Polowanie Filiposa

Nie ma skanowania bez łapania - pok umykał czujnikowi dexa.

- No dobra, więc trzeba rozpoznać ten gatunek bardziej tradycyjnie... - pomyślałem i schowałem pokedex, a zamiast niego wyjąĺem jeszcze trochę przysmaków.
- Nie bój się. Nic ci nie zrobię. - To akurat była prawda, stwór jak mi się zdawało był pokryty twardą skórą, ja zapewne nic bym mu nie zrobił.
- A może chciałbyś abym został twoim trenerem? - Zapytałem osobnika nieznanego pokemona. Byłem bardzo ciekawy jaki to gatunek.

Nie widziałeś miny poka bo było ciemno ale też nic nie usłyszałeś.

- Eh.. i co tu robić. Jeśli przytaknął, to teraz pewnie czeka na balla i jak nie rzucę go to może się rozmyślić, a jak się nie zgodził to go mogę nieźle wkurzyć...- pomyślałem, aż w końcu podjąłem trudną decyzję, trudną i niezwykle ryzykowną. Wyjąłem jeden z safariballi i rzuciłem nim, a przynajmniej starałem się rzucić, prosto w nieznanego pokemona.

Pokemon zrobił unik i straciłeś balla.

-Trudno... skoro nie chcesz być moim pokemonem to może przynajmniej dasz mi odejść bym mógł poszukać jakiegoś pokemona który akurat chce mieć trenera? - Zapytałem tajemniczego stworka nieco zmartwiony tym że nie dołączy do mojego zespołu.

Pokemon odszedł w spokoju.

Przynajmniej tyle... gdzie się w ogóle podziała ta Wingull, kazałem jej się rozejrzeć, a ta poleciała i nie wraca... pomyślałem i znów zacząłem się rozglądać za pokemonami, mimo ciemności robiłem to najdokładniej jak mogłem.

Ujrzałeś w oddali małe światełko roztaczające blask.

O ile było mi wiadomo własne światło wytwarzało wiele pokemonów, ale większość z nich nie występowała w tej strefie safari. Wiedziałem jednak że Rogendrola (czy jak mu tam...) może wytwarzać coś podobnego. Spokojnie skierowałem kroki w tamtą stronę.