Gra Arca - Shadica

Facet odjechał na swoim Manectricu hen w dal a Ty udałeś się do wyjścia gdzie czekała na Ciebie już Ursula. Opowiedziałeś jej o wszystkim a ona Ci pogratulowała. Wróciliście do Centrum Pokemona na obiad. Po skończonym posiołku spojrzałeś na zegar. Była godzina 17.30. Czas było się zbierać i odnaleźć miejsce, w którym miałeś się spotkać z Wattsonem.

Poszedłem odebrać Pokemony które zostawiłem pod opieką Siostry Joy, następnie razem z Shadowem wyszedłem na zewnątrz by poczekać na czerwonooką. Postanowiłem wykorzystać ten czas i wypuściłem Xande z Balla by sprawdzić jak się czuje
- Hej wszystko w porządku? - spytałem patrząc na smoka badawczym wzrokiem, po czym nie czekając na odpowiedź powiedziałem
- Słuchaj... wiem że tęsknisz za swoim trenerem i to po tobie widać, dlatego pomożemy ci go odszukać. Razem na pewno go odnajdziemy - kończąc ten monolog czekałem na reakcję smoka

Pokemon w ogóle nie chciał Cie słuchać. Schował się do balla zaraz po tym jak go wypuściłeś. Nic na o nie mogłeś poradzić. Ursula szybko do Ciebie dołączyła i odnaleźliście miejsce spotkania. Był to dawny gym. Przed wejściem czekał Wattson.
- Witajcie, jestem Wattson - przywitał się facet z Ursulą.
- Ursula, miło pana poznać - odpowiedziała czerwonooka.
Po tym wprowadził was do ukrytego pokoju nad areną.
- Siedźcie tu cicho, na dole odbywa się dziś tajne zebranie a temat myślę, że Cię zaciekawi chłopcze - rzekł staruszek i zniknął po czym wyszedł na dole.

- A więc jednak... - mruknąłem cicho czekając na rozpoczęcie tego zebrania. Szczerze mówiąc zżerała mnie ciekawość starałem się zachowywać cicho by móc cokolwiek usłyszeć. Było to pewnie ryzykowne biorąc pod uwagę fakt że musieliśmy zachować dyskrecję.
- Nam nadzieję przyjście tutaj nie było stratą czasu - pomyślałem próbując coś z tego zebrania wysłuchać

Ludzie zaczęli przychodzić. W ciągu 20 minut zgromadziło się na sali 18 ludzi. Część z nich rozpoznałeś jako liderów sal, których znałeś ze starych danych w necie. Był też tam lider roślinnych stworków, którego pokonałeś. Byli też tu członkowie elitarnej czwórki i mistrz regionu - Steven. Cała śmietanka w jednym miejscu.
- Witam wszystkich zgromadzonych tutaj liderów sal i pana prezydenta - rozpoczął przemówienie Wattson - w związku z reformami dziękuje członkom byłej elitarnej czwórki i mistrzowi za objęcie stanowiska liderów sal. Miło, zę zmiany przeszły nam tak łagodnie i bezkonfliktowo. Niniejszym też chciałbym poznać was z ostatnim liderem, który obejmie stanowisko w tutejszej sali, oto mój wnuk - Mattson.
Chłopak wyszedł na przód i rozległy się brawa a były lider kontynuował - Zgromadziliśmy się też tutaj by omówić sprawę teamu Chaos, który w konspiracji planuje przejąć władzę nad gospodarką naszego regionu. Nie możemy na to pozwolić.

- A więc to tak się sprawy mają - pomyślałem - Te łotry dążą do kontroli nad całym regionem - na myśl że Team Chaos mógłby rządzić całym Hoenn krew zaczęła się we mnie gotować, z trudem powstrzymałem się od uderzenia pięścią w ścianę by dać upust mojej złości.
- Skur*ysyny... - syknąłem cicho próbując opanować gniew, co łatwe nie było, a bądź co bądź były lider kazał nam siedzieć cicho, z resztą nie wiadomo było jak zareagowaliby zebrani na obecność dwójki ludzi prawdopodobnie nie mających prawa tu być

- Każde miasto ma swojego lidera i każdy lider ma od dziś poza zadaniami związanymi z salą gimnastyczną zajmować się inwigilacją teamu i werbowaniem silnych trenerów do naszej tajenej organizacji Antychaos. Nie mogą mieć mniej jak 5 odznak z różnych sal. Poza tym ich zdolności w walce muszą być ponadprzeciętne. To tyle na dziś. Czy pan prezydent chce coś dodać?
- Tak - rzekł pan z brzuszkiem i siwizną i podszedł do pulpitu - dziękuje wszystkim tu zgromadzonym za pomoc i życzę wam i sobie powodzenia - po tych słowach rozległy się oklaski a trenerzy rozeszli się a potem rozjechali do swoich miast by wykonywać swoje zadania.
Gdy już nikogo nie było Wattson do was przyszedł.
- Znałem Twoich rodziców chłopcze.

- Znał pan... moich rodziców? - powiedziałem czując jak nogi się pode mną uginają. Ta wiadomość była dla mnie niczym grom z jasnego nieba. Chwilę trwało zanim dotarł do mnie sens tych słów.
- Więc wiesz jak oni... - nie skończyłem próbując opanować napływ wspomnień z tego dnia, z dnia który chciałbym wymazać z pamięci raz na zawsze, z dnia który nigdy nie powinien sie wydarzyć. W jednej chwili powróciło wszystko co tego dnia czułem. Ból, strach, bezsilność, gniew... wszystkie te uczucia odczuwałem tak mocno jak w tym dniu. W dniu w którym straciłem rodziców.

- Tak - odpowiedział - rozpoznałem Cię od razu kiedy tu przyszedłeś i tylko dlatego pozwoliłem wam posłuchać naszego zebrania. Wiecie, Hoenn mocno się zmieniło od kiedy byłem liderem. Każde miasto rozwinęło jakąś formę przemysłu nie zakłócając przy tym połączenia z naturą. Niestety Team Chaos chce to wszystko przejąć więc teraz każde miasto ma swojego strażnika w postaci lidera. Nie róbcie żadnych pochopnych kroków. A tam w ogóle to jutro otwieramy ten gym na nowo, zapraszam Cię Arc na pierwszą walkę z liderem.

Skinąłem tylko głową na znak że zrozumiałem. W mojej głowie roiło się od różnych pytań. Skąd były lider znał moich rodziców? Co o nich wie? Co robili z Hoenn? Dlaczego zgineli. Chciałem zadać je wszystkie, wręcz je wykrzyczeć, jednak głos uwiązł mi w gardle. Natłok wspomnień z tamtego dnia był dla mnie czymś do czego wolałbym nigdy nie wracać. Jedyne co teraz chciałem to opuścić to miejsce i przetrwawić to co usłyszałem w spokoju.