘ PODZIEWAŁAŚ? Widziałem cię z jakimś kolosem bez ubrań. W dodatku obserwowali was ludzie, więc… O ci chodzi!

Dziewczyna zamyśliła się z wyrazem twarzy, który zdradzał, ze nie do końca wiedziała o co Ci chodzi. Potem szybko się zreflektowała robiąc Face Palm.
- Chodzi Ci o kolesia z wielkimi łańcuchami? To Harley, syn Jasmine, tej liderki z Johto. On też jest liderem i również trenuje Stalowe stworki. Stary znajomy z dzieciństwa. Rozwaliłam go i zdobyłam odznakę - rzekła pokazując Ci swoją czwartą odznakę przypiętą w pudełku - prosił mnie byśmy zabrali jego brata w podróż. Nie chce go puszczać samemu. Jest jakoś w naszym wieku. Co Ty na to?

- Super – rzuciłem do Orange, po czym wyjrzałem za jej plecy. Miałem nadzieję zarejestrować jak najwięcej szczegółów w wyglądzie tego chłoptasia. Jeśli  był głupi to w porządku… Zresztą, Orange również nie była zbyt mądra, bo nie wiedziała, ile mam lat. Może z tego powodu użyła słów „mniej więcej”? Cóż, możliwe.
- To gdzie on jest? Nie mamy dużej ilości czasu. Poza tym gratuluję odznaki - uśmiechnąłem się, po czym odwołałem swoje stworki do balli. Moje kombinacje były okropne, ale mogliśmy improwizować.

- Pakuje się. Poza tym Twój Konkurs i tak jest dopiero za kilka dni więc zdąży się pozbierać - odpowiedziała Orange po czym usiadła sobie gdzieś tam i zaczęła mówić coś tam. Tak wam minął ten dzień. I tak mijały kolejne dni aż okazało się, że dziś jest dzień Konkursu. Dwa stworki w rundzie pokazowej i dwa w walkach. Wszyscy byli ciekawi jak sobie z tym poradzisz. Tak czy owak stałeś teraz przed publcznością i musiałeś zaprezentować swój dwupokemonowoy występ. Do dzieła!

- Chingling i Charizard, wybieram was! – wypuściłem swoje dwa stworki. Wśród osób, które mnie w jakiś sposób kojarzyły mogło to okazaćsię swego rodzaju zaskoczeniem. W końcu Ching był moim nowym pokemonem i nie miałem okazji przedstawić go ludziom. W każdym razie! Trzeba było przedstawić swoją pierwszą kombinację. Nie była jakaś mega dobra i prawdopodobnie miałem otrzymać za nią nikłe ilości punktów, ale… cóż. – Charizard, wystrzel w górę Miotacz Ognia! Chingling, użyj Psychokinezy, by stworzyć z tego olbrzymią, trzypiętrową fontannę, której wygląd Mistrz gry znajdzie w spoilerze! Po stworzeniu kombinacji Charizard szybko podleć nie pozwalając jej się rozlecieć. Wtedy zbierz na Pazur Cienia ogień i przeoraj nim ziemię! Chingling, dokończ występ Ukrytą Mocą oblatującą skrzydła Charizarda!

Spoiler:

Początkowa kombinacja się udała i była bardzo efektowna. Niestety następna doprowadziłą do poparzenia Charizarda. Ostateczna Ukryta siła otoczył skrzydła Charizarda. Otrzymałeś łącznie 12/30 punktów, co niestety nie dało Ci możliwości wzięcia udziału w rundzie walk. Publiczność buczała, nie była przygotowana na Twoją porażkę. Niestety nie zawsze się wszystko udaje...
Opuściliście razem z Orange Halę, dziewczyna przytuliła Cię mocno by nie było Ci smutno. Dołączył do was Mathew. Gdy na niego spojrzałeś zauważyłeś drastyczne podobieństwo do Pielęgniarzy Joy z tego regionu.

- Dobrze wam poszło – wypaliłem nie do końca myśląc nad dobranymi słowami. Skoro nie ten konkurs to następny. Odwzajemniłem uścisk Orange, po czym zatrzymałem wzrok na Matthew. Zapewne był rodziną Pielęgniarzy Joy. Najwidoczniej chciał zostać jednym z nich… ale czy nie był on bratem lidera Sali? Cóż, adopcja? Możliwe.
W każdym razie. Po opuszczeniu Hali Konkursowej poszedłem do Centrum Pokemon. Do boksu schowałem Arona, a u swojego boku zostawiłem tylko Poliwratha, Charizarda i Chinglinga.
- To gdzie idziemy teraz? – udawałem niewzruszonego. Cóż, przez uratę Sunflori i Togetica czułem się… słaby. Nie mogłem dać tego po sobie poznać.