Safari Jokera

Niestety dwa kolejne balle nie złapały shiny i ten uciekł.

- Idziemy, Rufflet! - krzyknąłem i poszliśmy dalej przed siebie. Zatrzymaliśmy się pod jabłonią, na którą wszedłem i ściągnąłem sobie jeszcze zielone jabłko. Sprawdziłem, czy nie zawiera żadnych robaków. - Idź na zwiady - dodałem i usiadłem pod drzewem i przyklejając trochę karmy do guzika na safariballu. To bła taka pułapka - pokemon skosztuje posiłku i wpadnie do balla. Uśmiechnąłem się chytrze i wypatrywałem ewnetualnych pokemonów.

Z Twojego jabłka wypełzł mały Sewaddle.

- A to dupa! - krzyknąłem obojętnie i wyciągnąłem jeden z pokeballi, który mocno uderzyłem w jego łeb. Powinien się złapać - z tak bliskiej odległości. Pokręciłem z niedowierzaniem głową i czekałem na wynik. Jeśli by się złapał to miałbym już trzeciego pokemona do sprzedania. I jeszcze więcej, porzebnej kasy.

Niestety robak był tak mały, że rozgniotłeś go zabijając go i niszcząc balla...

Wzruszyłem ramionami i oddaliłem się z miejsca zdarzenia. Gwizdałem tak jakby nigdy nic się nie stało. Nie można było mnie przyłapać. Przecież wtedy po prostu bym umarł.
- Ruffcio! - krzyknąłem przy okazji i wypatrywałem swojego pokemona w powietrzu. - Idziemy dalej. Wszystkie pokemony w okolicy się pochowały!

...i gdy to powiedziałes obsiadły Cię Ledyby.

- Plz! - krzyknąłem. - Help mi! NID HELP! - spróbowałem wyciągnąć safariball i jeśli mi się udało to złapałem, któregoś pokemona. Starałem się go nie zabić, jednak też nie wypuścić. Po prostu uwazałem.

Złapałeś jedną biedronkę, ale reszta dalej na Tobie siedziała.

- A masz! - wykrzyczałem i użyłem kolejnego balla, żeby złapać następną biedrę. Niektóre starałem się z siebie ostrożnie strącić. Nie chciałem ich skrzywdzić tak jak tamtego małego Sewadlle'a, który dopiero zaczynał żyć. Zasługiwał na życie, a ja go po prostu zabiłem. - Rufflet, dajmonie, przybądź! - krzyknąłem.