Polowanie Filiposa

Zauważyłeś stado Baltoyi. Te chyba były normalne.

Niestety, Balotly nie należały do pokemonów które chciałem mieć, postanowiłem nie marnować na nich czasu i zostawić je jakiemuś trenerowi który faktycznie będzie się cieszył z takiego pokemona. Obchodząc je szerokim łukiem szukałem nadal.

Po drodzę zauważyłeś martwy miecz z Kalos. Tutaj musi być coś strasznego tylko co?

Jasne że martwy, przecież to duch! Ducha nie da się zabić bo jest martwy od nowości! Powoli zbliżyłem się do pokemona.
- Hej, nie przeszkadzam?

Duch: Nie, ale dlaczego tutaj przyszedłeś? Pokemon zabrał ci parę Safariballi.(2)

- Widzisz, jestem trenerem pokemonów, a to strefa safari. Wpuszczają tutaj takich jak ja dają im kilka takich kulek. - Wskazałem safariballe. - I pozwalają łapać pokemony, ale nie mogą ich bić... właśnie szukałem jakiegoś fajnego pokemona, który chciałby się przyłączyć do mojej drużyny i zobaczyłem ciebie. Może więc chciałbyś zostać jednym z moich pokemonów?

- Mamy sobie do pogadania chłopcze. - Powiedział duch.
- Imię, wiek, co w przypadku twojej śmierci, lubiane nie lubiane typy?, wolny/zajęty, lubisz pokemony?, zabijasz ludzi tak jak ja?, zainteresowania.

- Moje zainteresowania to zabijanie z zimną krwią.

- Więc po kolei. Mam na imię Filip Foxyr, mam 13 lat, jak zginę to mnie już nic nie interesuje, nie będzie mnie na świecie. Lubie wodę, trawę, ale spoza tych typów lubię sporo innych pokemonów, więc tak, lubię pokemony. Nie mam teraz nikogo, jeszcze nie zabiłem nikogo, ale pewnie jak się nadarzy okazja to wykorzystam. Zainteresowania to głównie trenowanie pokemonów.

- Test wiedzy. Jak się nazywa mój gatunek? - Spytał

- Honedge. - Brzmiała moja lakoniczna odpowiedź.