Gra Leili

Gdy wyszedłaś z baru zobaczyłaś rządek drzwi do kajut, jedna z nich prowadziła do ładowni, drzwi były otwarte a miejsce wyglądało na takie że rzeczy mogły by łatwo tam wpaść. Leia na twoim ramieniu polizała cię po policzku po czym zaskoczyła tobie z ramienia. Po zaskoczeniu podeszła do drzwi ładowni.
-Veee!
-Veeee!
-Łivi vi vi!
-Łivi vi vi!
Leia zaczęła rozmawiać z echem, nie wiedziała że to tylko echo od ścian, była pewna że tam w środku jest druga Eevee.

Niebieskowłosa rozejrzała się za jakimś pracownikiem, a jeśli nikogo nie dostrzegła za kamerami... tylko na chwilę wejdzie, sprawdzi i wyjdzie - uznała. Wszak urodzona i wychowana w dość hermetycznym społeczeństwie nie rozumiała powagi konsekwencji prawnych wynikających z bezprawnego naruszania niedozwolonego dla niej terenu. Oczywiście jeśli kogoś dostrzegła, poprosiłaby tą osobę o sprawdzenie.
- Cii - szepnęła do pokemona po czym szybko przekroczyła próg. W końcu będąc w środku nikt by jej nie nakrył, ważne by nie widziano jak wchodzi lub wychodzi. Będąc już na miejscu, o ile nic nie stanie jej na przeszkodzie ukucnie, by być bliżej podłogi i zacznie rozglądać się za zielonym lub żółtym kolorem.

Gdy weszłaś do środka zobaczyłaś kilka kontenerów, na środku między zielonym kontenerem a czerwonym leżał zielono-żółty Pokeball. Wtedy usłyszłaś jakieś głosy, jeden z nich to była dziewczyna od Spheala w twoim pokoju, drugi głos był zniekształcony.
-Moi ludzie nie znaleźli tego Azurilla w ich domu, zrobiliśmy włamanie ale nic nie znaleźliśmy.
-Wiem kto może go mieć.
-Kto?
-Powiem pod warunkiem że mnie awansujesz.
-Dobra, ale mów kto ma tego Azurilla!?
-Wiesz że oni mieli córkę, właśnie wyruszyła w podróż, jest w mojej kajucie, najprawdopodobniej ten stary głupiec dał jej Pokeball z Azurillem, okradnęcie jej będzie proste jak ewoluowanie Caterpie.
-Mam nadzieję że masz rację, bo inaczej będziesz karmą dla Sharpedo.
-Na 100% to ona ma Azurilla.
-Masz go przynieść żywego albo w kawałkach, on mnie nie obchodzi, mi chodzi o ten przedmiot.
-Tak jest sir!

Dziewczyna zastygła w bezruchu nasłuchując, jeśli ją tutaj znajdą może nie przeżyć tej podróży. Przeanalizowała swoje szanse, czy powinna przechwycić Poke Ball i uciec czy wyjść i po niego wrócić jak już wyjdą? Po pierwsze nachyliła się do Eevee i położyła jej palec na pyszczku, by nie wydawała już więcej odgłosów... uznała, że najbezpieczniej będzie jeśli ją tam wyśle. W końcu jest malutka i nie rzuca się w oczy swoim umaszczeniem. To mógł być też dla niej pewien trening, musiała zakraść się niezuaważona. Leila wskazała jej kapsułę i pokemon powinien był zrozumieć swoje zadanie pomimo braku doświadczenia. Sama niebieskowłosa wycofała się do drzwi i stanęłą pod ścianą przy nich by nie rzucać cienia, gotowa wydać małej rozkaz do ataku.... najlepiej jednak wyrwać się stąd jak najszybciej.

Mała Eevee pobiegła po Pokeball, gdy wracała potknęła się robiąc hałas.
-Ktoś tu jest? Zadzwonię szefie później.
Usłyszałeś rozłączenie się rozmowy i kroki, Leia szybko złapała Pokeball, biegła w twoją stronę jak najszybciej, kroki były coraz bliżej, różne myśli ci przebiegały przez głowę, poczułaś jak po tobie spływa pot, Leia była już z 3 metry od ciebie, 2 metry, 1 metr. Po chwili Eevee stanęła z Pokeballem w zębach zadowolona obok ciebie.

Gdy tylko pokemon znalazł sie w zasięgu Leili, sięgnęła po niego łapiąc od razu Poke Ball, by jej nie wyleciał z buzi przy tak nagłym ruchu. Obróciła się w miejscu i wybiegła z kajuty rozglądając za miejscem, gdzie mogłaby się ukryć. Nie mogła zostać znaleziona na tym korytarzu, dlatego w desperacji sięgnęła po najbliższe drzwi i spróbowała je otworzyć i jak najszybciej wejść do środka. Nie było to zbyt uprzejme wobec osób, które tam mieszkały, ale raczej nie wyglądała teraz jak złodziejka. Na wypadek gdyby nie udało jej się otworzyć tych drzwi, pobiegłaby jak najszybciej do restauracji, by wmieszać się w tłum. Miała pomysł co zrobić z Azurillem, ale pierw musiała się upewnić że nie jestr obserwowana.

Drzwi były zamknięte, w restauracji łatwo się wmieszałaś w tłum, dziewczyna od Spheala nawet nie weszła do restauracji. Widziałaś chłopaka który spojrzał na Ball w zębach Lei.
-Udało ci się znaleźć mojego Gacka? Dziękuje!
Po czym wyjął z zębów Lei Pokeball.
-Gdzie był? A właśnie! Miałem ci dać jajo Noibata.
Chłopak pobiegł po swój plecak po czym delikatnie wyciągnął jajo
-Proszę, to za znalezienie mojego Gacka.

Leila nie była w stanie się tak szybko uspokoić po tym co usłyszała. Miała wątpliwości czy jest to dobry pomysł jednak sięgnęła po Poke Ball Azurilla i podała go chłopcu rozglądając się, czy ktoś się im nie przygląda. Po odebraniu jajka, które w tej chwili zeszło dla niej na drugi plan powiedziała:
- Dziękuję, ale będę potrzebowała również przysługi od ciebie. Mógłbyś przechować dla mnie tego pokemona? U mnie nie jest bezpieczny, a to bardzo ważne. Ani słowa nikomu na ten temat, dobrze? - Dziewczyna miała nadzieję, że chłopiec go nie zgubi ale to było najlepsze co jej przyszło do głowy. Przy niej był łatwym celem, a niestety nie była wystarczająco silna by go obronić.

-A jak nauczycielka zobaczy?
Chłopak spojrzał na twoje zakłopotanie.
-Dobra, oddam w porcie.
Mała Eevee spojrzała na jajo, jajo co jakiś czas się ruszało, a nawet było słychać bardzo słabe pukania.
-Mam nadzieję że dobrze się będziesz opiekować jajem.
Leia wskoczyła ci na ramię i spojrzała badawczo na jajo.
-Łivivi? Vee?

- Dlatego musisz się postarać, by nikt się nie dowiedział. To bardzo ważne, dobrze? Znajdę cię po zejściu ze statku - obiecała. Niestety nie widziała innego wyjścia z tej sytuacji, chociaż nie chciała wykorzystywać dzieciaka... ale jednak sama mu wcześniej pomogła. - Postaram się jak tylko mogę. Do zobaczenia! - I szybko się zmyła w poszukiwaniu innej restauracji. Z pewnością jakaś musiała się znaleźć, Eevee głodniała... jeśli o nią chodzi to ta cała sytuacja sprawiła że straciła apetyt. Z drugiej strony nie miała ochoty wracać do kajuty, ale nie wracając ściągnęłaby na siebie uwagę. Z pewnością znajdzie na statku przynajmniej jakiś sklep oferujący jedzenie dla pokemonów.