Arena [Róg obfitości]

Ja natomiast biorę swój oszczep i nabijam łep dziewczyny na jego ostrze. Może to niehumanitarne ale albo my przeżyjemy albo inni więc trzeba sobie radzić.

Dziewczyna chyba już pogodzona ze śmiercią pozostaje w bezruchu i obrywa wszystkimi atakami, jej głowa należy teraz do Liriodendron'a. Róg obfitości opanowany!

Zaczynam grzebać w sprzęcie by znaleźć jakieś jedzenie, picie, może jakiś koc do przykrycia się. Zabawimy tu przez dłuższą chwilę więc trzeba odnowić energię.

Od wyboru do koloru, jest tu wszystko. Możesz sobie wybrać 10 rzeczy i wpakować "na później" do plecaka leżącego koło wody. Róg to wielki namiot, w środku są dmuchane materace oraz mini bar.

Tak więc pierwsze co robię to karmię Butterfree i Duckletta a potem zasiadam do posiłku sam. Chowam do plecaczka dwie butelki wody, jedzenie, linę, więcej strzał do kołczana, koc do plecaka. Przypiam sobie jakiś miecz do pasa. Biorę środki opatrunkowe i wszelkie lekarstwa.

Widząc że Agua karmi pokemony biorę się do roboty , chwytam plecak i zaczynam pakować najpotrzebniejsze rzeczy senbony , metalową linkę , bomby dymne oraz rzeczy które pomogą mi przetrwać takie jak butelki z wodą , jedzenie , pokarm dla pokemonów i koc . Zdejmuję but w którym miałem schowanego joint'a od mentora. Podpalam go. Patrząc na Aquariusa mówię- może bucha?- uśmiechając się.

Zapasy zrobione, pełnia sił osiągnięta, nie jeden zawodnik wam tego pozazdrości. Pozostaje tylko czekać, choć można samemu wyruszyć na łowy. Przeciwnik nie ma tak wielkiego arsenału jak wy, więc powinno to być dziecinnie łatwe.

Otwieram szybko kapsułę i kryję się po kątach. Po chwili wyciągam z niej rzeczy, jeżeli jest tam coś do jedzenia lub picia spożywam to i daję swojemu pokemonowi. Zbroje założyłbym na siebie, tarcze wziąłbym do jednej ręki, a w drugiej trzymałbym miecz. Łuku nie chcę.
-(Szept) Jolteon pobiegnij na drugą stronę, stamtąd przeskocz przez fosę i uderz hiper promieniem pod nogi Aquariusa. Następnie wystrzel piorun i rozprosz go hiper promieniem nad przeciwnikami.
Ja sam biegnę na nich, przepływam przez fosę i staram się dźgnąć w nich mieczem, przebić ich serce, płuca, albo rozwalić tchawicę.

- Słyszymy Cię... - rzekłem słysząc "szept" Makroska. Następnie poczekałem chwilę aż mój podły plan wejdzie w życie. Na wszelki wypadek Nakazałem Butterfree zatruć Trującym proszkiem groty moich strzał i naciągam jedną z nich na łuk czekając aż przeciwnik zbliży się na linię strzału.
- Jeżeli Jolteon tu dotrze Siła umysłu i wrzuć go w pułapkę - rzekłem do motylka.

Przygotowuję oszczep trzymając go nad głową tak jakbym miał go zaraz rzucić i gdy tylko Makrosek się zbliży planuje wbić w brzuch przeciwnika. Tym czasem nakazuję Ducklettowi zaatakowaniem zamiecią jolteona...