Gra Arca - Shadica

- Nie, nie zdaję sobie - odpowiedziała na pierwsze zdanie rzucone do niej po czym wypuściła resztę swoich Pokemonów: Vaporeona, Jigglypuffa, Wormadam typu ziemnego i wielkiego Garchompa. Kiedy chciałeś na nią naskoczyć smok zagrodził Ci drogę, schylił swoją paszczę na wysokość Twojej głowy i zaryczał tak przeraźliwie, że Twój Eevee natychmiast schował się do plecaka.
- Zostaw to mięso - odpowiedziała brziskwiniowo-włosa i nasypała każdemu ze swoich stworków trochę pokekarmy.

Ryk Garchompa nie zrobił na mnie większego wrażenia. Jednak zachowanie czerwonookiej
znowu doprowadziło moją krew do wrzenia.
- Że co proszę? Nie przejmujesz się tym że przez twoją głupotę omal nie zginął Pokemon? - warknąłem wściekły do granic możliwości. W miejscu trzymał mnie fakt wielkiego bydlęcia jakim był Garchomp oraz fakt że to była dziewczyna.
- Za kogo Ty się do cholery uważasz?! - krzyknąłem ustawiając się z pozycji bojowej przygotowany na wykonanie uniku gdyby był potrzebny.

W dziewczynie narastało napięcie aż nie wytrzymała i wybuchła w Twoim kierunku - wiesz za kogo się uważam? Za lepszą kurka mać! - Widzisz te Pokemony - krzyknęła wskazując na swoją grupę - pięć silnych, wytrenowanych stworków. Mam ich piątkę a Ty jednego nie umiesz upilnować. Przychodzisz tu jakby nigdy nic. To jest Lillycove, tu odbywają się Konkursy najwyższej rangi więc normalnym jest, ze w miasteczku koordynatorskim gdzie się trenuje bywa niebezpiecznie. Nikomu się nic nie stało podczas mojego treningu tylko tobie bo nie umiałeś się zachować w takim miejscu. Chcesz płakać to idź płakać gdzie indziej!

Słowa dziewczyny sprawiły że stanąłem jak wryty. Nie mogłem poprostu uwierzyć w to co usłyszałem.
- Nie potrafię zająć się Shadowem? Sądzisz tak dlatego że omal go nie straciłem? - warnąłem piorunąjąc ją wzrokiem. Jej aroganckie zachowanie powoli acz skutecznie doprowadzało mnie do stanu bliskiego furii.
- I tylko na tej podstawie uważasz się za lepszą? Bo masz silne Pokemony? Powiem ci coś. Siła to nie wszystko i udowodnię ci to w walce. Pokażemy ci na co nas stać. - dodałem pokazując na czerwonooką. Choć było to czystym wariactwem to przy odrobinie szczęścia mogę utrzeć jej nosa choć liczyłem się z brakiem szansy.

Dziewczyna odrzuciła włosy i oparła się na swojej Garchomp, która pochłaniała karmę. Miała minę "dziecko, nic nie zrozumiałeś, po co ja się produkowałam?". W końcu postanowiła znowu się odezwać.
- Po pierwsze: nie pojedynkuje się z trenerami, nie macie polotu i z takich walk nic nie wyciągne - powiedziała po czym dosypała karmy smoczycy - po drugie: za bardzo lubię Eevee, w końcu miałam dwa, by z Tobą walczyć.
Odeszła na bok do swoich liso-piesów i zaczęła się z nimi bawić.

Rzuciłem jeszcze raz wzrokiem na towarzyszy czerwonookiej. Zaśmiałem się pod nosem a na mojej twarzy zakwitł szyderczy uśmieszek.
- Po tym co ujrzałem myślałem że trafiłem na silnego trenera... - powiedziałem biorąc plecak i odwracając się tyłem do dziewczyny.
- Myliłem się trafiłem na tchórza obawiającego się walki. Niepotrzebnie na ciebie tracę czas - dodałem powoli kierując się w stronę motelu. Może było to ryzykowne i głupie z mojej strony jednak warte tego ryzyka.

Brzoskwiniowowłosa tylko machnęła ręką. Nie udało ci się jej podpuścić była zbyt doświadczonym koordynatorem w związku z tym udałeś się do motelu. Szedłeś tam około pół godziny. Po wejściu do środka ujrzałeś na telewizorze niedawno poznaną dziewczynę. Właśnie występowała podczas Kontestów. Jak burza przeszła przez pierwszą turę używając swoje Flareona a potem ukazując jednocześnie piękne i potężne kombinacje ataków przy pomocy swojej Wormadam pokonała przeciwników i zdobyła tutejszą wstążkę. Nawet na takim laiku jak ty zrobiło niemałe wrażenie a twój Eevee patrzył się w dziewczynę jak w obrazek.

- Ech znowu ona - mruknąłem na widok czerwonookiej w telewizji jednak z ciekawości nie zmieniłem kanału. Pokaz jaki dała dziewczyna odebrał mi mowę.
- Nie było by dobrym pomysłem walczyć z nią - pomyślałem oglądając z uwagą. W pewnym momencie komentator wymienił imię dziewczyny.
- Zaraz Ursula? - zapytałem zszokowany. Mógłbyć to zwykły zbieg okoliczności albo czerwonooka była... nie to nie możliwe żebym spotkał wnuczkę swojego mistrza. Żeby oderwać się od tych myśli postanowiłem złapać jakiegoś Pokemona. Razem z Shadowem ruszyliśmy na drogę 121

Wybrałeś się na trasę numer 121. Bliskość cmentarza sprawiała, ze czasem błąkał się tu Pokemony z tamtego terenu. Z tej drogi był także dostęp do stref Safarii więc w razie nieudanych łowów mogłeś zapłacić i iść tam polować. W każdym bądź razie po kilkunastu minutach byłeś już na miejscu. Teren ten przecinały płotki, które były tu postawione z niewiadomego powodu. Co jakiś czas coś poruszało się w trawie. Podszedłeś kawałek i ujrzałeś, ze ktoś też tu jest i walczy. Kiedy się zbliżyłeś okazało się, ze to Ursula fajtuje swoim Flareonem z Oddishem po czym łapie go.

Oddaliłem się od walczącej Ursuli by nie przeszkadzać jej w łapaniu Odisha. W chwili obecnej wolałem skupić się na u zupełnianiu swojej drużyny. Szedłem powoli przez trawę uważnie rozglądając się w koło. Shadow kroczył tuż przy mnie czekając na znak ode mnie.
- Strasznie tu cicho... za cicho - mruknąłem trochę do siebie a trochę do Shadowa. Nie podobała mi się ta cisza. Spiąłem mięśnie uważniej przyglądając się trawie w koło.