Myszy elektryczne, górą! - Gra Marceliny

A więc wyruszyłaś dziewczyno, która lubi elektryczne myszy. Kiedy postawiłaś pierwszy krok nadepnęłaś na łajno jakiegoś pokemona. Ale chyba nic nie powstrzyma Cię przed wyruszeniem na przygodę twojego życia! Może uda Ci się założyć własną hodowlę! Może przeżyjesz jakieś straszne chwile... i zabawne... Może wystąpisz w filmie? Wybór należy do Ciebie. Co zrobisz? Możesz iść prosto przed siebie, w prawo albo w lewo. Albo do tyłu. Zaczął wiać silny wiatr...

Tyle wyborów, tak wiele miejsc do zobaczenia! Po oczyszczeniu buta, Marcyś odwróciła się plecami do ciągnącej się przed nią drogi i ruszyła tyłem, bo czemu by nie? Dzięki temu znajdujący się w jej plecaku Pichu miał wspaniały widok i piskami mógł ostrzegać ją przed dziurami, czy kolejnymi kupami.
- Zobaczysz, Sparks, w mgnieniu oka trafimy na jakąś ultra legendę i zostaniemy mistrzami! - zaśmiała się głośno, pełna optymizmu i dobrego nastroju. Wychodziła trochę z założenia iż nie widząc drogi przed sobą stwarza tym samym sytuację kota Schrodingera; dopóki się nie obejrzy, równie dobrze może stanąć jej na drodze słaby trener, jak i wyrosnąć jaskinia pełna diamentów i skamielin. Zwłaszcza to drugie pobudzało jej wyobraźnię i zachęcało do dalszej podróży w ten dosyć nietypowy sposób. Uszka jej żółtej, pokemonowej piżamki podskakiwały rytmiczne, a sama Marcelina podśpiewywała raźno. - Powitać wiosnę pragnę dziś i każdy nowy liść. "Do widzenia" srogiej zimie rzec i zdmuchnąć śniegu kiść~

Kiedy tak szłaś i śpiewałaś swoją piosenkę ludzie patrzyli na ciebie jak na wariatkę. Po chwili zauważyłaś jak jakieś małe dziecko wpadło twarzą w wielką kupę i zaczęło płakać. Zauważyłaś też jak zaczęło biec w twoją stronę całe w łajnie. Chyba chciało się przytulić. Co teraz zrobisz? Uciekniesz, a może pozwolisz się ubrudzić? Sparks schował głowę by niczym nie oberwać i nie ubrudzić się. Po twojej prawej jest jakieś jeziorko.

Ach, te wyostrzone zmysły podczas wędrówki tyłem! Gdy tylko Marcyś zauważyła dzieciaka z gównem na twarzy, roześmiała się głośno, jednak szybko ucichła widząc jak owe chodzące nieszczęście podąża w jej stronę z zaskakującą wręcz prędkością. Pichu jak zwykle się schował, tchórz jeden. Takie rzeczy powinno się na klatę przyjmować, o! Albo w tym wypadku na podręczny paralizator "Unieszkodliwiacz 3000", który błyskawicznie pojawił się w dłoni dziewczyny.
- Jeszcze jeden krok, a cię porażę! - wrzasnęła całkowicie serio, uznając ową sytuację za zagrożenie życia, a przynajmniej własnej nietykalności, wybierając samoobronę jako ewentualne wyjaśnienie w razie wykroczenia. Wskazała bachorowi jezioro. - Umyj się, bo śmierdzisz! - żeby jednak nie wyjść na zołzę, dodała szybko. - Jak zrobisz to szybko i dokładnie to dostaniesz cukierka!

- I tak wyszłaś na zołzę. - wzruszyło ramionami dziecko i wskoczyło do jeziora. Rozebrało się i zaczęło myć. Po chwili usłyszałaś krzyki ''POMOCY! TOPIĘ SIĘ! POMOCY''. Rzeczywiście zauważyłaś jak to dziecko się topiło. Może powinnaś je uratować i zadzwonić na policje, że się zgubiło. Tak byłoby najlepiej... Może gdybyś z nią pojechała karetką wysiadłabyś w jakimś sensownym miejscu... W końcu chcesz wyruszyć na przygodę.

- Dziecko mi dogadało... - mruknęła niezadowolona i schowała paralizator. Widząc jak maluch się topi, uderzyła otwartą dłonią w twarz i westchnęła. - Już idę... idę... - niechętnie weszła do wody, podpłynęła kawałek do bachora i złapała go pod pachy, po czym wróciła z nim na brzeg. Następnie wyciągnęła z torby telefon i wybrała numer na pogotowie, a następnie na policję. Wyjaśniła pokrótce sytuację, żeby tylko mieć jak najszybciej spokój i czekała w pełnym słońcu susząc ubranko na sobie aż przyjadą odpowiednie władze oraz karetka. - Co za dzień..

Sory za brak odpisów, ale poprawa ocen... ;_:
__________________________________________________
Kiedy weszłaś do wody usłyszałaś śmiech dziewczynki. Policja i karetka zabrały dziewczynkę na ostry dyżur - ponieważ ona zraniła się w brzuch nożem.
- Dziewczyna powiedziała, że to pani ją dźgnęła. Czy to prawda? - powiedział znudzonym głosem policjant. Miał niebieskie włosy, długie jak szpony paznokcie, gacie zamiast pistoletu i wodę niegazowaną. Co jak co, ale bardzo chce Ci się pić. Może warto zabrać mu tą wodę? Prawda, twój dzień jest ciężki, ale może to się opłaci?