Lunia przepadnij! - (LugiaFly)

Weszłaś na drzewo, gdzie zaraz usiadł mały Fletchling, ale po chwili odleciał. Deszcz lał niemiłosiernie. Nagle obok Ciebie zjawiły się jakieś fioletowe stworki... duchy. Jeden był mniejszy, drugi większy, trzeci jeszcze większy z nóżkami. Wyglądało na to, że one tańczą... dziwne teraz czasy nastały, ale trzeba podróżować... sama wybrałaś tą drogę i nie ma powrotu! Możesz zaatakować te fioletowe stworki, albo uciekać, możesz nadal się wylęgiwać... wybór należy do Ciebie. Możesz zrobić co chcesz.

Te stwory to zapewne Gastly, Haunter i Gengar.. Jedyne duchy regionu Kanto. Nie powiem nie, ale takiego duszka to i ja bym złapała.
- Sneasel. Lodowa Pięść w jednego z nich. A potem Kpina i Mylący Atak. - mruknęłam, mrużąc oczy jak do snu.. Czemu nie połączyć pożytecznego z przyjemnym? Czyli wylegiwania się i od razu prób złapania ducha?
Glebnęłam się na jednej z grubszych gałęzi, założyłam nogę na nogę, a ręce ulokowałam skrzyżowane za głową i jednym, niezmęczonym okiem obserwowałam rozwój wydarzeń.
- Jeśli będą atakować unika.. A potem Mylący Atak i Lodowa Pięść.. Postaraj się jakiegoś przymrozić. - ziewnęłam. Jak ja uwielbiam nie brać walk na poważnie. Zaraz. Ja wszystkiego nie biorę na poważnie!
Dudnienie deszczu o liście, samo drzewo.. Uspokajało. Aż musiałam się powstrzymywać by przypadkiem nie zasnąć w trakcie tej walki.

Gastly, Haunter i Gengar atakowali razem. Twój pokemon padł wcześniej jednak zamrażając Gastlyego. Haunter i Gengar wzruszyli ramionami i uciekli z nudów. Gastly chyba nie był dla nich kimś ważnym, bo zapewne jakby był to by go nie zostawili i próbowali zabrać ze sobą. No cóż... pokemon należy do Ciebie chyba, że nie chcesz go łapać, ale chyba chcesz. Wybór należy do Ciebie. Musisz też wyleczyć Sneasela.

- Wracaj Sneasel.. - mruknęłam chowając go do Balla. Podobno tego nie lubi, ale co poradzę. Nie będę go przecież nieść na rękach! Chowając jego pokeball wyjęłam inny wolny i rzuciłam nim w pokeducha. Przyda się tym bardziej, że Gengar to całkiem silny pokemon duch, który może nauczyć się kilku przydatnych ruchów.
Nie mam bladego pojęcia gdzie w okolicy jest Centrum Pokemon. Nie znam tego regionu, ani ciut ciut, więc pewnie będę plątać się godzinami okolicy, i okolicach okolic. W każdym razie, jeśli Gastly się złapie, i na to liczę, zabieram balla i idę w pierwsze lepsze miejsce, a raczej do pierwszego lepszego miasta, by wyleczyć ducha jak i Sneasela.

Gastly złapał się praktycznie bezproblemowo, a Ty mogłaś ruszyć do Centrum Pokemon. Na szczęście znalazłaś je dosyć szybko. Było tam jednak bardzo opustoszało i tylko od czasu do czasu widziałaś siostrę Joy. W końcu jakaś do Ciebie podbiegła i zapytała się czego tu szukasz. Trochę dziwne... Czego możesz szukać w Centrum Pokemon? Spać, leczyć albo coś w tym stylu. Powiedz co tam chcesz i poczekaj na jej reakcje. Chyba tak będzie najlepiej.

Miejsce całkowicie opustoszało? Dla mnie ok. Wolę miejsca gdzie nie ma przepychu, ludzi jest mało i w ogóle i w ogóle..
- Bardzo prosta odpowiedź.. Chciałam wyleczyć pokemony.. - prychnęłam, nawet nie odrywając wzroku od ziemi. Ta paniusia była wyjątkowo dziwna, jak na swoje stanowisko i swoją całą rodzinkę, która to bez problemu tryskała energią. Było to bez wątpienia, bardzo denerwujące. Przynajmniej dla mnie. Nienawidzę tych wszystkich ludzi tryskających radością.. Skoro ja nie mogę, to i niech oni nie mogą! Proste. Prawda?
Podniosłam głowę, by swoim wężowatym spojrzeniem obdarzyć Siostrę Joy. Lepiej niech się pośpieszy. W końcu chcę się nieco dowiedzieć o złapanym duchu, a poza tym chcę też poszukać jakiś trenerów, by nie zejść z tego świata na nudy..

Kobieta popatrzyla sie na Ciebie z przerazeniem, po czym uleczyla twoje pokemony i zapytala sie czy jeszcze czegos chcesz. Chyb na seri oja przestraszylas... W oddali zobaczylas mlodego trenera z kilkoma Caterpie i Pikachu. Moze walke stoczysz wlasnie z nim? Wybor nalezy do Ciebie Lugio. Mozesz zrobic co tylko zechcesz. Joyka wreczyl Ci pokemony i bylas wolna.

Nie wymawiając ani jednego słowa podziękowania, odeszłam od tej jakże niesamowicie wystraszonej kobiety. Toż to cudne! Wystarczyło jedno, niestaranne spojrzenie by się przestraszyła. Cała ta jej rodzinka to jedna wielka banda trzęsiportków, nie nadających się do niczego bardziej ciekawego. Wypuściłam ducha i zeskanowałam go pokedexem. Ciekawa byłam co to za ziółko. Miałam nadzieję, że to jakiś porządny stwór, sądząc jednak po jego towarzystwie z jakim był, nie będzie to jakiś wielce specjalny okaz, ani wyskakujący ponad przeciętny poziom gatunku.. W końcu Gastly to pokemony niezbyt ciekawe. Ich końcowa ewolucja za to - Gengar - to niezwykle sprytny duch. Ten, akurat mi się przyda. Jak najbardziej.
Gdy dowiedziałam się nieco o nowym podwładnym udałam się w kierunku bachora, który to raczył posiadać pokemony robale i elektryczną mysz. Miejmy nadzieję, że ma coś jeszcze ciekawszego.
- Te.. Młody.. - warknęłam. - Co powiesz na walkę?.. - spytałam, niby.. Uprzejmie. Zakręcając na palcu Pokeball należący do Gastlyego. Jeśli się zgodzi, lepiej niech będzie trenerem godnym zachodu i straty czasu.

Nazwa pokemona: Gastly M

Typ: Duch/Trucizna
Poziom: 13,8
Ataki: Hypnosis, Lick, Spite, Mena Look, Curse(Dopisz tłumaczenia, jeśli możesz)
Reszta ataków: -
Charakter i historia: Gastly jest małym łobuzem. Dąży do tego, by być taki jak złe pokemony. Chciałby zawodowo mordować... Jednak... nie jest jeszcze za dobrze wyszkolony.
Zdolność: Lewitacja(Levitate) - zdolność dzięki której na pokemona który ją ma, nie działają ataki ziemne.
Trzymany przedmiot -
Istotne lokacje:
Ball: Pokeball

Dowiedziałaś się nieco na temat swojego nowego pokemona. Chłopak westchnął i wyciągnął sztylet.
- Poddaj się lub do walki stań! - krzyknął i popatrzył w twoje oczy. W jego - widziałaś pustkę, czarne jak węgiel. Uśmiechnął się szyderczo i zlizał krew spływającą z jego policzka. Zobaczyłaś tam rozcięcie. Otwarte rozcięcie. W jego ciele również widziałaś pustkę. Po kilku sekundach przed twoimi oczami stanął Haunter z miną mordercy.

A to ciekawe! Kolejny pokemon morderca! I czemu ja się wcale nie dziwię..
- Gastly. Hipnoza. - oznajmiłam. Śpiący morderca, to morderca nie wywiązujący się ze swojej roboty. Czyli nic nie warta poczwara.
- Następnie Klątwa. - co z tego, że odetnie mu połowę życia. I tak przegra. W końcu nie łatwo to zauważyć. Jednak powinnam się mieć na baczności. Dzieciak nie wygląda na normalnego.. A już na pewno nie na człowieka. Pewnie to jakiś wytwór Hauntera. Więc w razie czego, trzymam rękę na sztylecie, by w razie potrzeby komuś przywalić.
- Na sam koniec Skąpe Spojrzenie i Lizanie.