Polowanie Lugii

Trapniche rzucily się na Ciebie niczym pułapki na myszy w kreskówkach i po chwili cała byłaś pod wpływem ich paszcz.

- Zleźcie ze mnie!! - krzyknęłam i starałam się jakoś z siebie strącić.. Jak się dało, byle bez uszkodzenia jakiegokolwiek. W końcu nie chcę ponieść durnej kary! A z Trapinchami na łbie z pewnością stąd nie wyjdę.

Zaczęłaś się szamotać i jeden ze stworków spadł uderzając głową o skałę. Był ogłuszony a reszta się tak przeraziła,z ę uciekła w popłochu w głąb piasku. Na szczęście nie ma tu kamer i nie musisz płacic kary.

Cóż.. Czemu by go nie złapać? W końcu, zawsze można go sprzedać, więc się przyda, a skoro jest ogłuszony powinno pójść łatwiej. Tak więc pyknęłam go Safariballem i zaczęłam szukać wyjścia z tej nory.

Balle: 7 (

Złapałaś stworka.
Tymczasem z góry zwiesiła się lina, po której chyba możesz wyjść na powierzchnię.

Oby to chyba, znaczyło na pewno. Wylazłam więc z tej dziury.. Miałam nadzieję, że w okolicy jest bezpiecznie..

Wylazłaś na zewnątrz a tam całkowity spokój. Czekał tam na Ciebie Twój Sneasel.

- Sneasel.. Widziałeś ty może jakieś pokemony kiedy to mnie chciały zjeść Trapinche? - spytałam go, rozglądając się przy okazji. Może w między czasie ja coś dostrzegę.

- Sni, sn! - rzekł stworek wskazując na stadko słoników dwa metry od Ciebie...

Eh.. Phanpiego już mam, a Balli też nie za dużo. Cóż.. Zawsze mogę liczyć na to, że będą na tyle miłe by wskazać mi drogę do jakichkolwiek innych, poszukiwanych przeze mnie pokemonów. A jak nie.. Jedynie uciekną. Tak więc, ruszyłam w ich kierunku.