Gra Arca - Shadica

Kobieta przy kasie zapakowała Ci butelki w papierową torbę z napisem "Pro-eko" po czym wstukała je na kasie - z rabatem trenerskim na kartę trenera, którą pan zapewne posiada będzie 900$, poproszę - odpowiedziała. Po zapłaceniu udałeś się na piętro wyżej. Miałeś do wyboru cała rzeszę małych dysków, które po wsadzeniu do Pokedexu pokazywały sposób nauczenia danego ataku Pokemona. Na ścianie wsiała ogromna lista tych płytek, która wyglądała mniej - więcej tak: Klik!.

Długo przyglądałem się liście znajdującej się na ścianie. Po długim rozmyślaniu dokonałem wyboru. Wybrałem TM 30 Shadow Ball.
- Będzie idealny - mruknąłem do siebie po czym skierowałem się do kasy. Najwyższa pora przygotować się na mój pierwszy pojedynek. To może być ciekawe wyzwanie.
- Zobaczymy jak to będzie. - pomyślałem dochodząc do kasy.

Kasjerka poprosiła o 2000$ od Ciebie a po zapłaceniu udałeś się we wskazane przez panią od windy miejsce. Miała rację. W związku ze zbliżającym się Konkursem około 350 metrów od Hali piętrzyło się miasteczko namiotowe. Setki trenerów dbających o piękne i oryginalne pokazanie ruchów swoich stworków trenowało się w walce i prezentacji. Pokemony najróżniejszych gatunków, z różnych stron świata.

Kierując się w stronę miejsca treningu na pokazy załadowałem TM i użyłem go na Shadym. Gdy dotarliśmy na miejsce oparłem się o najbliższe drzewo przyglądając się trenującym koordynatorom. Nie specjalnie mnie interesowały Pokazy Pokemon. Bardziej interesowali mnie ci trenujący walkę. Zauważyłem że większa część trenujących to kobiety.
- Niezły ruch - pomyślałem. Shadow tymczasem usiadł przy mojej nodze obserwując otoczenie i wsłuchując się w jego odgłosy.

Eevee nauczył się nowego ataku i wyglądał na jakby trochę silniejszego. Ty natomiast oparty o drzewo obserwowałeś trenujących ludzi i ich Pokemony. Nagle ujrzałeś coś co zapewne zapamiętasz do końca życia. Flareon wytworzył Kulę Cienia wielkości ja wiem, tej takiej kuli do której ludzie wsiadają i się toczą po czym otoczył ją szeregiem Ogników a następnie spuścił delikatnie na siebie używając Strasznej twarzy. Wtedy wszystko zamieniło się w wielkiego grzyba atomowego z iluzją kształtu Flareona. Podmuch wywołany przez ten atak zatrząsł porządnie namiotami a Ciebie wbił w drzewo. Gdy już ochłonąłeś spostrzegłeś, zę Twój Eevee gdzieś zniknął. By dodać dramatyzmu sytuacji dodam, ze za Tobą, jakieś 20 metrów dalej kończył się klif.

- Uch... ale siła... - sapnąłem gdy "oderwałem" się od drzewa. Nie ma co walka z takim przeciwnikiem to było by wyzwanie.
-To było coś co nie Shady? Shadow? Shadow! Gdzie jesteś?! - zacząłem nawoływać gdy zdałem sobie sprawę że mój podopieczny gdzieś zniknął. Odpowiedziało mi głośne "Veeee!" od strony pobliskiego klifu. Zaklnąłem szpetnie. Trener tego Flareona będzie mi się z tego gęsto tłumaczył. Co za nieopowiedzialność do cholery!
- Trzymaj się mały już biegne! - krzyknąłem ruszając pędem w stronę klifu obawiając się najgorszego.

Kiedy dotarłeś do brzegu klifu dojrzałeś tylko zarys swojego stworka, który wpadł z hukiem do wody. Spoglądałeś przez chwilę w dół ale nie mogłeś dostrzec czy Twój mały się wynurzył. Pod klifem piętrzyła się piana z uderzających doń fal. Poruszeni Twoim nawoływaniem ludzie podbiegli do Ciebie a gdy zorientowali co się dzieje szybko wezwali swoje stworki na pomoc. Gorebyss, Hariyama, Seaking i Starmie skoczyły z klifu i z wrodzoną gracją wpadły do wody.
- Chodźmy na dół! - krzyknął jeden z trenerów po czym jakaś dziewczyna pociągnęła Cię za ramię. Po kilku minutach byliście na dole. Stworki co i raz wynurzały się ponad wodę by zaczerpnąć oddechu po czym spowrotem wracały do poszukiwań. Z każdą minutą szanse na znalezienie Shada żywego malały. Mijały kolejne minuty. Wtem coś ielkiego wynurzyło się spod powierzchni oceanu. Wielka fala zakryła was a gdy już oprzytomneliście okazało się, że to Wailord. Spręzył się i wytrysnął wodę ze swojego otworu na grzbiecie a na jej szczycie był Twój Eevee. Cały i zdrowy.

Gdy Wailord przestał wystrzeliwywać wodę Shadow zeskoczył z jego grzbietu wprost w moje ramiona. Popatrzyłem z wdzięcznością na Wailorda. Ulga jakiej doznałem po ujrzeniu Shadowa całego i zdrowego była niewyobrażalna.
- Dziękuję - powiedziałem do morskiego Pokemona. - Dziękuję również wszyskim tym którzy ruszyli z pomocą - dodałem do trenerów Gorebyss, Hariyamy, Seakinga i Starmie. Zjąłem swoją kamizlkę i zacząłem wycierać przemoczonego towarzysza. Po wykonaniu powyższej czynności zacząłem groźnym wzrokiem poszukiwać właściciela Flareona który narobił tyle problemu. Jedno było pewne. Nie puszczę mu tego płazem

Lisek wtulił się w Twoje ciałko. Nie odchrząkiwał wody więc Wailord musiał go połknąć zaraz po upadku. Morski olbrzym się uśmiechnął ukazując fiszbiny i z wielkim pluskiem zniknął w toniach oceanu. Z ust trenerów padły słowa w typie "aweź przestań", "spoko", "solidarność właścicieli Pokemonów" itp. Ty natomiast po szczęśliwym połączeniu ze swoim stworkiem zwróciłeś się w kierunku posiadacza Flareona. Właściwie jak się okazało była to posiadaczka, dziewczyna o brzoskwiniowych włosach, czerwonych oczach i hiszpańskim wdzianku. Patrząc na reakcję innych koordynatorów chyba dobrze znana w tej społeczności.

Ruszyłem szybkim krokiem trzymając Shada w ramionach. Krew we mnie buzowała i tylko dlatego że trener Flareona to dziewczyna nie doznała bliskiego kontaktu z moim mecharamieniem. Stanąłem na przeciwko niej patrząc jej prosto w oczy. Przez myśl mi przeszło że jest całkiem ładna ale chwilowo nie było to takie istotne.
- Czy zdajesz sobie sprawę że gdyby nie ten uczyny Wailord mogłem stracić towarzysza podróży? - powiedziałem starając się zachować spokojny ton. Niestety wściekłość zaczeła brać górę nad spokojem w konsekwencji czego wydarłem się na dziewczynę.
- Co do cholery ciężkiej ci strzeliło by tworzyć taką eksplozję?! Zdajesz sobie wogóle sprawę jakie to niebezpieczne?! - po ostatnim zdaniu zdałem sobię sprawę że mówię zupełnie jak... mistrz?! Wziąłem głębszy oddech by uspokoić myśli. Chyba trochę przesadziłem. Rzuciłem gniewne spojrzenie na dziewczynę oczekując wyjaśnień.