Gala pokazowa

Witam państwa bardzo serdecznie! Ja jestem niepowtarzalnym i jedynym komentatorem, który odważył się pracować w rzezi inaczej zwanej poke-igrzyskami. NovaTool, nasza piękna stolica wita nadchodzących wybrańców z podległych dystryktów, w ten sposób oddają oni hołd nam, mieszkańcom! A więc zaczynamy pierwszy etap igrzysk pełną parą, na sam początek nasi trybuci mają szansę pokazać się sponsorom. Czy zadziwią wszystkich? A może zawiodą na całej linii?
Już ich widzę! Powoli płyną ku nam małym jeziorem, stworzonym specjalnie na tę okazje, a ich przewoźnikiem jest niezwykle dostojny pokemon, Lapras!


A więc zaczynajmy!
Waszym zadaniem jest opisanie kreacji waszej i waszego pokemona, nie zapomnijcie o efektowności, niech tłum was popamięta.

Odpisujecie w tym temacie zgodnie z przydzielonymi wam dystryktami. (czyli 1,2,3..)

Spoiler:

Płyniemy jako kłąb różnokolorowych, świecących w blasku reflektorów pyłków. Nagle ze środka wyłania się tornado i zostajemy ukazani. Butterfree ma czarną, pół prześwitującą togę z rysunkami przypominającymi wizerunek skrzydeł motyla monarcha. Ja ubrany podobnie, też w taką togę. Kiedy zbliżyłem się do lini trybun rozkładam ręcę a z Togi wyłaniają się skrzydła motyla, identyczne jak mojego Butterfree tylko wielkością zbliżone do mnie. Pyłki wcześniej fruwające wokół nas zaczynają przylegać do naszych ciał i ubrania co chwilę zmieniając wzory i kolory z zielonych na fioletowe a potem pomarańczowe a potem kolory pośrednie. W końcu dojeżdżamy do mównicy prezydenta ale nawet na moment nasze wzory nie przestają zadziwiać.

Jestem sam  na dostojnym pokemonie -  Laprasie którego specjalnie dla nas ubrano w złotą zbroję - strój adekwatny do dystryktu drugiego. Z tyłu zostaje stworzona fontanna, a wtedy wyskakuje Buizel ubrany w złotą błyszczącą zbroję, złoty hełm a przy pasie ma miecz. Ląduje na Laprasie, a ten wystrzeliwuje w górę  wodny atak. Woda się rozbryzga, a my wyglądamy jeszcze ładniej. Nasz stylista tak zaprezentował nasze ciuchy, żeby błyszczały jeszcze bardziej kiedy zostaniemy lekko ochlapani wodą. Ja również mam złoty hełm podobny do Buizela tylko mieszczącą się na mojej głowie. Moje buty są z prawdziwego złota zresztą jak cała reszta. Wyglądają jak buty Hermesa. Na sobie mam jeszcze taką samą zbroję jak Buizel moich rozmiarów. W pochwie(xD) na miecz mam miecz. Kiedy jestem już blisko sponsorów zaczynam machać, uśmiechać się i robić wszystko, żeby polubili mnie. Kiedy zbliżam się do balkonu przy którym prawdopodobnie siedzą najważniejsi i oczywiście na pewno najważniejszy prezydent - zrywam ubrania i jestem całkiem goły. Jedynie ekchem mam osłonięte. Obsypuje mnie złoty pył, a sponsorzy są jeszcze bardziej zadowoleni.

Zjawiła się i ona. Dama o sercu zimnym niczym lód. Taki też był i jej strój. Lapras zdawał się przedzierać przez kry tej niezwykłej zamarzniętej substancji. Stałam na jego grzbiecie w powłóczystej sukni sięgającej aż do wody, a jej kawałki zanurzały się w niej. Dzięki temu, że był to materiał wodoodporny, nie nasiąkał i zachowywał swoje piękno. Unosząc się na wodzie wyglądało to niczym tafla najpiękniejszego lodu. Dokoła mas unosiły się wszelkiego koloru zorze. Fioletowe, zielone, niebieskie, żółte, a nawet, czerwone i białe. Ich blask odbijał się w sukni, pokrytej kryształkami lodu i szronu. Czarne włosy spięte były w niestarannie zrobiony kok, srebrna tiara widniała na mojej głowie, a w jej sercu znajdował się najprawdziwszy diament. Chłodnym spojrzeniem spoglądałam na dwójkę trybutów płynących przede mną. Rozpostarłam swoje ramiona, rękawy wyglądały niczym sople, a z pośród nich wyskoczył sprytnie schowany Sneasel i stanął na głowie Laprasa. Tak jak i ja przybrany był w dary zimy. Konkretnie w garnitur z materiału przypominającego tafle lodu, a na żółty kryształ na jego głowie znajdował się kryształ lodu. Otoczeni przez zorze i zamarznięte powietrze suniemy powoli po wodzie. Przez cały ten czas, do nikogo nie machałam. Nie uśmiechałam się, podobnie jak mój mroczny przyjaciel. Nie udawałam kogoś kim nie była, nie udawałam przyjacielskiej. Przez cały czas byłam, jestem i będę być oziębłą trybutką z trójki.

//Wszelkie podobieństwo do moich poprzedników jest całkowicie przypadkowe z prostego powodu, za leniwy jestem na czytanie ich postów xD//

Płynął na tym Laprasie, piękny pokemon, ale nie miał czasu się nim zachwycać... to był pierwszy krok do zwycięstwa, ale... on wiedział że i tak zginie. Jego miecz błyszczał przy nim, a dokładniej w jego ręce, trzymał pokemona jak broń, którą on zresztą był. Byłem ubrany w to co zwykle, z małą różnicą. Miałem na głowie kaptur od bluzy, głowa była lekko pochylona do dołu, a sama bluza pełna przetarć i dziur, w jednym miejscu był również ślad po kontakcie z ogniem. Grzywka zwisała na dół zasłaniając twarz, na skorupie Laprasa leżały kości i gdzie niegdzie panoszyły się niezbyt wielkie płomyki. Ogień był sztuczny, ale widzowie nie musieli o tym wiedzieć. Spodnie miałem całe poprzecierane w sposób który nie przypominał tych markowo poprzecieranych dżinsów. Kolana dziurawe, kilka śladów po cięciach, pod którymi rzeczywiście były cięcia i zaschnięta krew. W ogólnym zarysie wyglądałem jakbym już przeżył igrzyska i właśnie zszedł z areny. Mój pokemon był pokrwawiony, w kilku miejscach widać było niewielkie u szczerbienia. Nie był pozytywnie nastawiony do tłumu, wręcz zionął nienawiścią. Choć na co dzień był pogodny, to nie tyczyło się tej sytuacji. Twarzą w twarz z tą całą hołotą. To nie trybuci byli mordercami, to nie oni zabijali, oni byli normalnymi ludźmi, widzowie, oni byli potworami, ich cieszyła śmierć niewinnych, Filip nie chciał wygrać, wyrzuty sumienia, to by go zabiło jeśli nie zginie w walce. Jednak, o to nie ma obawy, na pewno zginie...

Ruszyłem w pięknym zaprzęgu który napędzał lapras . Sam powóz zaś był ze z lodu ozdabiany złotymi piorunami. Ubrany byłem w złotą zbroję z herbem mojego dystryktu. Na nogach zaś miałem coś w stylu pierzastych spodenek, pióra jednak były złote. Mój pokemon specjalnie na tą okazję został przebrany w pomniejszoną wersję mojego ubrania. Najważniejsze dla mnie było zwrócić uwagę sponsorów a więc kazałem kaioshinowi wypuścić serie piorunów w górę. Pod sam koniec zostaliśmy odpięci z zaprzęgu i za pomocą petard wystrzelono nas do góry. Wylądowaliśmy bezpiecznie dzięki kuli cienia jolteona wystrzelonej pod nasz wóz. Gdy byliśmy w powietrzu jolteon puścił piorun i rozbił go hiper promieniem.

Stałem na swoim Laprasie odziany w czarną zbroję mojego projektu, z czerwono-złotym naramiennikiem po prawej stronie, ozdobioną gdzieniegdzie czerwonymi i złotymi elementami. Na plecach miałem przewieszoną, własnoręcznie wykutą, ostrą jak brzytwa katanę. W tle przygrywał utwór "I am all of me..." zespołu Crush 40. Na chwilę przed refrenem wypuściłem Xande z Balla. Mój smoczy towarzysz miał na ogonie ozdobną, metalową maczugę wykonaną prze ze mnie. W chwili gdy rozbrzmiał refren Xande podleciał do mnie blizej, chwyciłem go za ogon który posłużył mi jako katapulta wyrzucając mnie w stronę brzegu. Przed upadkiem "uratował mnie" Xande łapiąc mnie w ostatniej chwili nad ziemią. Gdy zatrzymaliśmy się przed balkonem zeskoczyłem ze smoka wykonując kilka trików breakdancowych. Byliśmy z Xande w bardzo bojowym nastroju, gotowi zabić by wygrać.

Ukazuję się ostatnia reprezentacja... Pokazuje się iluzja sześciu ubranych na czarno baletnic podskakując żwawo na tafli zbiornika trzymających łańcuchy przymocowane do uformowanej mgły w kształcie łabędzia ... naglę przez mgłę przelatuję Ducklett robiąc w niej dziurę . Mgła ,baletnice i łańcuchy przemieniają się w mnóstwo biało-czarnych piór które swobodnie unoszą się w powietrzu nad publicznością. Tworząc efektowy pokaz przypominający zamieć śnieżną. Ukazuję się ostatecznie uczestnik igrzysk Liriodendron ze srogą miną i zawadiackim uśmiechem. Ubrany w błyszczący w świetle reflektorów biało-srebrny płaszcz z pagonami wykonanymi z blado białych łabędzich piór. Płaszcz był tak długi że zakrywał prawie całą skorupę Laprasa był tak delikatny i elegancki wyglądał jak zrobiony z nici pajęczej szyty najsprawniejszymi dłońmi szwaczy z 7 dystryku . Cały pokaz otaczała lekko psychodeliczna muzyka Natali Kills "Controversy".

Jako że mieszkańcy dystryktu ósmego zajmowali się tworzeniem tkanin i ubrań, jego przedstawicielka Sophia Lennox wraz ze swoim wiernym Kum-chanem musiały zaprezentować się jak najlepiej od tej właśnie strony. A ponieważ rezolutna dziewczyna za nic miała sobie opinie innych, wliczając w to ludzi odpowiedzialnych za jej wygląd, sama wybrała ubrania. Skutkiem tego wyglądała jak postać żywcem wyjęta z Final Fantasy, w pięknych i powiewających tkaninach w kolorze granatowym i cyckami na wierzchu, w którym to stroju urocze czarodziejki, kapłanki, wojowniczki i inne królewny rozprawiały się na codzień z potworami. Na szczęście autorem Igrzysk Śmierci była kobieta, dzieki czemu Pia będzie mogła oddać się swojemu zadaniu w wygodnym dresie, niedługo po tym jak ta cała farsa dobiegnie końca. Tak, trudno było nie domyślić się co też dziewczyna czuła w tym momencie, a kimający przy jej nodze Poliwag w granatowym turbanie Sikhów nie pozostawiał widowni wątpliwości, w jakim poważaniu mają ją oraz całe igrzyska śmiechu, reprezentanci dytryktu ósmego.

Nagle rozlega się głos naszego ukochanego komentatora, tym razem ktoś z nim jest.
-Drodzy państwo, długo by opowiadać o naszym wrażeniu względem uczestników, ale dla was zdecydowaliśmy się wybrać faworyta tych igrzysk! Początkowo naszym zamiarem było opowiedzenie o każdym uczestniku słów kilka, tak można powiedzieć, cóż przejdźmy do konkretów..
Werbele
Lugia, hmm jest naszą faworytką, choć wybór był ciężki. Nawet wymyśliliśmy dla niej przydomek! Drodzy państwo, wstańmy i zaklaszczmy dla naszej "Królowej lodu" !
(Zostanie ci dodane do oceny w drugim etapie +1)

Tłum oszalał, przez najbliższe 5 minut sam prezydent nie mógł dojść do głosu, ale i na to przyszedł czas.

Witajcie w tegorocznych pierwszych poke-igrzyskach!
Nasi komentatorzy powiedzieli już chyba wszystko, ale mam coś ciekawego do dopowiedzenia. Następna runda polegać będzie na pokazie swoich indywidualnych umiejętności, już niebawem będziecie wywoływani po kolei by pokazać się bardziej zamożnym sponsorom, może ktoś wpadnie im do oka?
A więc do zobaczenia i życzę pomyślnych igrzysk!

I etap zakończony, niebawem spodziewać się możecie II, który polega na pokazaniu swoich umiejętności przed mniejszą publicznością, temat niebawem. W następnej rundzie zostaniecie ocenieni w skali od 1-10, co będzie zależało od "hajsu" waszych sponsorów.