Droga przez nieznany region

Lapras spokojnie mógł stać na lądzie. W sumie jak każdy inny stworek. Nie mógł się na nim zbyt szybko poruszać ale nie przeszkadzało by mu uczestniczenie w chwili chwały. Jednak go olałeś. Nikt nie wręczył Ci innej nagrody. Mogłeś udać się w dalszą podróż ale to jutro. Cały dzień przecież trwał Konkurs. Wyspałeś się i rano mogłeś ruszyć słynnymi długim mostem łączącym Mitongę z Renbow. Gdy już na nim byłeś napadły Cię jakieś zbiry.
- Oddawaj wszystko co masz albo zginiesz! - krzyknął jeden z dwóch.

- Ach! – wrzasnąłem. Ogarnęło mnie swego rodzaju przerażenie. Dlaczego to zawsze mnie spotykały tego typu rzeczy? Rozmyślenia ogarnęły moje ciało tak nagle, że prawie zapomniałem o obecności dwóch typków. Chwyciłem pokeballe z Poliwagiem i Togepi, by wypuścić swoje stworki. Nie zamierzałem z tym dłużej zwlekać. Musiałem ich pokonać… i to szybko! – Poliwag, użyj Fali, by zmyć przeciwników z powierzchni! Togepi, używaj Kul Cienia prosto w ich twarze lub nogi! Staraj się, żeby rozbijały się o siebie i uniemożliwiały im wypatrzenie Was! – poleciłem pokemonom. Przy okazji zamierzałem się czegoś zbirów zapytać. Podstawowe pytanie. – Kim jesteście i czego ode mnie chcecie?! Niczego wam nie oddam! Poliwag, Bąbelki prosto w ich oczy, a Ty Togepi Metronom! – jako iż nie były to pokazy nie musiałem za bardzo z tym walczyć.
Gdyby jednak nie udało mi się wypuścić stworków starałbym się ogłuszyć ich leżącymi nieopodal kamieniami i jak najszybciej uciec.

Próżno było szukać kamieni na moście... Nie musiałeś jednakowoż tym się martwić, Poliwagowa Fala zmyła przestępców z mostu i strąciła ich w dół. Jak wysoki był klif, tak wysoko nad wodą znajdował się most. Marne szanse by Ci ludzie przeżyli. Tak więc zabiłeś dwójkę ludzi i musiałeś nauczyć się z tym żyć. W związku z tym stałeś się mordercą. Na szczęście nikt nie widział tego zajścia. Togepi podskakiwał radośnie jakby go to bawiło. Poliwag natomiast przytulił się do Twojej nogi patrząc na Ciebie swoimi olbrzymimi oczyma. Twoje stworki otrzymały jeden poziom a Togepi dodatkowo 2 punkty szczęścia. Poliwag rozbłysł światłem i zaczął rosnąć. Jego sylwetka straciła ogon ale zyskała dwie kończyny górne zakończone pięściami. Stał się wojowniczym Poliwhirlem!

Zabiłem człowieka. Och, nie jednego… Ale w końcu należały do grona łotrów. Nie zasługiwali na życie na tej planecie. Nie mieli takiego prawa… albo i mieli, ale mało mnie to obchodziło. Ważne, że uratowałem siebie, pokemony i moje cenne przedmioty. Przed chwilą wygrałem swój pierwszy konkurs i… mój pokemon ewoluował! Mój starter. Nareszcie… Z tego co wiedziałem to posiadał jeszcze dwie ewolucje. Mogłem wybrać jedną z nich. Na tamtą chwilę zamierzałem jednak dać się mu nacieszyć nową formą. Nikt nie chciał zbyt szybko dorastać. W końcu był jeszcze dzieckiem.
- Jesteś piękny, Poliwhirl! – uśmiechnąłem się do stworka. – Wszyscy świetnie się spisaliście. Togepi, wypuszczę cię, gdy przejdziemy przez most – schowałem swojego stworka do Balla, by po chwili schować go do odpowiedniej kieszeni. Następnie nakazałem Poliwhirlowi podróżować za mną. Sporo ważył, a ja nie miałem zamiaru go tagrać. Zresztą… jego ewolucja nie pozwalała nam na wykorzystanei kombinacji związanych z ogonem, jednak zyskał też bardzo przydatne kończyny.
Czas zwiedzić wyspę.

Most kończył się na Renbow. Dokładnie na Przywiązanym Półwyspie. Jego brzeg tworzył klif, pospolita formacja w tym regionie. Porastała go niska trawka, która gdzieniegdzie rozrzedzała się tworząc piaszczyste place. Wtem podbiegł do Ciebie pewien zielonowłosy chłopak, którego wygląd nie był zbyt istotny.
- Witaj! - krzyknął - widziałem Cię w telewizji w Konkursie. Co byś powiedział na zamienienie swojego Treecko na jednego z moich Pokemonów?
Po tych słowach wypuścił swoją szóstkę i wyciągnął podręczną maszynkę do wymiany stworków. W jego teamie był Sunkern, Cherubi, Turtwig, Mareep, Ralts i Starly. Wybierzesz któregoś? Chłopak był trenerem o czym świadczyły odznaki przypięte do jego torby.

Po tym wszystkim co z moim Treecko przeszedłem… miałbym go zwyczajnie wymienić? Cóż, wiedziałem, że ten nie przepadał za walkami konkursowymi, ale zdążyłem się do niego przywiązać. Był naprawdę dobrym pokemonem. Chciałem zatrzymać go przy sobie, ale… jako pokemon trenera czułby się zdecydowanie lepiej.
Obrzuciłem spojrzeniem każdego z wystawionych stworków. Chłopak mówił tak jakby wcale nie interesował go ich los. Cóż, nie wyewoluował żadnego z nich. Nic dziwnego, że nie zdołał się do nich przywiązać… w tym czasie zacząłem interesować się Sunkernem, Turtwigiem i Mareepem.
- W porządku – wypuściłem swojego Treecko. Wziąłem go na ręce patrząc się prosto w jego oczy. Ta jaszczurka była… idealna. Ale nie mogłem go na siłę przetrzymywać. – Treecko. Wiem, że nie przepadasz za pokazami. Chciałbyś zostać pokemonem trenera? Jeśli tylko zechcesz… cóż, mogę cię wymienić – i wskazałem na Turtwiga. Chciałem tego żółwika.

Treecko ucieszył się na Twoją propozycję. Chciał uczestniczyć w walkach o odznaki i stać się swoją dorosłą formą. Po szybkim działaniu maszyną do wymian stałeś się właścicielem Turtwiga. Żółwik również znał Kulę energii i był na tym samym poziomie. Miał również taką samą zdolność jak Treecko. Był trochę spowolniały, ale bardzo opiekuńczy i jak przystało na małego żółwika megaśnie słodziaśny. Kochał brać udział w Konkursach więc pasowaliście do siebie jak ulał.

- Do zobaczenia, Treecko! – pomachałem jaszczurce na pożegnanie. Spojrzałem na chłopaka piorunując go wzrokiem. – Nara leszczu! Jeśli coś mu się stanie lub będzie nieszczęśliwy to znajdę cię i Turtwig nasadzi ci ostre liście prosto w twoje dupsko! – roześmiałem się. Kiedy odeszli wypuściłem wszystkie swoje stworki na jakiejś większej powierzchni. Postanowiłem przedstawić im wszystkim Turtwiga. Jeśli któreś z nich miało walczyć z nim w parze na odznakach, cóż, musieli się znać. – To jest Turtwig. Turtwig, to Poliwhirl, Lapras, Charizard, Togepi – pokazałem na każdego pokemona kolejno. Po zapoznaniu schowałem stworki do balli, by zaraz ruszyć na zwiedzanie wyspy.

Gdy przedstawiałeś nowego Pokemona, koleś podbiegł i chwycił Turtwiga po czym zaczął uciekać w siną dal. zgubił jednakowoż Pokeball z którego wyszła Sunflora. Zaczęła płakać, ze ją porzucono. Poliwhirl przytulił biednego słoneczniczka. W trochę dziwny sposób zdobyłeś nowego Pokemona.
Znajdowałeś się na ścieżce Latolato. Wokół rozciągał się piękny ogród, w którym żyło mnóstwo roślinnych stworków, w tym również Venusaury i okazjonalnie Shyminy. Mogłeś iść na północ do masta Wirless, które zajmowało się produkcją elektroniki albo na południe do miasta Randa, nazwanego tak po słynnym rendżerze. Żył tam również profesor tego regionu, pani profesor Brittany Palm. W obydwu miastach odbywał się Konkurs.

zeskanowalem Sunfle.

W porządku – powiedziałem przytulając nowego stworka. Uznałem, że skoro już go dostałem, a Turtwig został ukradziony to musiałem się potworkiem zająć. Coś za coś, suko! I co teraz na to powiesz, złodzieju? Dobrze, że nie zabrał moich silniejszych pokemonów, np. Charizarda. Gdyby go wziął na ręce to  w ogóle bym się wściekł. Dlaczego? Bo okazałoby się, że oprawa ma olbrzymią siłę, a Charizard to tak naprawdę słaby pokemon nie mający szans na zwycięstwo w nawet najprostszych walkach.
W każdym razie… Przechadzając się próbowałem wychwycić jak najwięcej szczegółów. Widziałem Venusaury i kilka innych pokemonów. Z początku chciałem jakiegoś złapać, ale zrezygnowałem z tego pomysłu, gdy dowiedziałem się, że i tak ma wiele pokemonów, a moja drużyna nie mogła zostać skompletowana zbyt szybko. W końcu moja przygoda trwała jakieś kilkanaście dni. Co prawda zdążyłem zdobyć pierwszą wstążkę, jednak nie znaczyło to, że musiałem zdobyć sześć pokemonów. Pozostali trenerzy zapewne byli na dużo niższym poziomie i mieli drużyny jedno lub dwuosobowe. Ja byłem lepszy… raczej nie.
W każdym razie. Ruszyłem w kierunku miasta Randa, ponieważ  nazywano je tak po słynnym rendżerze. Było to dość ciekawe zjawisko biorąc pod uwagę, że z takimi nie miałem nigdy do czynienia. Przy okazji mógłbym dowiedzieć się czegoś ciekawego… a może konkurs tam przeprowadzany oferowałby jakąś nagrodę na cześć rendżerów? Albo coś tematycznego? Tematyczne konkursy były fajne. Musiałbym jednak kupić swoim stworkom jakieś zjawiskowe stroje, co nie powinno być problemem biorąc pod uwagę pieniądze, które nabyłem dzięki podłej suce, która zresztą podarowała mi Treecko, którego wymieniłem na Turtwiga, którego zaś straciłem przez jakiegoś złodzieja, a został wymieniony na Sunflorę.
W każdym razie. Po dotarciu do miasta postanowiłem zapisać się na konkurs, sprawdzić, czy jest tam coś ciekawego i być może… potrenować? Cokolwiek, żeby się zbytnio nie nudzić, bo w końcu  nie bez przyczyny wybrałem miasteczko Randa.