Gra Kiry Turnera

Odepchnął cię.
-Co ty odwalasz? Chciałeś mne pocałować? Na mnie to nie działa.
Płomień na jego ogonie zaczął mocniej płonąć.
-Spokojnie, nie denerwuj się...

- Po prostu nie mogłem się oprzeć.. Jesteś przystojny nawet i bez tych skrzydeł i ogona, a one jeszcze dodają ci więcej uroku. Nie chciałem zrobić niczego złego. Do niczego też ciebie nie chcę zmusić.. Po prostu nie potrafię inaczej.. Musiałem być szczery z tym, co w tej chwili czuję.. Możliwe, że to tylko chwilowe uniesienie, jednak zrozumiem, jeżeli nadal pozostaniesz na swoim i nie będziesz chciał mnie znać. To mogło się wydać dziwne, jednak ja nie potrafię za bardzo inaczej. Zawsze, kiedy ktoś mi się podoba to robię się strasznie szczery. Dosłownie spaliłem buraka i to podwójnie.. Nie tylko przez pokazanie prawdy, ale i przez to, że wiem, że ten gniew jest moją winą i przez to oni mogą cofnąć wcześniejszą propozycję.

-To jest żart? Jeśli tak to nie śmieszny.
Po próbie uspokajania przez siostrę Chara jego płomień wraca do normalności.
-Co masz na myśli mówiąc "zapach hotelu?"

- Nie chodzi mi o sam hotel.. Bardziej na przykład, czy macie jakieś typowe dla tamtego miasta jedzenie albo kwiaty.. Chociaż przy jedzeniu to najlepiej by zadziałało. Nawet, jeżeli Rusty nie jest głodny, to nie pogardzi poszukiwaniem smacznego jedzonka.. I pomimo to go kocham.. To mój pierwszy przyjaciel. Próbuję się zachować tak, jakby nic tam się nie wydarzyło.. A przynajmniej nic z tego wyznania.. Dodatkowo odetchnąłem z ulgą, że nie powiedziałem im prawdy o tym, co się wydarzyło z Lucario.. Oby tylko nie chcieli go zobaczyć, bo wtedy będzie lipa.

-Nasza matka też kochała. I Typhlosiona, i Charmelona.
Nagle Rusty zaczął szczekać pobiegł w trawę.
Chyba coś znalazł.
-Może to nie jest kolejny Yungoos?
-I tak zabijanie Yungoosów jest tu zakazane. Przez Trumpa.

Przez chwilę myślę, czy oni mnie właśnie nie posądzają, że niby ja i Rusty no.. Mówiąc wprost jesteśmy kochankami.. No cóż, skoro już mają takie pomysły to lepiej to naprostować. - Ale ja nigdy nic z Rustym nie robiłem.. On jest tylko przyjaciel. Od tych spraw mam Lu. Ugryzł się w język, żeby nie dokończyć tego.. Przecież wyznanie o seksie z Lucario byłoby niecodzienne, jeżeli nawet nie dziwne. Jednak po chwili wrócił do zmysłów i spoglądając w stronę, gdzie pobiegł Rusty mówię - No to nie ma na co czekać.. Sprawdźmy, co znalazł. No i ruszyłem w tamtą stronę.

Rusty biegł szybko przez trawę. Chłopak natomiast po prostu orzelciał nad trawą. Widzisz już znlaezisko Rustiego. Był to Yungoos, jedzący Alolańskiego Rattatę.
//przy równanie Trumpa do Youngoosa plus obraża Meksykan. Combo!//
-Oł, więc tak wyglądają flaki Rattaty.

No widok nie był zbyt ciekawy.. Tym razem nawet staram się wogóle nie patrzeć na chłopaka.. Skoro to, co poczułem to tylko zauroczenie to zapewne minie jak będe go lekko ignorował. Lepiej będzie to robić.. Nie chcę za bardzo podróżować sam, ponieważ o ile Sinnoh i Hoenn znałem dobrze z map, to o Aloli nie miałem zielonego pojęcia. Jednak na razie próbuję zabrać Rustyego do siebie. Nie chcę za bardzo patrzeć na ten widok, chociaż jest to dość ciekawy widok, ale staram się na to nie patrzeć. Do tego nie przepadam za pokemonem Trumpem. Jednak lepiej powiedzieć do "towarzyszy" - Nic ciekawego.. Chyba tylko strata czasu.

Po chwili Rusty znowu wstał. Zaczął biec i szczekać. Biegł przez drogę. Mijacie domki, trawy, drzewa, Exeggutory aż w końcu jesteście w mieście.
-Dobra, teraz tylko poszukać planu miasta.
-Tia, fajnie by bylo aby taki był.
Widzisz tabliczkę : Welcome in Iki Town.
-Serio kolejna wiocha?
Przed sobą widzisz wioskę. Chałupy, chałupy, i chałupy. Widzisz też Profesora z Aloli, dzieci które walczą na Pichu, startery które się bawią z dziećmi...
-Może mają miejsce gdzie się można wyspać?
-Nie narzekaj, mogło być gorzej. Jak na wyspach Sevii.
-No w sumie nic nie przebije stodoły w Sevii.