Gra Kiry Turnera

Początkowo oglądam widoki miasta, niecodzienny widok jak dla mnie. Do tego ciekawią mnie te dwie osoby.. Nie tylko dlatego, że są pół człowiekiem pół pokemonem, ale i także dlatego, że opowiadają takie rzeczy. Chociaż ja też mam swoje ciekawe historie. Na przykład przypadek z Lucario czy portal czasowy albo ten sen. Jednak musimy szybko odnaleźć jakieś miejsce, by się zatrzymać i wtedy będe mógł pobawić się z Rustym, ponieważ patrzenie na tych młodych trenerów przypomniało mi, że mój przyjaciel potrzebuje attencji. Jednak szybko muszę przejść do rzeczy. - No musieliście mieć ciekawe przygody, skoro macie takie opowieści. U mnie to były nudy. Pewnie bym zrezygnował, gdyby nie Rusty. Podczas mówienia tego wszystkiego przykląkłem przy Rustym i zacząłem go przytulać i głaskać.

Rusty skoczył na ciebie. Podszedł do was jakiś człowiek.
-Witajcie w Iki Town!
-Chcieliśmy się do wiedzieć gdzie można się przespać.
-Są pokoje w domku przy laboratorium.
-Dziękujemy.
-Czyli szukamy laboratorium. Pewnie będzie to metalowy biały budynek. A ja tu widzę same chałupy i rudery. No nic. Trzeba szukać tabliczki z napisem "Laboratorium".
-Albo Profesora biegajacego aby zakazać jeżdżenia na rowerze w budynku.

/////////

Początkowo sobie myślę, że tą nazwę to chyba jakiś niemowlak wymyślał, jednak po chwili zacząłem zajmować się Rustym. Chociaż to "zajmowanie się" to bardziej poświęcanie mu uwagi, ponieważ nie mam teraz nawet za bardzo jak np wyczesać mu futerko, żeby było gładkie. Ale nadal podążam za dwójką.. No też trzeba im pomóc szukać tego miejsca, żeby nie było, że tylko na nich żeruję. Chociaż te słowa odnośnie poszukiwania profesora, który zabrania jeździć na rowerze w budynku brzmi dziwnie.. Przecież sam po domu jeździłem i nic mi się nie stało, chociaż to co innego mój dom a co innego na przykład biurowiec, gdzie mieści się siedziba Giovanniego. Ale trzeba się do nich odezwać, żeby nie pomyśleli, że jestem dziwny. - A czemu miałby tak krzyczeć ten profesor ?

-ŻADEN profesor nie pozwala jeździć w budynki rowerem. Żaden.
Widzicie budynek który ma tabliczkę "Laboratorium". Ale nie był to czysty biały budynek, bardziej hmm, typowa rudera. Dach miał w połowie z dachówek, reszta albo z drewna, przypadkowych części, czasem metalu. Szyby potłuczone, chociaż niektóre całe. Drzwi obdrapane. Z okna wyleciał Rowlet po czym usiadł na dachu.
-Więc to jest to laboratorium?
-Mamy szukać budynku niedaleko Laboratorium.
-Może poszukamy na plaży? Jakiejść chatki.

- Plaża by była fajna.. Jednak wolałbym jakieś mniej piaszczyste miejsce.. Nie przepadam za piaskiem.. Jest szorstki i wszędzie wchodzi. Do tego nie wiem, jak wy, ale ja wolałbym jakieś miejsce z łazienką. Muszę przecież zadbać o swoje pokemony. Dawno ich nie pielęgnowałem i mają pewnie całe brudne futerko. Spogląda raz na dziewczynę, raz na chłopaka.. Może i te argumenty nie są dla nich zbyt dobre, jednak lepsze takie niż żadne. Przecież na serio jest wiele osób, które nie lubią piasku.. Między innymi Darth Vader.

Rzeczywiście, stała na plaży Chałupka. Ale nagle, coś se pojawiło na niebie, coś dużego, szarego, ito byka maszyna. Czyżby inwazja Deoxysów? Albo Malamarów? Inwazja innej poza ziemskiej cywilizacji? Z dużego szarego statku wylatuje kilka małych. Wyglądają na transportowe. Za nimi eskortą chyba myśliwców.
-No bez jaj.
-Inwazja? Teraz!
-Mnie interesuje co to może być, wygląda na poza Ziemskie. Statki Byhyemów też inaczej wyglądają.
-Oby nas nie zbombardowania, oby nas nie zbombardowali....
Rusty skulił się lekko.

Początkowo staram się uspokoić Rustyego. Przecież on zawsze był taki odważny. Jednak w takiej sytuacji chyba każdy by się tak zachował. To nie jest codzienne przeżycie. Takie coś doświadcza jedynie.. No tak. Na razie to nikt tego nie przeżył, ponieważ to pierwszy raz, kiedy o takim czymś słychać. Jednak trzeba zacząć działać. Nie można tego tak zostawić. Nie mam pojęcia, o co tu chodzi, ale chyba lepiej będzie się gdzieś ukryć. W otwartym terenie nie jest bezpiecznie. I od razu po tych słowach szukam jakiejś kryjówki.. Jednak najlepiej nie jeden z tych domków, bo one pewnie szybko by upadły.

Jednak to nie jest jak w filmach Science Fiction. Statki nie odrazu ruszyły na ziemię. Był na orbicie. Statki się nie ruszyły. Nagle widzisz coś podobnego do meteorytu, spada w stronę plaży.
-Nie wygląda na pocisk.
-Mam nadzieję ze nim nie jest.
-Obybto też nie była bomba atomowa.
-Gdzie możemy się schować?
-Wiem że przy brzegu są podwodne jaskinie. Tyle że trzeba nurkować. Ewentualnie uciec w głąb wyspy. To może być rozwiązanie. A co ty o tym myślisz?
-Ja jestem za nurkowaniem.

- Zaraz.. A czy woda ci nie zaszkodzi ? Albo ogólnie wam oboje. Bo w pewnej części jesteście pokemonami ognistymi.. Szczególnie ty. Spoglądam na chłopaka. Czy nie jest prawdą, że zginąłbyś, jak płomień na ogonie zgaśnie ? Słowa te wypowiedziałem z całkowicie poważną twarzą.. Staram się myśleć racjonalnie i logicznie, chociaż ślady zauroczenia trochę zamglają wzrok i ocenę sytiacji. Wiem, że ten chłopak jest zajęty i nie jest wcale zainteresowany moją osobą, jednak zbyt mało czasu minęło, żeby mi przeszło.. Niestety. Chociaż przynajmniej wiem, że nie jest to miłość. Jednak wracając do tematu cały czas zastanawiam się, co będzie lepszym wyjściem. Jaskinie brzmią dobrze, jednak muszę wiedzieć w pełni odpowiedź na moje pytanie.

-To nie działa tak jak u prawdziwego Charizard. Płomień u mnie wskazuje emocje, nie życie. Gdy jestem bardzo spokojny, na przykład śpię. Gaśnie. Kiedy jestem bardzo wkurzony, płonie jak w piecu hutniczym. Co się czasem przydaje gdy się nie da rozpalić ogniska. Ponieważ jesteśmy w połowie ludźmi, woda nam nic nie robi.
-Czyli szukamy podwodnej jaskini? Może będzie w środku jakiś kamień.
-A, właśnie. To że jesteśmy w połowie Pokemonami, nie zmienia faktu ze możemy być trenerami. Wybraliśmy startery, z którymi powinniśmy się dobrze rozumieć, czyli Typh Cyndaquika, a ja Charmandera.