Stworzyć Harem Lucario (18+)

Chłopak zatopił wzrok w twoim. Zbliżył twarz do twojej twarzy w ten sposób, że oddychaliście niemal tym samym spojrzeniem. Poczułeś zapach miętowych gum… i wybrzuszenie na jego spodniach. Po chwili jednak oderwał się i rozchylił kąciki ust w prześmiewczym uśmiechu. Najwyraźniej sobie z ciebie żartował!
- Tajemnica, Vaan – i skąd on znał twoje imię? Cóż, po chwili ci wytłumaczył. Był najwyraźniej rozbawiony. Denerwował cię swoim zachowaniem i postawą ciała. – Zapewne zastanawiasz się skąd znam twoje imię? Zapytaj się swojego ojca. To od niego dostałem Masterballa, to on dał mi Lucario… – wypuścił swoje stworka. Na jego widok Riolu natychmiast stanął na baczność. – Czy coś jeszcze powiesz?

- I tak nie ważne, od kogo to wszystko dostałeś.. Nie obchodzi mnie to, ja i tak nie będę się chciał z takim kimś przyjaźnił.. Powinieneś lepiej wypuścić tego Buizela.. Może to i nie była dosłowna kradzież, jednak takie coś też nie jest dobrze postrzegane w tym świecie. Bo jak byś cię czuł, jakby nagle ktoś w taki sposób odebrał ci pokemona, którego szukałeś cały dzień ? Moje spojrzenie nie ostygło nawet o jeden stopień.. Nadal był w nim ten sam ogień, który widniał na początku, jednak gdy spojrzałem na Riolu to od razu wolałem go przytulić szepcząc mu do ucha - Nie martw się.. On nic ci nie zrobi, nie pozwolę na to.

- Cóż, a jednak go złapałem. Masterball to masterball, nie zniszczę go… a poza tym nie mam pojęcia jak inaczej to zrobić. Musisz pogodzić się z faktem, że już nigdy Buizela nie zdobędziesz. Było go łapać, gdy miałeś ku temu okazje – roześmiał się chłopak. Rzucił ci krótkie, przepełnione nienawiścią spojrzenie, po czym odszedł do lasu Eterna. Mogłeś tylko patrzeć jak wypuszcza swoją wydrę i daje jej kilka cukierków zwiększających przywiązanie do trenera.
Musiałeś wymyślić coś lepszego.

- Jeżeli nie wiesz, jak powinieneś to zrobić to nie masz nawet prawa, by nazywać się trenerem pokemonów.. Nawet słowo kolekcjoner by tutaj nie pasowało. To, co robisz bardziej pasuje do czynów, które robi Zespół R, oni kradną pokemony od innych trenerów nie zważając na nic.. Tak, pasowałbyś pewnie do nich
Nadal spoglądam na niego.. Nadal nie sądziłem, że uda mi się to tak łatwo zrobić.. Chociaż nie za bardzo mi pasowała jego obecność, jednak chyba nie mam za bardzo innego wyjścia, żeby jakoś wymyślić sposób na przejęcie tego Buizela.. Nadal sądzę, że ten człowiek mi go ukradł, jednak trzeba coś zrobić.
- Jednak powiedz mi, czemu tobie aż tak bardzo zależało na nim ?

- Ten Buizel jest poszukiwany we wszystkich pobliskich miastach i miasteczkach – stwierdził chłopak. Wyglądał na zadowolonego z czynu, którego się dopuścił. Schwytał złoczyńcę; właśnie to napawało go dumą. – Gwałcił chłopców w mniej więcej naszym wieku. Kusił swoim tańcem, udawał, że da się złapać, a potem uciekał. Ja dostanę za niego fortunę… Dodatkowo zdobyłem bardzo silnego pokemona, który wdziękiem pokona każdego trenera. Koordynatora zresztą także… Ach, zapomniałem ci powiedzieć! Oto moje odznaki i wstążki – pokazał ci jedną wstążką i dwie odznaki.

- I co z tego, że jest poszukiwany ? Przecież każdy może popełnić błąd, u niego może i on się powtarzał, ale zapewne tamci nie mieli na co narzekać.. Do tego ode mnie on uciekł przez niewielki błąd.. Gdyby nie ta pomyłka, to bym go złapał..
Nadal spoglądam na chłopaka.. Może i to jest akt desperacji, jednak muszę to powiedzieć
- Jednak na pewno istnieje jakiś sposób, żebyś zrezygnwal z tej nagrody i coś, co mógłbym zrobić, żebyś jakoś mi go przekazał ?

- Ciebie chyba pojebało. Chcesz dostać Masterballa, a potem sprzedać tego pokemona za fortunę. Zresztą, nieważne jak dobrym byłbyś trenerem, ja i tak ci go nie oddam. Masterball to naprawdę cenny Ball, nie zobaczysz go na ziemi. Skoro nie łapałeś pokemona, wsadź go sobie w dupsko. Może złapiesz Buizela jeśli poczekasz tutaj dłużej, co to, jeden na świecie jest? - wytłumaczył chłopak. Nie zamierzał odpuścić. Myślę, że twoje starania szły na marne.

- I po co mi te pieniądze ? Przypominam, że moi rodzice mają mnóstwo kasy, więc nie musiałbym robić czegoś takiego, żeby zdobyć pieniądze. Do tego ty odrzucasz propozycję, której nawet nie usłyszałeś.. Sam pierwszy proponowałeś wspólną podróż, a teraz udajesz, że tego nawet nie pamiętasz ?
Cały czas spoglądam na chłopaka.. Może i mnie nie interesuje tak bardzo, jednak on nie jest też najbrzydszy.. A skoro moi rodzice mu płacili, to musiał mieć jakiś większy interes w tym poza posiadaniem masterballi, do tego czemu on mnie znał, a ja nic o nim nie słyszałem.

- Wiesz, co o tobie myślę? – zapytał chłopak. Po chwili uderzył cię prosto w twarz. Z twojego nosa pociekła szkarłatna ciecz, a ciało przeszył paraliżujący ból. – Myślę, że jesteś rozpieszczonym bachorem, który w życiu nie zaznał cierpienia. Ja musiałem dać dupy twojemu ojcu, żeby cokolwiek otrzymać. Teraz jestem całkiem dobrym trenerem, posiadam kilka pokemonów. A ty? Ty jesteś hipokrytą. Próbujesz podstępem ukraść MOJEGO stworka! - wykrzyczał. Był bardzo wkurzony i nie zapowiadało się na jakąkolwiek zmianę stanu. Dlaczego sobie jeszcze nie odpuściłeś? To prawda, Buizel ten cię rozdziewiczył, ale nie znaczyło to, że jest wyjątkowy.

Ocierając twarz z krwi mówi. - Nie.. Akurat mylisz się całkowicie.. To ty użyłeś podstępu, żeby go złapać.. Ja oferuję ci szczerą propozycję, żadnych haczyków ani ukrytych kosztów. Nikt na tym nie musi ucierpieć.. Ja potrzebuję tego Buizela, ponieważ skoro jak mówiłeś chcesz go zachować to mógłbyś przez to mieć jakieś problemy.. W sumie to ja także, jednak zostałyby one zmniejszone przez to, co z jego powodu przeżyłem.. Powiedziałem, że mógłbym ci dać wszystko, o co poprosisz, i to była prawda.. Chociaż nie do końca, bo nie wszystko można zdobyć za pieniądze, jednak zależy, o co byś poprosił