Arena [Róg obfitości]

Czym dalej podążałeś, tym bardziej zdawałeś sobie sprawę, że jest coś nie tak (makrosek), dzianie proszków pozostawionych przez Motyla dawały o sobie znać. Z kąt te proszki? Gdy inni uczestnicy podążali w swoich kierunkach, wtedy Aqua rozstawił pułapkę w postaci różnych prochów. Kiedy przeciwnicy do Ciebie dobiegli, nie było już nic do zrobienia. Leżałeś martwy na ziemi. Na ich miejscu bym się tam nie zbliżał, wiatr może zwiać tę zabójcza broń wprost na nich.

Cichutko zajęłam swoje nowe miejsce... Zapewne organizatorzy chcieli by te Igrzyska stały się nieco ciekawsze. W końcu po co patrzyć na ludzi, którzy to mają się całkiem dobrze. Potrzebna tu akcja.. Lejąca się krew.. A nie, nuda!

Zacząłem biegnąć w stronę rogu z zatrutą strzałą na łuku.
- Butterfree, Podmuch wiatru, skieruj pyłki w lokacje poboczne, może nawet na przeciwników gdy ich zobaczysz a potem wróc do mnie i przenieś mnie na wyspę z rogiem!

- Ducklett, pomóż Butterfree przy pomocy Odmglenia a potem zrób to samo co motylek dla mnie! - Krzyknąłem. Musieliśmy działać podobnie jak to zespół. Cały czas w pogotowiu miałem oszczep by zadźgać potencjalnych napastników.
Gdy ujrzałem na horyzoncie Lugię postanowiłem ją zaatakować - Ducklett, Zamieć na tą laskę!


Jak chcesz zaatakować lugie, skoro nie wiesz w jakim konkretnie miejscu się znajduje?

Po prostu atakuje granice jej lokacji z naszą.

Wszystko dookoła zaczęło drgać, potężne ataki waszych pokemonów poniszczyły sporo drzew i wszystko co miała znajdować się w okolicy, ale nikogo tam nie było. W pewnej chwili z okolic rogu obfitości wystrzelił toś strzałę, trafiła ona w udo Aque, nie jest to jednak śmiertelne uderzenie. Po chwili nadleciała kolejna strzała, ale tym razem nie doleciała do celu, odległość była zbyt duża. Przeciwnik nagle wyparował, pociski już nie leciały w waszą stronę, tylko gdzie jest wróg? Rozglądając się zauważyliście kulę ognia wystrzeloną z pobocznej lokalizacji (góry). Co tam się wyprawia?

Ogniste kule? Co to ma do diaska być? Jedynym pozostałym przy życiu nie licząc tych tutaj jest Shadic.. Zaraz.. W takim razie to wyjaśnia, kto tym strzela. Pewnie jego Dragonair się bawi..

- Padnij! - krzyknąłem i rzuciłem się na płacha na ziemię przygniatając jednocześnie swojego motyla do ziemi. Następnie wyjąłem sobie strzałę z nogi i zatamowałem krwotok bandażem. Potem założyć postanowiłem maść na leczenie ran - Butterfree, Strzał siecią, zawiń mi dokładnie nogę.
Gdy tylko opatrunek był gotowy postanowiłem polecieć na motylu do rogu. Tam byłem bardziej bezpieczny.

Padłem na ziemię tak jak nakazał Aqua i nakazałem kaczuszce unik. Potem wydałem rozkaz wykonania ataku Zamieci by osłonić nas i sprawić, że będziemy niewidoczni. Potem biegnę do rogu i przelatuję nad fosą na Ducklettcie. Gdyby ktoś chciał mnie bądx mojego sojusznika zaatakować dźgam oszczepem.

Sojusz padł na ziemię, w tym samym czasie poke-kaczka wytworzyła potężną zamieć i przez pewien okres czasu byliście bezpieczni, jednak zaczęła się ofensywa. Obaj ruszyliście w stronę rogu, Liriodendronowi udało się tam dotrzeć w niespełna kilka minut, jednak Aqua leciał powoli razem ze swoim Butterfree, nieoczekiwanie w jego kierunku poszybowała kolejna strzała, nie udało Ci się jej uniknąć i trafiła cię ona prosto w czaszę. Runąłeś na ziemie i nie było już dla ciebie ratunku. Ostatnim słowem jakie instynktownie wykrzyczałeś było: Róg! Ona jest gdzieś w rogu! W Lirio całą nadzieja, staje w szranki z uzbrojoną w miecz i łuk Lugią. Tak w ogóle, gdzie się podział shadic?

Chwyciłem pierwszą lepszą tarczę bacznie obserwując to co się dzieje wokół by niechcący nie oberwać.
- Ducklett, plecami do siebie, gdy zobaczysz jakiś ruch zaatakuj Zamiecią! - rzekłem wyraźnie do kaczuszki i zacząłem szukać morderczyni mojego partnera. Zrobię z niej ludzki szaszłyk gdy tylko pojawi przy pomocy oszczepu. Gdyby jednak strzeliła z łuku bronię się tarczą.