Imię Ryutaro
Ksywka: Ryu
Nazwisko: Hirayama
Data urodzenia: 03.07.1996
Wygląd: Ryu jest szatynem o piwnych oczach, ma wesołe spojrzenie, a z jego twarzy rzadko kiedy schodzi uśmiech. Uwielbia szczerzyć mordę do innych, więc smutek na jego twarzy jest gatunkiem na wymarciu. Jego włosy są przeważnie krótkie, bo jak zapuści do ramion to go z kijem gonią. zapomniałam dodać na początku, więc napiszę tutaj, że jeśli chodzi o jego fryzurę, to jego włosy są najczęściej potargane. Zazwyczaj zakłada dżinsy, albo jakieś rurki i zwykłe T-shirty, albo takie bez rękawów. Buty najczęściej ma sportowe, czasem założy trampki, a na jego głowie zazwyczaj widnieje czapka z prostym daszkiem. W zimne dni zakłada niebieską bluzę z jasnymi rękawami, a w deszczowe granatowy płaszcz. Ma około 176 centymetrów wzrostu. Ma lekko opaloną skórę, jest wysportowany i całkiem szczupły.
Charakter postaci:Ryu jest wiecznie uśmiechniętą personą, nie przejmuje się drobnostkami, nawet na tragiczne wiadomości reaguje spokojem, niepoprawny optymista. Kocha wszystkie zwierzęta, nawet te najbrzydsze potrafi docenić. Nie ocenia ludzi po wyglądzie, lubi poznawać innych i słuchać o nich. Sam chętnie opowiada o sobie i jest bardzo towarzyski. Skory do pomocy, nikogo nie odrzuca. Bardzo trudno jest zostać jego wrogiem, bo wszystkich traktuje jak przyjaciół. Jest przez to nieco zbyt ufny i łatwo go zranić, pod tym względem jest wrażliwy. Nienawidzi jak go okłamują dlatego też sam ucieka się do tego w skrajnych wypadkach, woli gdy wszystko jest jasne. Jest niecierpliwy, nie lubi być trzymany w niepewności, więc jeśli się coś zacznie mówić to lepiej to dokończyć, bo inaczej miotłą poszczuje. Gdy ktoś jest smutny Ryu od razu lgnie do niego i robi wszystko, by chociaż na chwilę na jego facjatę wpełzł uśmiech, bo w końcu żyje się tylko raz.. no chyba, że jest się nieśmiertelnym, ale dobra, mniejsza z tym. Empatia nakazuje mu pomagać każdemu w jego problemach czy innych rzeczach, nie zostawi nikogo bez pomocy. Nawet nad wrogiem potrafi się zlitować, ale jest konsekwentny, rzadko zmienia zdanie, bo jest uparty i dąży do celu, który sobie ustali. Nie lubi, gdy ktoś się rządzi, woli mieć wszystko poukładane niźli potem szukać czegoś po całej szkole. Jest odważny i śmiały, nie boi się wyrażać własnego zdania, a niebezpieczeństwa mu nie straszne. Pragnie poznać wszystkich i wszystko, jest wiedziony ciekawością. Jest człowiekiem wielozadaniowym, jednakże czasem miewa słomiany zapał i zostawia coś po pierwszej nieudanej próbie by wrócić do tego po dłuższym czasie. Zależnie od humoru potrafi poddać się od razu po porażce lub kontynuować aż do skutku, krótko mówiąc, mieszanka wybuchowa.
Historia:Urodził się w Celadon, mieszkał w dużym, pięknym domku razem z rodzicami, dziadkami i rodzeństwem. Mieli prywatną hodowlę pokemonów, w której trzymali przeróżne gatunki pokemonów. Ryu od dziecka przebywał z pokemonami i nauczył się o nich niemal wszystkiego. Jego posiadłość otoczona była lasem, więc większość dnia przesiadywał albo wśród drzew, albo ze swoimi małymi przyjaciółmi. Jego cała rodzina była albo hodowcami, albo trenerami, a jego dziadek zarządzał całą hodowlą. On pobierał nauki u dziadka, ponieważ tak jak on chciał zrozumieć pokemony. Tak więc od 6 roku życia skończyła się jego samowolka, ponieważ zaczął się kształcić. Zaczynał od najprostszych czynności typu karmienie pokemonów, a potem zaczął aktywnie pomagać we wszystkim. Dwa lata później na urodziny otrzymał Lilipup, którą nazwał Nancy. Sumiennie się nią opiekował i pewnego dnia, jak co ranek ubrał się i wyszedł z nią na spacer do lasu. Wszystko było tak jak zawsze, suczka wesoło biegła przy jego boku, później biegała za patykami. Jednakże między drzewami coś błysnęło, gdy patyk wpadł w krzaki, a później usłyszał jedynie głośny warkot.
Następnego dnia Ryu wrócił w to samo miejsce, jednakże bez swej towarzyszki. Ostrożnie stawiał kroki, miał nadzieję, że to pokemon, którego jeszcze nie widział. Dziadek mówił, że w okolicy żyje mnóstwo pokemonów, ale są nieufne. Dlatego też starał się potrójnie, rozglądał i nasłuchiwał. Niedługo więc dotarło do niego cichy pisk. Poszedł w jego kierunku chowając się w krzakach, zadumał się nad tym, co to może być i przez przypadek poruszył się niespokojnie tracąc na chwilę czujność. Niepotrzebnie się zamyślił. Od razu spojrzał w stronę stworzenia i stwierdził, że jest to lisek, czyli najprawdopodobniej Eevee. Miał szczęście!
No może nie do końca, bo pokemon się go ewidentnie wystraszył. Ponownie usłyszał szelest krzaków, lecz tym razem stworzenie zostało na miejscu. Lustrując go uważnie dojrzał, że z jedną z jego łapek jest coś nie tak. Dziękując w duchu dziadkowi za nabyte umiejętności powoli wstał nie wykonując żadnych gwałtownych ruchów.
- Spokojnie, nie zrobię ci krzywdy. - powtarzał spokojnym tonem, by istota powoli rozluźniała spięte miejsce. Nie stawiał kroków do przodu, by go nie zniechęcić. - Widzisz, ja chciałbym ci pomóc, gdyż nie lubię, gdy inni cierpią. - uśmiechnął się ciepło, chciał mu pokazać, że nie ma złych intencji. Pomimo tego, że lis nadal patrzył na niego nieufnie pozostał w miejscu nie odzywając się. Ryu postawił kilka kroków i uniósł ręce wyżej. - Zaczekaj tutaj, zaraz wrócę i ci pomogę.
Ruszył biegiem w stronę posiadłości i gdy po pięciu minutach wyczerpującego biegu dotarł tam, chwycił jakiś potion i bandaż, które leżały tradycyjnie na półce. Wziął głębszy oddech i wrócił na miejsce najszybciej jak mógł. Na szczęście Eevee nadal tam był, zresztą i tak nie miał się za bardzo jak ruszyć. Chłopiec odetchnął z ulgą i powoli podszedł do pokemona.
- Boli cię łapka? - zapytał i uklęknął przed nim. - Mam tu potion i bandaż, które powinny ci pomóc.
Wziął delikatnie chorą kończynę i poprosił, by lisek się położył unosząc ją do góry. Kilkoma zwinnymi ruchami opatrzył ją i otarł pot z czoła.
- Teraz wypij to, poczujesz się lepiej. - podał mu leczącą ciecz i pomógł się napić. - Teraz pozwól, że cię zabiorę do domu, gdzie będziesz mógł wypocząć, a następnie wrócić na wolność.
Stworek nieznacznie kiwnął głową i niesiony przez chłopca znalazł się na poduszce w zaciemnionym miejscu. Wpatrywały się w niego wielkie oczy, a pokemon od razu rozpoznał w nich Ryu. Wyglądał teraz o wiele lepiej, bo odpoczął po tym całym bieganiu. ie mu się odwdzięczyło? Wyszczerzył ząbki w uśmiechu i z zadowoleniem obserwował, jak lis prostuje łapki.
- Uważaj, bo musi się najpierw zrosnąć. Dziadek się tobą zajął i za kilka tygodni będziesz zdrowy. - odparł i usiadł obok niego.
***
Po paru tygodniach pokemon wyzdrowiał i tak jak Ryu mu obiecał, mógł wrócić na wolność. Jednak ten, a tak właściwie ta, bo to była ona, mu odmówiła i postanowiła z nim zostać wdzięczna za okazaną pomoc. Ryu zadecydował więc, że zostanie trenerem pokemon i w wieku 17 lat wyruszył w świat, by zwiedzić wszystkie regiony razem z Hikari.
Miasto & Region: Celadon & Kanto
Pokemony:Eevee 
Imię: Hikari
Poziom: 6
Typ: 
Ewolucja: Eevee - > Szczęście w dzień - >
EspeonCharakter i historia: Hikari jest nieśmiała, woli się trzymać blisko Ryu dlatego też często sprawia problemy przy nowych osobach. Jednak jeśli chodzi o walkę, to nigdy się nie poddaje i walczy do samego końca. Została znaleziona w lesie ze złamanym skrzydłem i otrzymała pomoc od Ryu. Wyruszyła z nim w podróż.
Aktywne ataki: Atak piaskiem {Sand Attack}, Pomocna dłoń {Helping Hand}, Tackle {Akcja}, Warczenie {Growl}.
Reszta ataków: Machanie ogonem {Tail Whip}
Umiejętność: Przewidywanie - Wyczuwa najgroźniejszy ruch przeciwnika.
Trzyma: ~
Amaura 
Imię: Shibire
Poziom: 5
Typ: 
Ewolucja: Amaura - > Lv. 39 - >
AurorusCharakter i historia: Ryu dostał Shibire od dziadka na pożegnanie, wyruszył razem z nim i Hikari w podróż. Jest bardzo ciekawski, biega wszędzie dookoła. Rządny przygód, lubi walczyć i poznawać nowe rzeczy.
Aktywne ataki: Warczenie (Growl), Śnieżny Pył (Powder Snow), Elektryczna Fala (Thunder Wave).
Reszta ataków: ~
Umiejętność: Wzniecenie śnieżycy - Kiedy Pokemon wchodzi do walki, zaczyna padać grad. Efekt ten zanika dopiero po wycofaniu Pokemona z walki.
Trzyma: ~
Ekwipunek: 5000$
Pokedex
{6} pokeball
Namiot
Rower
TM13 Ice Beam
Box || Konto bankowe
