Lunia przepadnij! - (LugiaFly)

Zaczęłaś myć pokemony. Wyglądało to trochę dziwnie, a kiedy myłaś Cubone'a on lekko bił Cię kością w głowę. Kiedy myłaś Pawniard zostałaś łaskotana jego ostrzami. Kiedy czyściłaś Sneasela zostałaś okradziona z sztyletu. Kiedy skończyłaś wszystkich myć pokemony zaczęły się śmiać, ale nie wiedziały, że Ty wiesz o tym, że Sneasel ukradł Ci sztylet. Pokemony tak samo jak Ty chciały wypocząć. Możesz wybrać. W oddali usłyszałaś szelest.

Położyłam się na ziemi, niedaleko rzeki. Chciałam odpocząć i to za wszelką cenę, ale chyba nic z tego. Jednak ten szelest nie zwiastował gościa z lodami, a jedynie problemy. Cóż.. Wolę jednak udawać, że gufno robię i jedynie się obijać, niż zaraz łazić po wszystkich krzakach i sprawdzać gdzie szeleściło i co tam było.
- Sneaselll... - ziewnęłam. - Jak skończysz się bawić sztyletem.. Oddaj sztylet. - spojrzałam na niego przez chwilę i zaczęłam gapić się w niebo. Cudowne uczucie.. Móc robić co się chce, gdzie się chce, z czym się chce i kiedy się chce nie myśląc nawet o tym, że zaraz Lugia przerwie ci zabawę. Ciekawe jak ona się teraz czuje.. Posiedzi sobie w tym mentalnym śmietniku, tak samo jak ja kiedyś...
- Kimkolwiek jesteś wyłaź bo zaraz zasnę.. - chociaż, czy komuś się chce od razu wychodzić na pewną śmierć? A może będzie to jakaś niewinna, zagubiona duszyczka do wykorzystania! Lub jeszcze co innego.. Takie życie zaczyna mi się coraz bardziej podobać!

Sneasel mruknął coś pod nosem i rzucił Ci sztylet. Znowu usłyszałaś szelest, a z krzaczków wyszedł mały niebieski słonik. Twoje pokemony bez zastanowienia okrążyły go, a ten skulił się przestraszony. Pawniard już ostrzył swój nożyk, Sneasel zaczął obmyślać plany, Cubone podrzucał kość, żeby zrobić lepszy efekt. Słonik tylko płakał. Może powinnaś powstrzymać swoje pokemony i nakarmić go. Wygląda na głodnego. Jeśli dasz radę to możesz nawet złapać go i mieć kolejnego towarzysza podróży. Wybór należy do Ciebie.

- Zostawcie go.. - mruknęłam siadając na ziemi. Co prawda.. Kocham przemoc i z chęcią popatrzyłabym jak leją tego małego, bezbronnego słonia.. Ale, jednak chcę coś złapać, a na dodatek muszę sprawiać wrażenie, że zachowuję się jak Lugia. Co ona by zrobiła w tej sytuacji?
- Sneasel.. Idź poszukać jakiś jagód w lesie.. - powiedziałam do niego po czym wstałam z ziemi i zbliżyłam się do słonia. Bez wątpienia był to Phanpy. Pokemon Ziemny z Johto.
- Co tu robisz?.. - spytałam kucając przy nim. Starałam się mówić, łagodnym głosem, tak samo jak Lugia, gdy próbowała kogoś do siebie przekonać. Oczywiście, zaraz po tym ja tego kogoś zabijałam. Jednak mówienie łagodnym głosem ani trochę nie wyszło. Dalej był szorstki, obojętny i pełen złych zamiarów.
Ostrożnie zbliżyłam swoją rękę do jego głosy i pogłaskałam go. Jednak moje zamiary niezbyt wyglądały na dobre, jeśli by tak kierować się jedynie głosem i wyrazem mojej twarzy. Bardziej wyglądałam, jakbym chciała zrobić z tego malucha obiad dla naszej zgrai.
- Taa.. - mruknęłam. - Może nie wyglądam, ale nic ci nie zrobię...

Twoje trzy pokemony po usłyszeniu twojego głosu od razu odeszły i zaczęły ciąć jakieś drzewo koło którego przechodzili jacyś młodzi imprezowicze. Czy ich życie jest coś warte? Czy powstrzymasz swoich towarzyszy? Może im pomożesz? Może nic nie zrobisz? Poke słonik wystraszył się Ciebie tak bardzo, że zaczął sikać pod siebie. Sneasel po chwili pobiegł szukać jagód i w tej samej chwili drzewo spadło, a Ty nie mogąc nic zrobić patrzyłaś na śmierć piątki młodych ludzi. Trudno się mówi. Musisz się stąd zbierać zanim wkroczy policja. Sneasel wrócił po piętnastu minutach z jakimiś niebieskimi jagodami.

- Spokojnie maluchu.. Pokemona bym nie skrzywdziła.. - powiedziałam do niego. Teraz mówienie tym łagodnym głosem Lugii wyszedł mi ciut lepiej. Jeszcze trochę, a będę ją doskonale przypominała.
Widok wracającego Sneasela, ucieszył mnie. Wzięłam jedną z jagód i przyjrzałam się jej.
- To chyba Oran Jagody.. - oznajmiłam. Najpospolitsze z pospolitszych. Wszędzie ich pełno, tak samo jak zwykłych jagód. Przydają się bo jednak leczą trochę pokemona.
Wyciągnęłam rękę z Jagodą w stronę Phanpyego.
- Masz. Zjedz. - uśmiechnęłam się lekko. Tego akurat nie znoszę, no ale.. Trzeba zrobić dobre wrażenie.
Widzę, że Pawniard i Cubone dobrze się bawią. Zabić pięć osób na raz? Idą na rekordy, muszę się uporać z Phanpym zanim przylezą psy, a przecież chciałabym jeszcze przeszukać ich ciała! Może coś ciekawego się przy nich znajdzie. Na przykład kasę, czy pokemony..
Na razie jednak czekałam na reakcję Phanpyego. Nie wiem na co mi tak strachliwy pokemon, no ale.. Może po ewolucji nie będzie się wszystkiego bać.

Phanpy wystraszył się jagody i napisał na ziemi ''ŁYKOŁAK. NIE CHCĘ SKOŃCZYĆ JAK LISZKA'' Gdzie ten pokemon w ogóle nauczył się pisać? Nagle zobaczyłaś nowe oblicze słonia. Wyciągnął trąbom jakiś nóż i przeturlał się do młodych, martwych ludzi. Zaczął ich dźgać i przeszukiwać. Twoim pokemon to się spodobało i zaczęły robić to samo. Ciebie również tam zaciągnęły. W ich ciałach znalazłaś; trzy paczki prezerwatyw, Whisky, kilka piw, zapalniczki, papierosy, latarki, kluczyki do samochodu stojącego obok. Możesz to wszystko zgarnąć, a jeśli umiesz prowadzić to szybko uciec przed policją.

- Widać, szykowała się piękna imprezka.. - zaśmiałam się pod nosem. Wreszcie znalazłam coś bardziej w moim guście. Co prawda, palić nie palę, ale Whisky to co innego. Zwinęłam wszystko, razem z Łykołakami. Kto by pomyślał, że ten słoń zna się na jagodach. Przydadzą mi się kiedyś, jeśli będę chciała kogoś zaciukać po cichaczu.
- Phanpy? Może zechcesz się do nas przyłączyć? Zapewniam, że takich zdarzeń nie zabraknie. - mruknęłam do słonia. Kolejny pokemon, który może mi się przydać. Toż to piękne. No, ale cóż. Trzeba się stąd zwijać. Wzięłam kluczyki, i otworzyłam samochód.
- Wsiadajcie. - powiedziałam do pokemonów.

Pawniard wskoczył do samochodu Porsche, a zaraz po nim Phanpy, Sneasel i Cubone'a. Na końcu Ty. Pokemony zaczęły wszystko przeszukiwać i znaleźli narkotyki i kilka innych butelek Whisky. Jeszcze znaleźli 5$, spinkę do włosów, zmiotkę, koc, śpiwór, poduszkę, nocnik. Po co im to wszystko było?! A no tak! Sneasel wyciągnął jakieś małe dziecko z karteczką ''Dziecko Mini i Ericka, szesnastolatków, którzy przyjechali tutaj''. No to co teraz zrobisz z tym dzieckiem? Chyba go nie wyrzucisz?

- Ooo.. Biedne małe dziecko... - powiedziałam głosem pełnym współczucia.
- Nie możemy go tu zostawić! - już widziałam miny pokemonów, mówiące "Odwaliło ci?!", ależ oczywiście. Nie mam zamiaru trzymać tu tego bachora. Wyjęłam sztylet.
- I cóż.. Zostawimy, ale trupa. - najłatwiejsze zadanie dnia, zabić małe dziecko. Zaraz zanurzyłam sztylet w jego małym sercu i.. No co? Wywaliłam je przez okno. Bo na co mi trup?
Tyle tu tego jest, że spokojnie można by było opchnąć to w przestępnej cenie. Ale nie! Whisky nie sprzedam! I zapalniczki. To się akurat przyda. Co prawda prowadzić po pijaku nie wypada.. Ale.. Do kosza z zasadami. Jednak teraz lepiej prowadzić, na trzeźwo.
Wsadziłam kluczyki do stacyjki, przekręciłam, wrzuciłam najpierw pierwszy bieg i chen daleko do pierwszego miasta! Trzeba to wszystko sprzedać.
- Sneasel sprawdź czy czegoś tam jeszcze nie mają. Może jakieś klucze od domu się znajdą, albo jeszcze kilka butelek Whisky! - zachichotałam.