Gra Sloora Ryba

-Aha, czyli nie jesteś duchem? To super. Jestem Sloor i mam ze sobą Glaceona Quickiego i Numel Kaśkę, jedyne co mi teraz przychodzi do głowy to wyjść z tego piekielnego pensjonatu ale to się równa z atakiem Duskulli, chociaż, gdyby skądś wstrząsnąć Repel wtedy mielibyśmy czas na dotarcie do Lilycove, ale takowego nie mam. Można by zabarykadować się w jakimś pokoju i bronić się z pomocą Pokemonów.
Szkoda że Lombre jest w Poke Centrum, to mój najsilniejszy Pokemon i teraz na 100% by się przydał.
-Tylko pytanie który pokój wybrać...

- Lepiej chyba spotkać stado Duskulli niż mierzyć się z tym nawiedzonym pensjonatem - rzekł chłopak a jego Seviper stał się ciut bardziej nerwowy - to na pewno nie jest robota Pokemonów. Skanowałem te zjawiska pokedexem i nie wykrył żadnego stworka!
Właśnie w tym momencie powinieneś zacząć się trochę bardziej bać niż do tej pory. Jeżeli chłopak miał rację mieliście do czynienia z prawdziwymi zjawiskami nadprzyrodzonymi.

-Aha, czyli to nie są Pokemony, i już nie są ludzie. Rzekomo duchy przechodzą przez ściany więc zabarykadowanie się nie wchodzi w grę, ucieczka w towarzystwie Duskulli wydaje się jedynym rozwiązaniem albo... WIEM! Pobiegniemy w stronę Safari, gdy będziemy w środku ktoś nas złapie i wtedy będziemy mogli wyjaśnić całą sprawę.
Trochę mnie ta sytuacja przeraża, skoro to prawdziwe duchy, Lodowy Promień Quickiego nic tu nie da, rozwiązaniem wydaję się włam do Safari, czy policja nam uwierzy w historię o duchach? Wątpliwe tym bardziej że ciągle pewnie pamiętają sprawę z Volbeatem co i ja nie miło wspominam. Teraz jednak nie ważne że policja może nas zamknąć, lepiej żyć niż być uwięzionym w np. Lustrze albo kiblu na 1000 lat.
-

- Myślę, ze ten plan nie am racji bytu - rzekł chłopak na temat Twojego planu dostania się do safarii - cały teren Zoo otoczony jest wysokim murem, by wejść na jego dziedziniec trzeba przejść przez bramę, która jest zamknięta i otwiera się automatycznie o 7 rano. Wlecieć też nie wlecimy bo mur emituje fale, które odstraszają stworki by nic nie wleciało i nie wyleciało ze środka. Na nasze nieszczęście tych zabezpieczeń nie da się od tak pokonać. Możemy poszukać właścicieli tego grajdołu o ile też nie są duchami.

-Albo też pobiec pędem w stronę Lilycove, z resztą nie wiem skąd w ogóle ten mój pomysł z włamaniem, może dlatego że mam ojca takiego a nie innego? Można by pobiec prosto do Lilycove nie zwracając uwagi na Duskulle, w razie potknięcia biec dalej, albo moglibyśmy wysłać mojego Glaceona albo twojego Sevipera do Lilycove z listem o pomoc, co jak co ale Duskull raczej by nie zaatakował tak silnego Sevipera albo Glaceona.
Wyjmuję z plecaka kartkę i długopis.
-To co mam napisać?
Pomyślałem wtedy o moim ojcu, niby to źle że był w Teamie Magma ale z drugiej strony mogło być gorzej, kochał mnie i mamę, nie bił nas i nie krzyczał, jak normalny człowiek. Nikt by go nie podejrzewał o to że ma powiązania z grupą przestępczą, a teraz pewnie przez tak bliski kontakt z Magmą przychodzą mi takie pomysły jak utluczenie Volbeta albo włamanie do zoo.

- ja idę poszukać właścicieli tego pensjonatu. Zostań tutaj i postaraj się przeżyć - powiedział kolezka i wyszedł z pokoju. Jego Seviper usunął mu pomiędzy nogami groźnie sycząc bi potrzasajac ogonem. Zostales sam. Drzwi do pokoju dalej były otwarte.

Zamykam drzwi i siadam w kącie. Wypuszczam Quickiego.
-No to mamy problem, tu jest pełno duchów a my zostaliśmy sami. Boję się wiesz? Ale póki mam ciebie to wiem że swoim Lodowym Promieniem możesz nas obronić! Na przykład zamrozić drzwi albo zrobić mini jaskinie otoczoną lodem co możesz zacząć teraz robić. Panicznie się boje duchów a zaczęło się to dwa lata temu, miałem kolegę który wyruszył już dawno w podróż i miał Gastliego, robił ciągle głupie kawały i od tamtej pory boję się duchów, ale tu nie ma Gastlich tylko prawdziwe duchy dwa razy straszniejsze!

Glaceon z zimnym spokojem położył się i olał Twoją komendę. Czekałeś, czekałeś aż za oknem zaczęło się robić jasno. Za niedługo zrobił się dzień a do Twojego pokoju przyszła staruszka - właścicielka pensjonatu.
- Co Ty tu robisz? - spytała babuleńka drżącym głosem - o ile pamiętam to wynajęliśmy Ci inny pokój. Stanley, weź baseball i chodź tu!
Babcia była zdenerwowana. Po chwili do pokoju wkroczył jej mąż z kijem do baseballa.
- Tłumacz się kolego! - krzyknął.

-Wiem mi nie uwierzycie, wiem. Ale zanim mnie zabijecie mam pytanie. Czy w tym pensjonacie są duchy? W nocy w moim pokoju coś było w lustrze, była to jakaś dziewczyna która prosiła o uwolnienie, potem przyszedł po  mnie jakiś koleś z Seviperem i zaczął gadać że są tu duchy i potem mieliśmy coś wymyśleć a on poszedł po państwa.
Czyli to tak zginę, i pewnie i tak mi nie uwierzą i zginę  jako złodziej. Mama jak to usłyszy to mnie sklonuje i zabije. Ale może będzie dobrze i dożyję następnego dnia...  mam nadzieję że mam przy sobie balle.

Staruszkowie popatrzyli po sobie i dziadek opuścił broń.
- Wierzymy Ci, możesz sobie iść - powiedziała babcia i wskazała Ci palcem drzwi wyjściowe. Na Twoim miejscu narrator nie pytałby o nic więcej i wyszedłby po czym zacząłby uciekać ile sił w nogach od tego okropnego miejsca. Dalej mogłeś udać się pooglądać stworki z innych regionów w zoo, albo po prostu wrócić do Lillycove po swoje stworki i po to by wyzwać znowu lidera na pojedynek.