Gra Vaphela

Totodile szybko złapał za ogon Fennekin i zabrał pod wodę by chwilę potem pojawić się z lisiczką koło ciebie. Na górnym pokładzie czekał na ciebie Eusin i Nell przed szalupą.
-Fer! Szybko! Weź w ręce Totodila i Fennekin i biegnij!
Totodile wskoczył do szalupy twojej i Eusina oraz Nell i spojrzał na ciebie tak jak by chciał cię pogonić żebyś szybciej biegł. "Tajemniczy Koleś" zniknął w całym tym zamieszaniu. Nagle widzisz go na rufie jak skacze do wody. Pomimo tego nie słychać plusku a po chwili słychać slilnik i ledwie widoczny wizjer łodzi podwodnej (zapomniałem jak to się nazywa) znikającej w głębinach oceanu. Inni ludzie albo szybko wskakiwali do szalup albo przypominali sobie o torbie w pokoju.

Ja na szczęście miałem wszystkie rzeczy ze sobą. Ruszyłem biegiem za moim Pokemonem by wskoczyć do szalupy razem z innymi. Ciekawe czy jesteśmy daleko od naszego celu. Mam nadzieję, zę nie, bo wiosłowanie nie należy do najprzyjemniejszych rzeczy. Zawsze moglibyśmy użyć naszych wodnych Pokemonów, ale one też muszą czasem odpocząć. Jakoś będziemy musieli sobie dać radę. Mamy trochę jedzenia i trochę wody więc wszystko zależy od nas.

Gdy Fennekin wskoczyła do waszej łodzi opuszczono ją. Na horyznocie widać było ląd. Jednak był dosyć daleko. Fennekin położyła się na dnie przed tobą, zwinęła w kłębek i zasnęła.
-Fer, jak myślisz, kim mógłby być ten koleś? Widziałem jak zaskakiwał z rufy ale nie słyszałem chlupnięcia, dziwne nie?
-Jak można być tak okrutnym aby zostawić tak słodkiego Pokemona na pastwę losu, przecież ta woda mogła ją zabić! Tylko to było trochę dziwne, Fennekin przechodzi ewolucję na poziomie 16 a ona używała ataku Wir Ognia, który uczy się później, dziwne, słyszałam kiedyś o Eevee który mógł cofać ewolucję ale to był mutant...

- On wskoczył do łodzi podwodnej, jakiś dziwny bądź co bądź był - odpowiedział po czym spojrzałem na tonący statek. Tyle hajsu idzie na dno...
- Może trzyma Everstone albo po prostu jej ewolucja była przez coś blokowana. Będziemy musieli ją oddać do Centrum Pokemona, no chyba, że postanowi dołączyć do któregoś z was - odpowiedziałem przyjaciołom - ja już mam pełną drużynę i nie potrzebuję żadnego dodatkowego Pokemona.
Spojrzałem na lisiczkę by sprawdzić czy nie ma gdzieś uczepionego Everstone.

-ŁODZI PODWODNEJ!?-Krzyknęli na raz Eusin i Nell.
Fennekin słysząc że możecie się nią zaopiekować wskoczyła ci na kolana i zaczęła lizać po ręku, spojrzała na ciebie oczami kota ze Shreka. Zauważasz przyczepiony do ucha mały kamyczek, sam kolczyk wygląda jak by liska się wygrywała w trakcie przekłuwania i że kilka razy próbowała go sobie wydrapać.
-Ciekawe czy nie ma wyrzutów sumienia z powodu Fennekin, tak po prostu ją zostawił, statku też szkoda, ale to już szczyt wszystkiego. Może w drodze na inne wyspy będzie lepiej. *ehh*-powiedział Eusin.
-Szkoda statku, i ludzi którzy nie zdążyli wysiąść oraz kapitana który został przy sterze....

No ładnie, kapitan zostawił nas samych na środku morza tonąc razem ze statkiem, bardzo szlachetnie. Rozglądam się po innych szalupach. Jeżeli oni płyną w stronę lądu to ja też tak robię.
- Mamy jakąś linę? - pytam moich przyjaciół. Gdybyśmy mieli to Totodile i Psyduck by nam pomogli dotrzeć do brzegu. W międzyczasie odpinam małej lisiczce kolczyk i chowam go do torby. Jeżeli to Everstone, to będziemy mieli tutaj ewolucję. Może przyda mi się kiedyś taki kamulec w mojej podróży.

Kolczyk było bardzo ciężko odpiąć, po chwili mocowania się z nim lisiczka została uwolniona od Everstona, po chwili zaczęła jaśnieć, stanęła na dwie łapy, futro się rozrosło, z ogona wyrusł kijek, głowa powiększyła a ona sama stała się tak piękna że można ją spokojnie nazwać najpiękniejszym Braixenem na świecie! Lisiczka usiadła obok ciebie i zaczęła wiosłować. Inne łodzie płynęły w stronę lądu. Eusin i Nell aż zakszyknęli gdy zobaczyli piękno Braixen.
-Łał! Nie wierzę że coś może być takie piękne! Ale i tak moja Viri słodsza!
-Nell, przestań, wiesz że Braixen jest ładniejsza.

Nie zachwycałem się tak jak moi przyjaciele urodą lisiczki. Dla mnie była dużo mniej urokliwa od moich stworków. Tak czy owak musieliśmy dopłynąć do lądu przed zmierzchem bo nocowanie tutaj nie byłoby bezpieczne. Moglibyśmy zgubić się na morzy jeżeli na wyspie nie ma latarni. Gdy już się zmęczę zamienię się z Nell albo Eusinem, musimy miarować nasze możliwości. Mam nadzieję, że szybko dotrzemy do Trovitopolis i w końcu zapiszemy się na Konkurs.

Po tobie wiosłowała Nell i Braixen, po chwili Braixen spojrzała na twój Pokedex.
-Brai?
-Eusin, co ona mówi?
-Mój tłumacz pokazuje że pyta się co to jest, to jest Pokedex. Za jego pomocą można zapisywać informacje o spotykanym Pokemonie.
-Brrai?
-O, a to to są Pokeballe, służą do łapania dzikich Pokemonów.
-Brai!!!
-Nie, my ich nie traktujemy jak niewolników. My traktujemy Pokemony jako przyjaciół. My walczymy w pokazach o wstążki.
-Bra?
-Czy możesz do nas dołączyć? Cóż, sama jesteś Pokemonem, i nie masz swojego, ale możemy coś wymyślić. Widzisz tam pod wodą tego Magikarpia?
-Bra.
-Teraz rzuć w niego tą kulką. A potem siecią złap kulkę.
Braixen rzuciła w Magikarpia Ball i wyciągnęła go siecią.
-Świetnie Braixen! Masz swojego pierwszego Pokemona!
-Brai!
Po dwóch godzinach dopłynęliście wykończeni do brzegu.

Patrzyłem na to co robił Eusin i w końcu się odezwałem - Eusin, wiesz, zę jeżeli ktoś lub coś złapie coś w Twojego balla to Pokemon jest Twój? Gratulacje, zdobyłeś Magikarpia!
Gdy tylko dopłynęliśmy do brzegu wyciągnąłem łódź na brzeg i przywiązałem ją do najbliższego czegoś co mogło służyć za słupek. Potem rozejrzałem się w którą stronę idą ludzie i poprowadziłem swoją grupę prosto za nimi. Chciałem jak najszybciej dotrzeć do jakiegoś miasta i położyć się do ciepłego łózka.