Dzikus na wolności! - Gra makroska

Kaioshinie walnął piorunem w wodę przy okazji porażając niektóre pokemony Psyducki jak i... na wpół żywą Mary. Ważniejsza jest ona czy te kaczki? Jeśli twoja przyjaciółka nie dostanie szybko fachowej opieki zginie i będziesz musiał szukać nowej. Mały Magikarp odpłynął. Przestraszył się. Zostałeś tylko Ty, Mary i niektóre Psyducki. Lapras powoli spływa na dno, bo również dostał piorunem. Nie zważając na nich szybko wskoczyłeś do wody i cudem zabrałeś Magikarpia, po czym popłynąłeś do miasteczka tak jak chciałeś. Razem z tobą popłynął Kaioshinie. Co jakiś czas raził Cię prąd, ale w końcu dotarłeś do Azurii.

-Przepraszam was. powiedziałem do Mary i Laprasa. -Nie wiedziałem że tak się to skończy. Chodźmy prędko do CP! Złapałem Mary na ręce, laprasa schowałem do ball-a którego miała Mary, a na jolta położyłem magicarpa.
Pobiegliśmy szybko do CP, gdy tam dotarliśmy powiedziałem do siostry Joy:
-Proszę pomóc temu laprasowi i magicarpowi. Mój jolteon przesadził nieco z mocą jego ataku. Powiedziałem. -I czy macie tutaj jakąś klinikę dla ludzi? Moja przyjaciółka potrzebuje pomocy.
Zapytałem, jeśli takowa się znajduje przekazuje im Mary.

Kiedy dotarłeś do Centrum Pokemon siostra Joy po usłyszeniu twoich słów wkurzyła się.
- Jak mogłeś być tak mało myślny!? Czy Ty wiesz, że zabiłeś pokemony, a kliniki dla ludzi tutaj nie mamy i musisz się pogodzić ze śmiercią swojej przyjaciółki chyba, że w ciągu trzech minut dotrzesz do Centrum Pokemon w mieście Pewter! Wątpię, żeby Ci się udało, ale to już nie moja wina, że nie masz mózgu. Magikarpia biorę, a i laprasa. - Joy zabrała Magikarpia i Laprasa. powiedziała, że zaopiekuje się nim i masz po niego wrócić.

-Wrócę! Wydałem okrzyk po którym złapałem Mary i zacząłem płynąć w kierunku Pewnter. Jolteona wcześniej schowałem do balla.
Płynąłem jak najszybciej umiałem, jeśli udało mi się dostać na brzeg w Pewnter, to wstałem i zacząłem zapierdzielać jak najszybciej się da do Centrum Pokemon w tymże mieście.
-Mary trzymaj się! Wszystko będzie dobrze, wytrzymaj... Mówiłem przez całą drogę.
Gdy wbiegłem do budynku krzyknąłem:
-Szybko proszę jej pomóc! Została mocno porażona prądem!

Z każdym ruchem ciało Mary słabło. Byłeś gotowy na wystrzał armatni obwieszczający śmierć swojej towarzyszki. Dotarłeś do Centrum Pokemon, ale za późno... Usłyszałeś wystrzał armatni, a siostra Joy chcąc pomóc jeśli da radę zabiera ciało i biegnie gdzieś z nim nie pozwalając Ci iść za nią. Czy to już koniec? Wiesz, że ona nie żyje, ale może lekarze jeszcze coś zrobią. Może coś zrobią, żeby ją uratować, a może to już koniec...? Jeśli tak to co z jej pokemonami? Bądź dobrej myśli!

Biegnę za nimi ile sił w nogach.
Chwila, uno momento! Może ten który zawinił pomoże w tej walce, tym razem o życie? Przecież gdyby podpiąć mojego pokemona pod odpowiednie aparatury mogłoby to wznowić akcje serca. Dokładniej nie znając się na medycynie pomyślałem Jak jolt dupnie w nią prądem to ta ożyje!
-Jolteon idź do nich może im się przydasz! Powiedziałem stworkowi, a następnie rzekłem do Joy:
-Może on się przyda, wiem że odpowiednia moc może ocucić Mary, tylko jaka...

- Dobry pomysł. - Mówi Joy. - Idź na medycynę.
Joy, Kaioshinie biegną do sali. Czekasz godzinę aż przychodzi siostra Joy z uśmiechem na twarzy trzymając jak nową Mary.
- Ty wredny, mały, wstrętny karaluchu! - Krzyknęła Mary i uderzyła Cię w twarz. - Jak mogłeś uderzyć piorunem w wodę nie wiedząc, że możesz zniszczyć kilka istnień. Zresztą nieważne. Wychodzę. - Dziewczyna wyszła z Centrum Pokemon i powędrowała prosto przed siebie zostawiając Ciebie samego. Zaczął padać deszcz...

Schowałem jolta do ball-a po czym pobiegłem za Mary. Gdy ją dogoniłem powiedziałem:
-Wiem że jesteś zła, ba masz być za co, jednak bardzo cię proszę, błagam o przebaczenie! Poznałem Cię i teraz nie wiem jak mógłbym bez Ciebie żyć! Moje życie bez Ciebie będzie jak minecraft bez kwadracików! Jak kościół bez księdza, jak organizm bez serca! Twój lapras jest w Centrum Pokemon w Azurii, możesz przepłynąć tam na moich barkach jeśli nie umiesz pływać. Jeśli nawet mnie już nienawidzisz to spróbuj mi wybaczyć, jeśli nawet nie chcesz spróbować to uderz mnie w twarz jeszcze raz, zasłużyłem.

- Wybaczam Ci! - Krzyczy i Mary zaczyna Cię całować pięć minut. Później zabrała Cię do Centrum Pokemon. Płynęliście przez jezioro. Kiedy dotarliście dopiero wtedy dostrzegliście, że wasze ubrania są mokre. Wypadałoby też znaleźć nocleg, bo dzień zbliża się ku końcowi, a sen to podstawa. Siostra Joy oddała Ci Magikarpia i Laprasa. Zaproponowała wam nocleg w piwnicy chyba, że macie pięćdziesiąt pokedolarów i możecie wpłacić na mieszkanie.

Dotknąłem rybkę pokeballem, aby ją złapać.
-Kupię nam noc w mieszkaniuPowiedziałem, po czym wręczyłem Joy banknot.
Odebrałem klucze od mieszkania i wniosłem do środka Mary. Zamknąłem za nami drzwi po czym pocałowałem ją w usta.
-Jesteśmy przemoczeni, musimy się rozebrać do naga. Jeśli chcesz ja się odwrócę, a ty owiniesz się w prześcieradło, mi moja nagość nie przeszkadza. Powiedziałem dziewczynie.
Po czym rozglądnąłem się po naszym pokoju, interesowało mnie czy są tu jakieś szafki, kufry.