Gra Vaphela

Niestety, ale Podmuch Ognia nie był zaklęciem, które umożliwiłoby ci wytworzenie czarodziejskich liter. Ogień dość szybko zgasł za co odjęto ci jeden punkt konkursowy. Dodatkowo twój pokemon oberwał kombinacją Dzikiego Seksu, co odjęło mu kilkanaście punktów życia. Dopiero kombinacja pioruna połączonego z lodowym promieniem się powiodła. Heracross uniknął ataku, ale Bayleef nie zdążył. Kolejna wersja z napisem była trochę lepsza od poprzedniej, ponieważ tworzył ją lód. Heracross zdołał rozsadzić go Atakiem Rogiem. Nel wykorzystała twoją kombinację. Ta walka nie była taka łatwa.

Poliwag.
28/40
Silvally.
78/95

Bayleef.
40/60
Heracross.
64/80

Fernando.
5/10
Nel.
6/10

Raczej chodziło mi o to by wypalić je na piachu, co jest super łatwe, z pewnością łatwiejsze od rzeźbienia w lodzie. No ale...
- Silvally, użyj Ukrytej siły by stworzyć wirujący krąg drobin wokół przeciwników. Poliwag, utrzymuj ten atak w tej postaci Psychokinezą. Następnie Silvally dodaj do niego kolejno Miotacz płomieni, Piorun i Lodowy promień a na koniec Poliwag rąbnij tymi kolorowymi drobinami przeciwników. Potem spróbujcie zmasowanym atak okrąglaczkami czyli Bąbelki połączone z Ukrytą siłą! Zakończcie tę rundę widowiskowym pokazem Lodowego promienia i Pioruna!

Ta runda okazała się decydująca. Nel ściągnęła gacie, by jurorzy przyznali jej więcej punktów, ale nie pomogło jej to w wygranej z twoimi stworkami. Co takiego się stało? Wszystkie twoje kombinacje załatwiły przeciwników bez żadnych problemów. Blondynka była zbyt zajęta pokazywaniem swoich części ciała, by spróbować osłonić się przed twoimi stworkami.
Poliwag i Silvally zdobyły 5 lvli, co sprawiło, że ten pierwszy mógł zacząć ewoluować. Po chwili stał przed tobą większy od Poliwaga pokemon z kończynami. Nie wyglądał na zadowolonego, ale cóż... skoro musiał ewoluować to trudno. Działo się to zbyt szybko!
Niemniej jednak podszedł do ciebie jeden z jurorów i wręczył ci już trzecią wstążkę. Nel ubrała się, odesłała balle i zaproponowała ci podzielenie wstążki na pół w geśćie przyjaźni. Zgadzasz się na jej propozycje, a może odchodzisz?

Przytuliłem moje stworki i sprawdziłem Pokedexem czy jakimś szczęśliwym trafem zmienił się charakter Poliwaga na trochę bardziej...przystępny. Potem odebrałem wstążkę i zrobiłem jak ludzie w telewizji, wyciągnąłem ją do przodu robiąc pozę z moimi stworkami dla fotoreporterów. Ta, sława i pieniądze.
- Chyba na głowę upadłaś - rzekłem w odpowiedzi na propozycję Nell i schowałem wstążkę do pudełka. Następnie udałem się do PC by wyleczyć poki i sprawdzić statki na kolejne wyspy. Wychodząc z Hali biorę informator by zobaczyć gdzie będzie następny Konkurs.

Po ewolucji Poliwag stał się bardziej zaborczym pokemonem. Postanowił gromadzić wszystko dla siebie dla nikogo innego. Utrzymuje teorie o jego wspaniałości, narcyz jeden! Niemniej jednak polubił nieco swojego trenera i zdecydował się go tolerować. Pozostaje czekać na jakiś przełom w relacji lub kolejną ewolucję.
Generalnie Poliwag dużo się nie zmienił. Nel skomentowała twoje słowa krótkim prychnięciem, po czym odeszła z Sali. Statek miał odjechać dokładnie za cztery dni, co dawało ci szansę na wypoczynek. Co postanowisz zrobić?

Pożegnałem Nell. Mam nadzieję,z ę da sobie radę w życiu bez Eusina i Miguela. To z pewnością nie będzie łatwe, ale jej umiejętności ekshibicjonisty z pewnością pomogą.
Ja natomiast miałem zamiar troszkę tu pochodzić. Nie wiedziałem o tej wyspie zasadniczo nic więcej niż to, ze można tu kupić figurki ze szkłą i inne szklane przedmioty. Niby spoko, ale ile można to oglądać. Postanowiłem więc jak najszybciej ruszyć w teren by popatrzeć co kryje się z dala od miasta.

W czasie przeglądania różnych wystaw, napotkałeś mniej więcej czterdzieści trzy osoby otaczające jedną i znajdującą się na podeście. W oczy rzuciły ci się jasne, oczojebne blond włosy, które wypatrzyłbyś z kilometra. Póki co myliłeś je między Nel, a Andzią, które zdążyły skraść twoje heteroseksualne serce. Idąc mogłeś usłyszeć kilka słów.
- Uczynię Wyspy Pomarańczowe Wyspami Anastasie! Sprawię, że świat będzie patrzył na mnie z uśmiechem na twarzy! Chcecie tego? Ja wiem, że chcecie. Jeśli zaraz nikt nie powie mi prawdy, ja zrobię wszystko, co w mojej mocy, ale on wtedy krzyknął, no i byłam na tej wystawie, nagle widzę statek, boże, mówię do matki, a potem widzę pokemona – Andzia pomieszała historie. Najlepiej byłoby się dowiedzieć, co z tym zgromadzeniem.

Andzia wyglądała na bardzo charyzmatyczną osóbkę. Zgromadziła wokół siebie niezły tłumek krzycząc głupoty. Może miała ten sam sposób co Nell? Z braku lepszego zajęcia mogłem się tego dowiedzieć. Podszedłem do grupki i spytałem w miare przyjaźnie wyglądającą osobę z obrzeża tłumu.
- O co chodzi? Co ona sprzedaje? - spytałem po czym czekałem na odpowiedź. W miedzy czasie zastanawiałem się też nad tym co się stało z Nell. Czy żyje, mam nadzieję, ze nie, czy się gdzieś wałęsa.

Przyjaźnie wyglądającą osobą z obrzeża okazał się chłopak z krótkimi, brązowymi włosami. Miał łagodne rysy twarzy, różowe policzki i ciemne, prawie czarne oczy. Był o połowę głowy niższy od twojej osoby.
Na samo pytanie zareagował krótkim i niewytłumaczalnym parsknięciem śmiechem. Wśród kilkudziesięciu ubranych na różowo ludzi on wyglądał najnormalniej. Miał na sobie modny na wyspach pomarańczowych kapelusz i koszulkę polo.
- W okolicy grasuje banda złodziejaszków. Podobno porywają młodych ludzi, teraz o tym głośno – spojrzał na ciebie jakbyś był zacofany. – Ostatnio zginęła nijaka Nel O’Hara, podobno była koordynatorką, nie wiem, nie oglądam tego. Niemniej Anastie postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce i zebrać grupę osób, które pomogą jej zniszczyć przestępców i uzyskać nagrodę dla osób, którzy jej się przysłużyli. Władze są zdesperowane

Ojej, Nel została porwana, strasznie mi przykro, zę aż wcale. Andzia została super bohaterką, extra fajnie. Świat staje na głowie. Aczkolwiek, zasadniczo i przynajmniej bynajmniej nie miałem nic ciekawszego do roboty. Do odpłynięcia statku pozostało 4 dni a ta wycieczka z Andzią może nawet pomogłaby mi podtrenować moje Pokemony. Z drugiej jednak strony to była Andzia, którą chciałem utopić ale niestety przeżyła, może ten uraz głowy sprawił, zę zmądrzała? Raz kozie śmierć.
- Andzia, ruszę z Tobą jak dasz mi Raltsa - rzekłem do dziewczyny tak głośno by mnie usłyszała.