Droga przez nieznany region

Profesor patrzył ci prosto w oczy i słuchał z nieudawanym zainteresowaniem. Kiedy skończyłeś opowiadać, podrapał się powoli po głowie i cisza. Przez chwilę się zastanawiał, aż w końcu się odezwał.
- Hmm... Rozumiem... Czyli jesteś kolejną ofiarą... No cóż, nie zostaje mi nic innego, jak na jakiś czas wziąć cię pod moje skrzydło i zająć się tobą. Zacznijmy może od zjedzenia czegoś co? Na co masz ochotę? Może pizza, mamy tutaj najlepszą pizze w Kalos - mocno dało się odczuć, że jak najszybciej chciał uniknąć rozmowy o ty, o czym wspomniał na początku.
Sycamore klepnął cię lekko po plecach i powoli poszliście w stronę tarasu, gdzie zajęliście miejsca przy stoliku. Zauważyłeś, że obok leżą miski z pokejedzeniem. Spojrzałeś pytająco na profesora, który tylko się uśmiechnął i kiwną potwierdzająco głową. Od razu wypuściłeś Poliwaga, który bez mniejszego namysłu zaczął pałaszować miskę za miską.

- Dziękuję – powiedziałem szybko. Zacząłem jeść próbując zachować kulturę osobistą. Byłem na tyle głodny, że sprawiało mi to niemałe trudności. – Za pomoc, naprawdę nie wiedziałem, co tu robić. Przyprowadził mnie do pana nijaki Pike, opiekun rezerwatu. Uznał, że nie powinienem tam przebywać. – wzruszyłem ramionami. Po chwili przypomniałem sobie o tajemniczym zachowaniu profesorka. Zachowywał się dość dziwnie i nie wiedziałem o co mu chodzi. – Mówił pan coś o ofiarach. O co chodzi? – spytałem zaciekawiony.

- Ooo... Widzę, że twojemu poliwagowi dopisuje apetyt, to dobrze. Gdyby nie chciał jeść, to znaczyłoby, że jest chory, albo nie akceptuje swojej obecnej sytuacji. - powiedział profesor bacznie obserwując pokemona. Po skończonym posiłku Sycamore zaprowadził cię do twojego tymczasowego pokoju i oznajmił, że jak będziesz gotowy, to masz przyjść do pomieszczenia, w którym trzyma swoje wszystkie pokemony. Nie powiedział dokładnie po co, ale wiedziałeś, że to naprawdę coś ważnego.

- Myślę, że wyrośnie na bardzo grubego Poliwhirla – stwierdziłem z uśmiechem. Liczyłem, że w przyszłości wyrośnie na silnego pokemona zdolnego pokonać tego całego profesora Sycamore’a. Roześmiałem się na samą myśl o tym.
Zmieniłem ciuchy, poprawiłem włoski, po czym wyszedłem kierując się do pomieszczenia, w którym miało wydarzyć się naprawdę coś ważnego. Może zamierzał dać mi tysiąc dolarów? Liczyłem na coś ciekawego.

Budynek był na prawdę duży, więc trochę ci zajęło dojście do owego pomieszczenia. W chwili, gdy otworzyłeś drzwi zauważyłeś ogromną halę, w której znajdowały się drzewa, skały oraz sztuczne jezioro. Po całym pomieszczeniu chodziły pokemony, których w życiu na oczy nie widziałeś. Rozglądając się wokół siebie szedłeś naprzód.
- O! Już jesteś! Dobrze, więc zacznijmy. Mówiłeś, że nie możesz zrozumieć swojego Poliwaga. A co najbardziej zbliża do siebie trenera i pokemona? Walka. Tak drogi chłopcze, wyzywam cię na walkę! - powiedział profesor po czym z pokeballa wystawił ponytę.
- Ponyta, tylko proszę bądź grzeczna i słuchaj moich poleceń - powiedział profesor

Co za człowiek! Dopiero, co poznałem swojego pokemona, a on już wyzywał mnie na pojedynek! Chciał, żebym zginął od płomieni tego dziwnego konia? Nie zamierzałem. Naprawdę tego nie chciałem!
- W porządku – powiedziałem tylko. Nie pokazywałem żadnych emocji. Ustawiłem się odpowiednio wysyłając Poliwaga na pole walki. Stanął naprzeciw przeciwnika. Zacisnąłem zęby przypominając sobie o ruchach swojego pokemona. Uczyłem się tego w szkole. – Okej, Poliwag, odskocz do tyłu, po czym użyj Bąbelek(Bubble), by oślepić i zranić Ponytę! Następnie zrób szybki unik i ponownie użyj bąbelek prosto w jej ogon! – była to idiotyczna taktyka, ale jedyna dostępna.

Racja, taktyka nie była zbyt mądra, lecz skuteczna. Ponyta oberwała pierwszym atakiem, lecz kiedy Poliwag znalazł się za nią dostał on z kopyt. Mimo otrzymanych obrażeń, twój pokemon był zadowolony z siebie.

Ponyta 70%
Poliwag 90%

I co, Sycamore? Zadowolony z obranej taktyki? Fakt, iż Poliwag dostał z kopyt nie był zadowalający, jednak dalej byliśmy na wygranej pozycji. Powinniśmy pokonać ognistego stworka i nareszcie wygrać to dziwne starcie. Mimo, że walka dopiero się rozpoczęła... nieważne.
- Okej, Poliwag. Użyj Wodnego Rozbryzgu(Water Sport). Zrób to, gdy znajdziesz się w odpowiedniej odległości od Ponyty. Jeśli zaatakuje wyślij w jej twarz salwę Bąbelek(Bubble), by ją oślepić, a potem ponownie, by dodać jej jeszcze więcej obrażeń!

Wszystko poszło po twojej myśli, ponyta została oślepiona, przez co nie mogła nic zrobić. Odczuć się jednak dało, że była zła na swoją obecną sytuację. Widać było, że pomimo swojego złego położenia, nadal ma jakiegoś "asa w rękawie" chociaż nie ma rękawów.

Ponyta 30%
Poliwag 90%

Może rękawów nie miała, ale posiadała różne otwory. Zresztą, Sycamore również dziwnie się zachowywał. Zrozumiałem, że musi coś mega szybko wymyślić. Ponyta była na straconej pozycji, ale najpewniej posiadała jakiś mega dobry ruch. Jeśli byśmy szybko zareagowali ten koń padłby szybciej zanim Sycamore zdążyłby wypowiedzieć słowo „Wypoczynek”.
- Koniec tego dobrego! – wrzasnąłem. – Poliwag, skocz za Ponytę, ale ostrożnie! Następnie zaatakuj ją mocną salwą bąbelek(Bubble), by następnie uderzyć ją z Plaskacza w twarz!