Lunia przepadnij! - (LugiaFly)

- Dałaś się nabrać Lugia! - zaczęła się śmiać. - idź już, bo chcę mieć usprawiedliwienie, że nie opiekuje się pacjentami. Nie lubię ich po prostu. Straszne zrzędy. - Joy rzuca Ciebie do auta i każe jechać prosto, gdzie sprzedasz rzeczy bogatym ludziom, którzy skupują prawie wszystko. Oczywiście nie ma 100% gwarancji, ale raczej Joy nie kłamie. Możesz zrobić co chcesz. Wybieraj Lugio! A raczej Lunio podstępna!

Wszyscy na tym świecie są pokręceni.. Dobrze jednak, że nie wszyscy znają.. Zaraz.. Nikt! A tak! Nikt nie wie, że Lugia ma drugą podświadomość. To cudne. Przynajmniej wszystko będzie na nią.. Z resztą.. I tak jest.
Ta babka wydała się być ździebka podejrzana.. Jednak co.. I tak chcę te gruchoty sprzedać, tak więc ruszyłam w kierunku najbliższego miejsca gdzie dałoby się te wszystkie graty sprzedać... W końcu zaczyna mnie to denerwować. Czy na tym świecie nie ma, żadnego miejsca gdzie mogłabym coś sprzedać? Wszędzie tylko problemy i problemy.. Chciałabym coś normalnego, przynajmniej raz tego dnia! Tego zbyt długiego dnia..

Pojechałaś prosto przed siebie. Dotarłaś do jakiegoś ciemnego miasta. Wszędzie tylko trupy. W jakiejś melinie z daleka zauważyłaś, że ktoś sprzedaje różne gruchoty. Może tam pójdziesz i sprzedasz coś. Ale w sumie... nie wiadomo czy jakiś facet mieszkający na melinie da Ci za to sporo kasy. Jednak warto spróbować. No nie wiem. Wybór należy do Ciebie. Powoli się ściemnia i zbiera się na deszcz. Jeśli się nie sprężysz będziesz chyba musiała zasnąć w tej melinie. Chyba, że nie sprzedasz auta.

Czy ja mam inny wybór? Chcę się tych gratów pozbyć w końcu. Nie mam zamiaru targać tego wszystkiego. Jazda samochodem to żadna frajda, i dodatkowo jeszcze trzeba będzie płacić za benzynę, a mi się nie chce.
Tak więc.. "Zaparkowałam" i kazałam zostać pokemonom w środku, w razie gdyby pojawił się kolejny przywłaszczyciel kradzionych rzeczy.
Podeszłam do faceta.
- Te.. Mam na sprzedaż, samochód i (to zaczęłam wymieniać przez "5 godzin" [nie będę wymieniać wszystkiego, ważne czego nie sprzedaję]) - dokładnie przyglądałam się facetowi, by przypadkiem znów nie zostać wrobioną.

- Ile za to wszystko chcesz? - chłopak wodzi wzrokiem od twoich stóp do głowy. - Proponuje tysiaczka? Jeśli z samochodem to dwa i pół... Zresztą... proponuj. Ja tutaj od tego nie jestem. - nagle poczułaś jakiś chłód na plecach i złowieszczy śmiech. Facet jest lekko przestraszony.
- Szybko, zbliżają się i kiedy już to wszystko tutaj sprzedasz uciekaj gdziekolwiek indziej. To jest ostrzeżenie... w sensie... nie chcę... żeby... Ci.. się... coś... stało. A teraz proponuj laska!

Ech.. Nie znam się na cenach ani ciut ciut. Za te wszystkie pierdoły małe pójdzie jakieś 500$, same te błyskotki są warte może jakieś 2000$ skoro szuka.. A przynajmniej szukała ich policja.. Dodatkowo pistolety... Dajmy za jeden 500$ to wyjdzie 1500$ za wszystkie.. No i samochód. Też dajmy jakieś 2000$ Czyli to będzie.. 6500$ Pytanie tylko czy ten gostek się na to zgodzi.. Pewnie nie, no ale.. Może pod małą groźbą?
- Za to wszystko.. 6500$.. - mruknęłam od niechcenia. Zaraz pewnie, zacznie gadać, że oszalałam, lub i na odwrót. Ja głowy do interesów nie mam. Lugia tak samo, więc tutaj jesteśmy w dołku obie.. No ale, jej na razie nikt nie potrzebuje.

- Powariowałaś kobito! Za pistolet jeden mogę dać Ci maksymalnie stówkę(czyt. 100$). Za auto z 1500$, a za błyskotki wszystkie 1000$, bo nie widziałem, żeby ktokolwiek takie chciał. No możesz brać albo nie brać. Wszystko zależy od Ciebie. 2800$ za wszystko chcesz? Maksymalnie 3000$. Bierz albo nie bierz. To twój wybór, ale sprężaj się, bo zaraz tutaj przyjdą... oni. Oni są najgorsi. Straszni.

- Dawaj pan te 3000$.. - mruknęłam. O kim on tak cały czas gada.. To zaczyna być wnerwiające. Ciągle coś się dzieje, zero spokoju. Nawet sprzedać durnych gratów nie mogę w spokoju. No, ale cóż..
Zabrałam kasę i wcisnęłam mu wszystko co sprzedałam. Sama zaś zabrałam z samochodu to co moje, i oczywiście pokemony, po czym ruszyłam w pierwszym lepszym kierunku.
Ma padać deszcz.. Jak milusio. Kocham taką pogodę.. Może i przemoczone ubrania nie są za dobrą informacją, ale jednak sama ta pogoda i panująca atmosfera..
Nałożyłam więc kaptur na głowę i szłam przed siebie. Uprzednio schowałam do Pokeballi wszystkich prócz Sneasela.

- Proszę, proszę moja kochana i uciekaj stąd tak szybko jak potrafisz, uciekaj Elenor! - wręczył tobie te 3000$ i uciekł ciemną uliczką wcześniej zabierając swoje już rzeczy. Po kilku sekundach usłyszałaś jego przeraźliwy krzyk. Zapadła ciemność. Schowałaś do balli wszystkich prócz Sneasela. Zaczęłaś wracać ciemnym tunelem. W czasie drogi Sneasel powiedział coś po swojemu, a potem Ci to jakoś przetłumaczył. Brzmiało to tak ''Puszczaj moją rękę Lugia, bo nie mam zamiaru zachowywać się jak twoje dziecko''.

- Przecież ty nie jesteś moim dzieckiem i wcale nie trzymam cię za rękę. - fuknęłam. Ciekawe o co, lub raczej o kogo.. Chodziło temu dziwakowi. Cóż.. Ale czy to ważne? Zarobiłam 3tyś. więc powinnam się cieszyć i nie będę wybrzydzać.
Miło słyszeć, że Sneasel uważa mnie za Lugię. W takim to razie mogę dalej sprawować władzę nad tym ciałem i to całkowicie bez przeszkód. Cudnie! Tyle, że zaczyna mi się nudzić. Chciałabym znaleźć jakiegoś trenera, dzikiego pokemona.. Kogokolwiek, z kim da się walczyć. Nie mogę przecież, przez cały czas łazić tylko po tym przeklętym Joh.. Ehem... Kanto. Przyda się zrobić cośkolwiek.
Spuściłam głowę i jedynie czekałam, aż zacznie padać deszcz. Może ta pogoda poprawi mi humor? Jednak szczerze mówiąc, wątpię. No, ale co poradzę.
Zaczęłam rozglądać się za jakimś dużym i rozłożystym drzewem. Ulokuję się tam na najbliższą noc, a w między czasie sobie odpocznę wysoko w jego koronie. I może znajdę jakiegoś dzikiego pokemona do walki?